صدفهای دریایی که به آنها صدفهای مخروطی نیز میگویند دارای صدف پوستهی آهکی، پاهای ماهیچه ای، سر با دهان و ارگان حسی، دستگاه گوارشی، قلب و کلیه است. اکثر گونههای صدفهای دریایی از لحاظ پزشکی اهمیت بالایی دارند و با ویژگیهایی که صدف نرم تن دارد، میتوان به آسانی آن را مورد شناسایی قرار داد، جالب است بدانید که گونهای از صدفهای مخروطی، ماهی صید میکنند و از آنجا که ماهی مهره دار بوده، زهر صدفهای مخروطی که برای چنین شکاری سازش یافته است میتواند برای انسان نیز خطر آفرین باشد.
در تعدادی از صدفهای دریایی غدهی زهری وجود دارد، که زهر تولید میکند و یک برآمدگی ماهیچهای در انتهای سر وجود دارد که از طریق انقباضات شدید، زهر را به انتهای دیگر فشار میدهد که بر پایهی خرطوم پیوند دارد.
صدفهای مخروطی یک خرطوم توخالی حاوی یک دندان که در سم شناور است، دارند. مسمومیت هنگامی روی میدهد که به صدفها دست زده شود. این خرطوم میتواند تا تمام طول صدف امتداد داشته باشد و از این رو میتواند کسی که به انتهای دیگر صدف دست میزند نیز مورد گزش قرار دهد.
فعالیت این زهرها بسیار تند است و این کنش سم با جنب و جوش و حرکت آهستهی این صدفها در محیط زیست قابل توجیه است. زیرا این صدفها با حرکت آهستهای که دارند، به دشواری میتوانند شکار مسموم شدهی خود را دستگیر کنند.
در صورت گزش توسط این صدفهای دریایی بیمار میبایست در حالت استراحت کامل قرار گیرد و به او اطمینان داده شود. اندام نیز میبایست بیحرکت گذاشته شوند و بانداژ فشاری ممکن است موجب تأخیر در جذب زهر شود.
بیمار ممکن است شنوایی داشته باشد، ولی نمیتواند ارتباط برقرار کند و از این رو، به اطمینان بخشی نیاز دارد. اگر بیمار در حالت شوک است بایستی پاهای وی را بالا نگه داشت. در صورت فلج تنفسی، بیمار در بیمارستان به تنفس مصنوعی با فشار مثبت متناوب برای نگهداری فشار اکسیژن و اسیدیته خون نیاز دارد همچنین ماساژ قلبی، دی فیبریلاسیون و تنگ کنندههای عروقی بر اساس شرایط بیمار مورد نیاز است. بیحس کنندههای موضعی را میتوان در زخم تزریق کرد. ممکن است مقداری ضد کولین استرازها سودمند باشند. در کنار این صدفهای به ظاهر زیبا، اما سمی، تعدادی از صدفها هستند که مردمان جهان از آن به عنوان خوراکی استفاده میکنند.