کشف ستاره نوترونی جدید

به گزارش تابناک جوان به نقل از ایرنا، این ستاره که یکی از سریع‌ترین ستاره‌های شناخته شده در جهان محسوب می‌شود و با عنوان PSR J۰۰۰۲+۶۲۱۶ نامگذاری شده؛ با سرعت ۱۱۳۰ کیلومتر برثانیه در حال حرکت است. ستاره PSR J۰۰۰۲+۶۲۱۶ از ابر درحال گسترش ناشی از یک ابرنواختر خارج شده و در واقع نوعی ستاره نوترونی موسوم به تپ‌اختر است.

 

 

ستاره‌های نوترونی، بقایای هسته منفجر شده ستاره‌ای هستند که پس از پدیده ابرنواختر ایجاد می‌شوند و حجم کوچک و چگالی بسیار بالایی دارند. تپ‌اختر‌ها نیز ستاره‌های نوترونی هستند که به شدت مغناطیسی بوده و سرعت دوران غیرعادی دارند و در هنگام گردش به دور خود، پرتو‌های الکترومغناطیسی گسیل می‌کنند. در صورتی که این پرتو‌ها به طور مرتب گسیل شوند، از سطح زمین می‌توان آن‌ها را به شکل یک فانوس دریایی کیهانی مشاهده کرد.

از آنجا که ستاره PSR J۰۰۰۲+۶۲۱۶ دارای یک دنباله نازک و نیمه‌تاریک بوده و زاویه دید مناسبی دارد، محققان می‌توانند مسیر آن را مستقیما تا محل شکل‌گیری آن دنبال کنند. این ستاره در فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از زمین و در صورت فلکی ذات‌الکرسی قرار دارد و حدود ۵۳ سال نوری از مرکز یک ابر ناشی از ابرنواختر موسوم به CTB۱ در حال حرکت است.

دنباله این ستاره که در طیف امواج رادیویی مشاهده شده، بین پوسته خارجی حباب غبار ابرنواختر و ستاره Cassiopeia به طول ۱۳ سال نوری کشیده شده است. این دنباله مانند یک نشانگر کیهانی به محل شکل‌گیری ستاره Cassiopeia اشاره دارد. محققان با اندازه‌گیری و ردگیری حرکت ستاره دریافتند که این ستاره در مرکز انفجار ابرنواختر متولد شده است و به دلیل نامتقارن بودن ابر CTB۱، سر آن به شدت افزایش یافته و در نهایت از حباب غبار خارج شده است.

به اعتقاد محققان، این انفجار ابرنواختر حدود ۱۰ هزار سال قبل رخ داده و PSR J۰۰۰۲+۶۲۱۶ حدود ۵ هزار سال قبل، از حباب غبار خارج شده است. در ابتدا سرعت گسترش این حباب غبار بیش از سرعت حرکت ستاره بوده است، اما سرعت گسترش آن در اثر برخورد با مواد موجود در فضای میان‌ستاره‌ای کاهش یافته و تپ‌اختر توانسته از این حباب خارج شود.

سرعت این تپ‌اختر به اندازه‌ای است که می‌تواند از کهکشان راه شیری خارج شده و به فضای میان‌کهکشانی برسد.
محققان در تلاشند تا با بررسی این ستاره، درک بهتری از چگونگی افزایش ناگهانی سرعت ستاره‌های نوترونی در اثر انفجار ابرنواختر‌ها به دست آورند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه The Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.