۱۱ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۷:۱۹

تاثیر مصرف زیره سیاه بر بیماران دیابتی

تاثیر مصرف زیره سیاه بر بیماران دیابتی
نتایج یک طرح پژوهشی نشان می‌دهد مصرف روزانه پودر زیره سیاه می‌تواند در کاهش قند خون بیماران دیابتی نوع دو مفید باشد.
کد خبر: ۲۶۷۳۰
دیابت نوع دو یکی از مهمترین و شایع‌ترین بیماری‌های غدد درون ریز در جهان است که همه ساله باعث مرگ تعداد زیادی از افراد در جهان می‌شود. با توجه به اهمیت این موضوع و نبود درمان قطعی برای این بیماری، محققان اثر مصرف زیره سیاه در افراد اضافه وزن و چاق مبتلا به دیابت نوع دو را مورد آزمون قرار دادند.

اثرات بالقوه زیره سیاه در سلامت در تعدادی از مطالعات گزارش شده است، اما هدف مطالعه حاضر تعیین اثر مصرف پودر زیره سیاه بر شاخص‌های گلایسمی، پروفایل لیپیدی و سطوح نسفاتین-۱ سرم در افراد اضافه وزن و چاق مبتلا به دیابت نوع دو است.

در این مطالعه ۶۰ نفر از مراجعه‌کنندگان به کلینیک دیابت بیمارستان بوعلی زاهدان شرکت کردند. آن‌ها به طور تصادفی به دو گروه ۳۰ نفره کنترل و مداخله تقسیم شدند. گروه مداخله دو مرتبه در روز کپسول زیره‌سیاه دریافت کردند و بر اساس آن چه در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران آمده، گروه کنترل، پلاسبو (کپسول حاوی نشاسته) دریافت کردند. همه شرکت‌کنندگان در این طرح تصور کردند که مداخله دریافت کرده‌اند و از این که در گروه دریافت‌کننده زیره سیاه یا پلاسبو قرار دارند، باخبر نیستند.

بر اساس نتایج این مطالعه، مکمل‌یاری با زیره سیاه در بیماران اضافه وزن و چاق مبتلا به دیابت نوع دو، با بهبود مقاومت به انسولین، قند خون ناشتا و چاقی عمومی و شکمی همراه بود، به طوری که ‏BMI‏، FBS، HOMA-IR به طور معنی‌داری کاهش و Nesfatin-۱ و QUICKI به طور معنی‌داری افزایش یافتند. مکانیسم پیشنهادی بهبود دیابت نوع ۲ از طریق افزایش سطوح Nesfatin-۱ در نتیجه مکمل یاری زیره سیاه تأیید می‌شود.

مکمل یاری با زیره سیاه در بیماران دیابتی نوع ۲ با بهبود اکثر عوامل مرتبط با چاقی و دیابت نوع دو همراه بود، به طوری که ‏قند خون ناشتا و وزن افراد مصرف کننده زیره سیاه به طور معنی‌داری کاهش یافتند.

بر اساس آن چه در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور آمده است، نویسندگان این مقاله که در مجله Nutrition and Metabolism منتشر شده است، می‌گویند: مصرف روزانه پودر زیره سیاه برای درمان و پیشگیری از دیابت نوع دو در کنار سایر روش‌های درمانی به کار گرفته شود.

نویسندگان این مقاله، صابر جعفری مسکونی، منصور شهرکی، میلاد دانشی مسکونی، علیرضا داشی‌پور، علی شمسی گوشکی و زینت مرتضوی بودند.
ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
گزارش خطا
تازه ها