داریوش فرضیایی در صفحه شخصی خود نوشت: "پدر و مادر هیچ انتظاری از فرزندشون ندارند، ولی گاهی وقتها حتی با یه شاخه گل که بهشون هدیه میدی چنان شاد و خوشحالشون میکنی که نهایت نداره، لذا یکی از کارهایی که بهم خیلی احساس رضایت و انرژی میده همین خریدن هدیه واسه ننه نقلی عزیزم هست
وقتی یه مادر با کمترین کارمون اینقدر خوشحال میشه چرا ازش دریغ کنیم، چرا فکر نمیکنیم این پیری روزی هم برای خودمون هست چرا فکر نمیکنیم پدر و مادر همیشه پیش ما نیستن و روزی حسرت نبودنشون رو میخوریم
این فیلم رو نگرفتم که ازم تعریف کنید یا به به و چه چه بگید، فقط خواستم یادآوری کنم دنیا خیلی کوچیکه، بقول قدیمیها:
«آسیاب به نوبت»
پس این روزها رو قدر بدونیم و تا زنده هستن بهشون خدمت کنیم، دلاشون رو شاد کنیم، ازشون بخواهیم برامون دعا بکنند، چون یقین دارم با یه دعای خیر اونها به عرش میرسیم و با یه آه و نفرینشون به خاک میشینیم"