لزومی ندارد پای مؤسسات کنکوری به شبکه شاد باز شود
وزیر اسبق آموزش و پرورش گفت: موافق مشارکت جمعی مردم در تولید محتوای آموزشی هستم و به ازای آن هم حق‌الزحمه‌ای درنظر گرفته و فیش حقوقی دومی برای معلمان درنظر بگیریم اما لزومی ندارد مؤسسات کنکوری پایشان به شبکه شاد باز شود.
علیرضا علی‌احمدی، وزیر اسبق آموزش و پرورش در برنامه تلویزیونی پرسشگر با موضوع «مهارت، مدرسه، کرونا»، اظهار کرد: عزم ملی باید وجود داشته باشد که به یک هدفی در کشور برسیم و آموزش و پرورش هم باید سهم خود را ایفا کند؛ درباره آموزش‌های مهارتی و فنیوحرفهای هم این عزم ملی نیاز است چرا که به هرحال آموزش و پرورش بضاعتی در قالب هنرستان‌های فنی و کاردانش دارد.
وی افزود: در کنار مؤسسات فنیوحرفهای که قبلا تحت پوشش آموزش و پرورش بوده‌اند و اکنون زیرمجموعه آموزش عالی هستند، هنرآموزان، کادر آموزشی، امکانات سازمان فنی و حرفه‌ای، حوزه صنعت و بخش خدمات، وزارت ورزش و جوانان، برخی مجموعه‌های هنر که وابسته به صداوسیما و وزارت ارشاد هستند و امکانات بخش خصوصی همگی ذیل سیاست‌های آموزش و پرورش باید بسیج شوند؛ البته بخشی از این امکانات هم بسیج شده و به کار گرفته می‌شود.
علی‌احمدی با اشاره به موضوع آموزش در دوران کرونا، گفت: سری به مصوبات شورای عالی زدم و برایم یادآوری شد که برنامه درسی ملی چقدر بیش از آنکه معلم و کلاس درسی بتواند پاسخگوی آن باشد، نیاز به استفاده از چندرسانه‌ای‌ها و فناوری‌های آموزشی دارد و اکنون به هرحال پدیده کرونا محدودیت‌هایی به وجود آورده و فرصت‌هایی نیز از قِبل تعطیلی کلاس‌های درسی، ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش به سوی صداوسیما و اپراتور‌ها دست دراز کرد تا بتواند آموزش‌ها را پوشش دهد؛ تصورم این است که، چون معلوم نبود این ویروس چقدر ماندگار است، نمی‌توانستند تصمیم بگیرند برنامه پایداری را داشته باشند، اما اکنون که محتمل شده این ویروس در سال آینده هم مهمان خواهد بود، چاره‌ای نیست که آموزش و پرورش خودش را آماده کند.
وزیر اسبق آموزش و پرورش اضافه کرد: باید برای شروع سال تحصیلی این آمادگی را داشته باشیم که از امکانات شبکه‌های مختلف رسانه ملی استفاده و فرصت آموزش از راه دور را فراهم کنیم و به ارتقای سطح عدالت آموزشی کمک کنیم؛ حتی جایی که امکان پشتیبانی شبکه شاد نیست از طریق تلویزیون می‌توان آموزش‌ها را دنبال کرد.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر برگزاری برخی جلسات مسؤولان آموزش و پرورش با مدیران مؤسسات آموزشی کنکور با هدف تبادل امکانات مانند تهیه موبایل برای دانش‌آموزان محروم و در مقابل اجازه عرضه محصولات در شبکه شاد، اظهار کرد: صحت آن را باید از مسؤولین وقت پرسید؛ می‌شود فرض کرد که چنین حالتی هم مطرح باشد، اما نکته آن است که ظرفیت یک میلیونی معلمان بالفعل و خود خانواده‌ها و دانش‌آموزان، معلمان بازنشسته را نباید فراموش کرد.
علی‌احمدی افزود: اگر از طریق سازمان پژوهش نیاز‌های خود و استاندارد‌های تولید چندرسانه‌ای‌ها، چون کتاب الکترونیکی را با توجه به برنامه درسی ملی و مصوبات شورای عالی اعلام کنیم و در کنار آن هم یک نظام پاداش دهی درنظر بگیریم که هرشهروندی محتوایی را تولید کرد که از استاندارد‌ها لازم برخوردار بود می‌توانیم به ازای تعداد دفعات مراجعه به آن محتوا، کیف پول الکترونیکی کار کند و دستمزدی به تولید کننده محتوا پرداخت کنیم و در واقع یک جمع‌سپاری اتفاق بیفتد.
وی با بیان اینکه یکی از همین ظرفیت‌ها می‌توانند همین مؤسسات باشند و شاید نیازی به معامله با آن شکلی که شما بیان کردید، نباشد، در پاسخ به این پرسش که «آیا اینکه شبکه شاد به دکانی برای مؤسسات کنکوری تبدیل شود موافق هستید یا مخالف؟» گفت: قطعا موافق نیستم، اما موافق مشارکت جمعی مردم در تولید محتوا هستم و به ازای آن هم حق‌الزحمه‌ای درنظر گرفته و فیش حقوقی دومی برای معلمان درنظر بگیریم، اما لزومی ندارد مؤسسات کنکوری پایشان به شبکه شاد باز شود.
وی افزود: در کنار مؤسسات فنیوحرفهای که قبلا تحت پوشش آموزش و پرورش بوده‌اند و اکنون زیرمجموعه آموزش عالی هستند، هنرآموزان، کادر آموزشی، امکانات سازمان فنی و حرفه‌ای، حوزه صنعت و بخش خدمات، وزارت ورزش و جوانان، برخی مجموعه‌های هنر که وابسته به صداوسیما و وزارت ارشاد هستند و امکانات بخش خصوصی همگی ذیل سیاست‌های آموزش و پرورش باید بسیج شوند؛ البته بخشی از این امکانات هم بسیج شده و به کار گرفته می‌شود.
علی‌احمدی با اشاره به موضوع آموزش در دوران کرونا، گفت: سری به مصوبات شورای عالی زدم و برایم یادآوری شد که برنامه درسی ملی چقدر بیش از آنکه معلم و کلاس درسی بتواند پاسخگوی آن باشد، نیاز به استفاده از چندرسانه‌ای‌ها و فناوری‌های آموزشی دارد و اکنون به هرحال پدیده کرونا محدودیت‌هایی به وجود آورده و فرصت‌هایی نیز از قِبل تعطیلی کلاس‌های درسی، ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش به سوی صداوسیما و اپراتور‌ها دست دراز کرد تا بتواند آموزش‌ها را پوشش دهد؛ تصورم این است که، چون معلوم نبود این ویروس چقدر ماندگار است، نمی‌توانستند تصمیم بگیرند برنامه پایداری را داشته باشند، اما اکنون که محتمل شده این ویروس در سال آینده هم مهمان خواهد بود، چاره‌ای نیست که آموزش و پرورش خودش را آماده کند.
وزیر اسبق آموزش و پرورش اضافه کرد: باید برای شروع سال تحصیلی این آمادگی را داشته باشیم که از امکانات شبکه‌های مختلف رسانه ملی استفاده و فرصت آموزش از راه دور را فراهم کنیم و به ارتقای سطح عدالت آموزشی کمک کنیم؛ حتی جایی که امکان پشتیبانی شبکه شاد نیست از طریق تلویزیون می‌توان آموزش‌ها را دنبال کرد.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر برگزاری برخی جلسات مسؤولان آموزش و پرورش با مدیران مؤسسات آموزشی کنکور با هدف تبادل امکانات مانند تهیه موبایل برای دانش‌آموزان محروم و در مقابل اجازه عرضه محصولات در شبکه شاد، اظهار کرد: صحت آن را باید از مسؤولین وقت پرسید؛ می‌شود فرض کرد که چنین حالتی هم مطرح باشد، اما نکته آن است که ظرفیت یک میلیونی معلمان بالفعل و خود خانواده‌ها و دانش‌آموزان، معلمان بازنشسته را نباید فراموش کرد.
علی‌احمدی افزود: اگر از طریق سازمان پژوهش نیاز‌های خود و استاندارد‌های تولید چندرسانه‌ای‌ها، چون کتاب الکترونیکی را با توجه به برنامه درسی ملی و مصوبات شورای عالی اعلام کنیم و در کنار آن هم یک نظام پاداش دهی درنظر بگیریم که هرشهروندی محتوایی را تولید کرد که از استاندارد‌ها لازم برخوردار بود می‌توانیم به ازای تعداد دفعات مراجعه به آن محتوا، کیف پول الکترونیکی کار کند و دستمزدی به تولید کننده محتوا پرداخت کنیم و در واقع یک جمع‌سپاری اتفاق بیفتد.
وی با بیان اینکه یکی از همین ظرفیت‌ها می‌توانند همین مؤسسات باشند و شاید نیازی به معامله با آن شکلی که شما بیان کردید، نباشد، در پاسخ به این پرسش که «آیا اینکه شبکه شاد به دکانی برای مؤسسات کنکوری تبدیل شود موافق هستید یا مخالف؟» گفت: قطعا موافق نیستم، اما موافق مشارکت جمعی مردم در تولید محتوا هستم و به ازای آن هم حق‌الزحمه‌ای درنظر گرفته و فیش حقوقی دومی برای معلمان درنظر بگیریم، اما لزومی ندارد مؤسسات کنکوری پایشان به شبکه شاد باز شود.
ارسال نظرات
تازه ها