سمیره؛ رودی به قدمت یک تمدن

جایی در نزدیکی جنوب شرقی کرمانشاه و غرب بروجرد، بزرگ‌ترین رودخانه استان لرستان به نام سمیره جاری است. رودخانه‌ای خروشان که از به هم پیوستن دو رود گاماسیاب و قره‌سو پدید آمده است. رود قره‌سو از سراب روانسر در شمال غرب کرمانشاه سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از شهر کرمانشاه و همراه شدن با رود‌های کوچک‌تر هلیلان و کرند، به رود گاماسیاب در جنوب شهر نهاوند که از کوه گرین در استان لرستان جان گرفته می‌ریزد و پیوستن این دو در محل پل گاومیشان، سمیره را شکل می‌دهد.

 

برکت در سمیره جاری است

اگرچه سمیره در فصل مختلف سال، با افزایش یا کاهش حجم آب روبه‌رو می‌شود، اما این رود در تمام این سال‌ها زنده و جاری بوده و به همین علت، یکی از منابع آبی مهم برای کشاورزی منطقه محسوب می‌شود و بسیاری از کشاورزان حاشیه سمیره، آبادانی و برکت زمین خود را از این رود می‌دانند. خروش رود به قدری است که آب در اکثر قسمت‌ها گل‌آلود و تیره به نظر می‌رسد. از همین رو است که آن را سمیره یعنی غار سیاه می‌خوانند. البته این رود در دوران کهن به اوکنی، خواسپ و گاماسب (به معنی رود بزرگ) نیز معروف بوده است. ایرانیان بسیاری از دوران باستان، این منطقه پرآب و برکت را برای زندگی برگزیده بودند. تحقیقات باستان‌شناسی نشان می‌دهد، اینجا محل شکل‌گیری نخستین دولت در ایران از سوی دیاکو در قوم ماد بوده است.

تنگه کافرین، قطعه‌ای از بهشت ایلام

رود سیمره در ابتدای مسیر خود از شهر بدره ایلام می‌گذرد. در گذر از این شهر، تنگه‌ای پدیدار می‌شود که منظره‌ای از بهشت را مقابل چشمان بینندگان تداعی می‌کند. هر ساله گردشگران و طبیعت دوستان بسیاری برای بازدید از این جاذبه طبیعتی بی‌مانند به ایلام سفر می‌کنند. طول تنگه در حدود ۲ کیلومتر و ارتفاع آن از سطح دریا ۷۰۰ متر است و در پشت سد سمیره قرار دارد. اهالی منطقه آن را تنگه کافرین یا شداد می‌خوانند. محلی‌ها، علت نام‌گذاری تنگه به کافرین را به زمان جنگ‌های میان ایران و اعراب نسبت می‌دهند. گفته شده سپاهیان عرب زمانی که نمی‌توانند بر این منطقه فاتح شوند، نام تنگه کافرین را بر آن می‌گذارند.