شما هم دائما حواس تان به موبایل است؟

یکی از مهمترین چالش های سلامتی در قرن 21 مرتبط با استفاده ما از فناوری های نو است. کودکان ما در دوره کرونا از صبح به بهانه مدرسه رفتن درفضای موبایلی به سر می برند و خود ما نیز به تحو بیمارگونه ای از موبایل مان دست برنمی داریم. به تازگی حتی بیماری روانی به نام فابینگ شناسایی شده که در آن افراد گرچه داخل یک جمع یا در کنار همسر و فرزندان و عزیزان شان هستند اما به شدت درحال رصد گوشی خود است و در جمع و فارغ از این هاست.
لری روزن Larry Rosen استاد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا و کارشناس بین‌المللی «روان‌شناسی تکنولوژی» و صاحب چهار کتاب و ده‌ها مقاله علمی در این زمینه است.
نتیجه پژوهش او نشان داد به‌صورت متوسط هر دانشجو تقریباً در روز ۶۰ بار رمز گوشی خود را وارد کرده و هر بار حدوداً چهار دقیقه استفاده از آن طول کشیده است. در مجموع، از تلفن همراه چهار ساعت استفاده شده است!
او همچنین می گوید: شهود من می‌گوید به همان میزان که پذیرش ما دربارۀ گوشی‌های تلفن همراه افزایش یافته است، تحمل ما برای کسالت، پیوسته درحال کاهش بوده است.
همچنین برخی پژوهش ها نشان می دهد همان طوری که از تب و تنگی نفس می توان به کرونا مشکوک شد ، اگر علائمی در زندگی شخصی وجود دارد که نشانه بیماری های دیجیتالی فرد باشد باید افراد به فکر درمان باشند و الا ممکن است این مسئله حتی تا جنون و مرگ افراد پیش برود.

اگر همین چند دقیقه قبل به تلفن‌تان نگاه کرده‌اید، اما اکنون در فروشگاهی در صف ایستاده‌اید و حتی وقتی گوشی بوقی نزده، لرزشی نداشته، آن‌را برای چک‌کردن پیامک‌ها در دست گرفته‌اید.
باید صبر و چک‌نکردن هشدارهای‌ تلفن همراه‌تان را تمرین کنید، خواهید دید که اضطراب و نیاز روانی برای چک‌کردن، کم خواهد شد و بعد به‌جای این‌که تکنولوژی شما را کنترل کند، شما آن را کنترل می‌کنید.
برای درمان این بیماری ها ( وقتی به مرحله حاد بیمارستانی نرسیده ) همچنین پیشنهاد شده در فاصل منظم باید تقریباً بیش از ۹۰ دقیقه با تکنولوژی کار نکنید. برای آرامش و استراحت مغز، برای خودتان زنگ تفریح ۱۰ دقیقه‌ای در نظر بگیرید و کاری با فناوری نداشته باشید. طبیعت‌گردی مؤثر است.

هیچ‌کس ما را وادار نمی‌کند که به‌سرعت به هشدارها و آگاه‌سازها (روشن‌شدن صفحه، لرزش، بوق، زنگ و…) پاسخ دهیم. اگر صبر و چک‌نکردن هشدارهای‌ تلفن همراه‌تان را تمرین کنید، خواهید دید که اضطراب و نیاز روانی برای چک‌کردن، کم خواهد شد و بعد به‌جای این‌که تکنولوژی شما را کنترل کند، شما آن را کنترل می‌کنید.
در کنار این مراقبت ها و تمرین ها باید روی دردهای کانال کارپال دست و تغییر شکل مفصل های کودکانی که مکرر از این دستگاه ها استفاده می کنند ، حساس بود.
روند رشد استخوانی کودکان به ویژه در سن زیر 16 سال به شدت بر روی فشارهای منظم حساس است و تغییر شکل همیشگی می یابد و هم چنین چشم کودکان و اعصاب آن ها با خیره شدن به مانیتور رایانه و موبایل به شدت آسیب پذیر تر است.
در آینده ی نه چندان دور چنین سوء مصرفی می تواند به دردهای میگرنی و حتی اختلال خواب منجر شده و برای نوجوانان لطمات جبران ناپذیری رقم بزند.
به نظر می رسد، برای جلوگیری از بروز این نوع آسیب ها هم ورزش های مرتبط با تعادل چشم و اندام های دست در برنامه زندگی کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان ضروری است.
برای دسترسی به مطالب مختلف روانشناسی و سبک زندگی به سایت تابناک جوان مراجعه نمایید.