وقتی مغز مه آلود می‌شود!

آیا قادر نیستید تا کلیدهای خود را پیدا کنید؟ نام همسایه جدید خود را فراموش کرده اید؟ به یاد نمی آورید چرا به طبقه بالای خانه رفته اید؟ آیا قرار خود برای یک شام خانوادگی را فراموش کرده اید؟ این قبیل موارد به واسطه شرایطی که به نام «مغز مه آلود» شناخته می شود، شکل می گیرند.

با افزایش سن نگرانی درباره این که مغز مه آلود سرآغازی برای ابتلا به بیماری آلزایمر باشد، افزایش می یابد. اگرچه مغز مه آلود به عنوان یک بیماری و شرایط پزشکی شناخته نمی شود، معمولا اصطلاحی است که مردم برای توصیف نشانه های ابهام ذهنی استفاده می کنند. افزون بر فراموشی، نشانه های دیگری که مردم گزارش می کنند از خستگی و سردرد تا کمبود انرژی و ناپایداری را شامل می شوند.

مغز مه آلود حس مبهمی است که هنگام تلاش برای به خاطر آوردن چیزی در شما شکل می گیرد، اما نمی توانید روی آن متمرکز شوید. تلاش برای یادآوری و استفاده از توان مغز می تواند به اندازه یک فعالیت جسمانی انرژی شما را تخلیه کند. تجربه این شرایط، به ویژه در دوران نوجوانی و جوانی، در نتیجه هراس از ابتلا به آلزایمر می تواند عذاب آور باشد. آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقل است که در حال حاضر درمانی ندارد و شناسایی آن در مراحل اولیه نیز دشوار است.

دلایل احتمالی مغز مه آلود

پس اگر ابهام شکل گرفته در شما نشانه ای از زوال عقل نیست، چه چیزی می تواند دلیل آن باشد؟ احتمالات فراوانی در این زمینه وجود دارند.

یکی از مواردی که می تواند زمینه ساز شکل گیری مغز مه آلود شود، خواب ناکافی است. هنگامی که بدن به اندازه کافی استراحت نمی کند، مغز نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. خواب ناکافی اثری منفی بر تفکر دارد. هنگامی که به اندازه کافی نمی خوابید، میزان توجه و تفکر دقیق شما افت می کند. پس خواب شبانه به میزان هفت تا هشت ساعت را فراموش نکنید. اتاق خود را به مکانی راحت برای استراحت تبدیل کنید و تا حد امکان از دستگاه های الکترونیکی دور باشید. با خوابیدن و بیدار شدن در یک ساعت مشخص، یک روال خواب برای خود ایجاد کنید. اگر این کار نتیجه مثبتی به همراه نداشت به پزشک مراجعه کنید تا مشکلات خواب اساسی مورد بررسی قرار بگیرند.

یکی دیگر از دلایل ایجاد مغز مه آلود استرس است. زیر فشار بودن و مواجهه مداوم با موقعیت های استرس‌زا تاثیر منفی بر احساسات شما دارد و بدن را تخریب می کند. نشانه های استرس می توانند از سردرد و تهوع تا درد در ناحیه سینه و دردهای عضلانی را شامل شوند. جای شگفتی نیست که استرس می تواند مغز و ذهن شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد. در حقیقت، استرس هم در عملکرد جسمانی و هم روانی اختلال ایجاد می کند. بر همین اساس، برای جلوگیری از مغز مه آلود باید استرس و اضطراب خود را کاهش دهید. تکنیک های تنفس عمیق و مدیتیشن، یا انجام یوگا از جمله کارهایی است که می توانید برای مقابله با استرس مد نظر قرار دهید. همچنین، انجام تمرینات ورزشی و نقاشی می توانند در کاهش استرس موثر باشند.

عوارض جانبی دارو یکی دیگر از مواردی است که می تواند زمینه ساز مغز مه آلود شود. با افزایش سن، احتمال ابتلا به بیماری های مختلف و مصرف داروها نیز افزایش می یابد. پیش از مصرف داروها، چه آنتی بیوتیک ها و یا قرص های ضد حساسیت یا حتی داروهای فشار خون، عوارض جانبی بالقوه آنها را مطالعه کنید. گاهی اوقات ابهام ذهنی در نتیجه داروی جدیدی است که مصرف می کنید. اگر قرار است در کوتاه مدت دارو مصرف کنید و مغز مه آلود چندان جدی نیست، احتمالا پس از قطع مصرف دارو به شرایط عادی باز می گردید. اما در صورت نیاز به مصرف بلند مدت دارو با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید. این امکان وجود دارد که دارویی دیگر برای شما تجویز شود.

مسائل هورمونی نیز می توانند به شکل گیری مغز مه آلود منجر شوند. بانوان باردار باید خود را برای تجربه این شرایط طی دوران بارداری آماده کنند. همچنین، در دوران یائسگی نیز احتمال تجربه مغز مه آلود زیاد است. تغییرات هورمونی به واقع می توانند روی عملکرد مغز تاثیرگذار باشند.

کار کشیدن بیش از اندازه از مغز یکی دیگر از دلایل شکل گیری مغز مه آلود است. اگر همواره تلاش می کنید تا چند کار را در یک زمان انجام دهید، جای شگفتی نیست که مغز اندکی دچار ابهام و گیجی شود. سرعت پردازش و مهارت های دیگر مغزی با افزایش سن افت می کنند. اما مهم نیست چند سال دارید زیرا چند وظیفگی در هر سنی می تواند اثر منفی به همراه داشته باشد.

مغز مه آلود می تواند نشانه ای از برخی بیماری ها مانند سندرم خستگی مزمن، فیبرومیالژیا، لوپوس و ام اس باشد. همچنین این شرایط می تواند در نتیجه ابتلا به افسردگی شکل بگیرد. اگر مسائل شناختی را تجربه می کنید که به خواب، استرس یا موضوعات دیگر مرتبط نیستند، به پزشک مراجعه کنید تا ریشه یابی دقیق صورت بگیرد.