هدیه الهی به ملت ایران!

ما دوبار توفیق این را داشتیم که از نزدیک سردار سلیمانی را ببینیم. دیدن ایشان واقعا به ما روحیه می‌داد و جای خالی عزیزانمان را که از دست داده بودیم برایمان پر می‌کرد.
در دو دیداری که با حاج قاسم داشتیم هر بار که فرزندان شهدا را می‌دیدند چنان برخورد می‌کردند که انگار بچه‌های خودشان هستند. کودکان من با اینکه سن زیادی نداشتند و طبعا بچه‌ها در این سن کمتر با کسی که نشناسند اخت می‌گیرند، اما نسبت به سردار سلیمانی واکنش صمیمانه‌تری از خود نشان می‌دادند.
یکبار که در مراسمی بودیم و سردار مشغول سخنرانی بود ازدحام جمیعت زیاد شد. همه سعی داشتند به نوعی جلوتر بروند تا سردار را بهتر ببینند. برخی هم در جای خود می‌ایستادند تا چهره سردار را مشاهده کنند. محمد متین پسرم که کوچک‌تر بود به همین دلیل قدش نمی‌رسید حاج قاسم را ببیند برای همین به فکر کودکانه اش رسید برود ردیف اول بنشیند. جایی که مسئولان مراسم برای مهمانان دیگری در نظر می‌گیرند.
تا محمد متین روی صندلی اول نشست یکی از برگزار کنندگان آمد جلو او را بلند کند و به عقب بفرستد. سردار با دیدن این صحنه ناراحت شد و گفت بچه شهید را از جایش بلند نکنید. این برخورد حاج قاسم باعث شد ته دلم قرص شود که پدر فرزندانم دیگر کنار ما نخواهد بود، اما کسی هست که هوایمان را داشته باشد.
آخر مراسم هم همه بچه‌ها دویدند به سمت سردار و یک عکس یادگاری انداختند.

 

 

پیشنهاد مطالعه کتاب: