جانور آبزی سمی که نیش آن تا ۳۸ سانتی متر می‌رسد

لقمه ماهی جانور آبزی است که در خلیج فارس مشاهده می‌شود، طول این جانور می‌تواند به ۵ متر و وزن آن به ۵۹۰ کیلوگرم برسد، جانور آبزی بزرگی که نیش سمی آن به طول ۳۸ سانتی می‌رسد.

لقمه ماهی موجود آبزی آرامی است که به ندرت از نیش خود استفاده می‌کند، آن‌ها در منطقه گرمسیری تا معتدل پراکندگی گسترده‌ای دارند، این ماهی بزرگترین ماهی آب‌های آزاد شناخته شده است.

لقمه ماهی‌ها یک تا هفت خار بر روی دم شلاق مانند خود دارند. این خار‌ها سخت، تیز و دو طرفه به صورت دندانه دار بوده و اره مانند هستند. طول این خار‌ها در انواع مختلف لقمه ماهی‌ها گوناگون بوده و ممکن است در بعضی از گونه‌ها تا ۳۷ سانتی‌متر برسند. این خار‌ها با دندانه‌های اره مانند خود، آسیب‌های سختی را در آسیب دیدگان ایجاد می‌کنند. دستگاه زهرآگین لقمه ماهی‌ها بر اساس همین خار‌های دندانه دار اره مانند بنیان گذاشته شده است. خار با یک لایه‌ی نازک اپی‌تلیوم پوشیده شده است که سلول‌های ترشحی ویژه‌ی زهر را در خود جای داده‌اند. این سلول‌های ویژه‌ی زهری در لایه‌ی اپی‌درمیس، در گونه‌های گوناگون متفاوت است. معمولاً خار‌ها با یک لایه‌ی موکوس حاوی زهر، پوشیده شده‌اند.

به هنگام گزش لقمه ماهی باید هر چه سریع‌تر برای درمان آن به مراکز درمانی مراجعه کنید. بی اشتهایی، تهوع، استفراغ از علائم گزش توسط لقمه ماهی است؛ همچنین ممکن است لرزش دست، تپش قلب نیز مشاهده شود، زخم می‌بایست هر چه سریع‌تر، در آب گرم غیر سوزاننده که در حد تحمل (تا حد ۴۵ درجه‌ی سانتی‌گراد) است برای ۳۰ تا ۹۰ دقیقه فرو برده شود. این کنش می‌تواند پاره‌ای از اجزای حساس به گرمای زهر پروتئینی را تضعیف کرده و یا مانع از انتقال پیام‌های عصبی شود و در مواردی از مسمومیت، درد را می‌کاهد. فرو بردن در آب گرم، اثر کم و یا هیچ اثری بر روی درجه‌ی نهایی نکروز بافت نرم ندارد.

چنانچه آب گرم در دسترس نباشد، می‌توان زخم را با آب غیرگرم شستشو داد. با این کار نیز می‌توان مقداری از زهر و موکوس را برداشت کرده و تا حدی درد را تسکین داد.