این دسته از اندام، اندام غیر حیاتی (non vital organs) نامیده میشود. در ادامه مطلب به این موارد اشاره میکنیم:
معده چهار عمل اصلی، هضم مکانیکی، هضم شیمیایی، جذب و ترشح را انجام میدهد. اما در بعضی مواقع به دلایلی مانند تروما یا ابتلا به سرطان مجبور به خارج کردن معده میشویم. زمانی که معده برداشته میشود، جراحان مستقیم مری را به روده کوچک پیوند میزنند. به مرور، این افراد میتوانند رژیم غذایی طبیعی همراه با مکملهای ویتامین داشته باشند.
از آن جا که طحال در نزدیکی دندهها قرار دارد، بیشتر در معرض ترومای (ضربه) شکمی قرار میگیرد که تشخیص ندادن و درمان نکردن به موقع به مرگ فرد منجر میشود. امکان ادامه حیات بدون طحال وجود دارد؛ به این دلیل که کبد هم نقش مهمی در بازیافت گلبولهای قرمز و اجزای آن ایفا میکند. به طور مشابه، بافتهای لنفوئیدی در بدن به عملکرد ایمنی طحال کمک میکند.
در مردان، سرطان، ترومای ناشی از درگیری، ضربات در ورزش یا تصادفات رانندگی، علتهای اصلی برداشتن بیضه محسوب میشود. در زنان، انجام عمل هیسترکتومی (برداشتن رحم و تخمدان بر اثر ابتلا به سرطان) باعث توقف چرخه قاعدگی پیش از دوره یائسگی میشود.
زمانی که محتوای روده وارد آپاندیس میشود، به التهاب آپاندیس منجرمی شود که به آن، آپاندیسیت گفته میشود که در موارد حاد، با انجام جراحی، زایده آپاندیس خارج میشود.
روده بزرگ یا کولون وظیفه جذب آب و آماده سازی مدفوع از طریق فشرده سازی را بر عهده دارد. ابتلا به سرطان یا دیگر بیماریها میتواند به برداشتن بخشی یا تمام روده بزرگ منجر شود.
صفرا به طور مداوم برای کمک به تجزیه چربی تولید میشود. کیسه صفرا هنگامی که چربی را تشخیص میدهد، هورمونی آزاد میکند که باعث منقبض شدن کیسه و رها شدن صفرا درون روده برای کمک به هضم چربی میشود. کلسترول اضافی در صفرا باعث ایجاد سنگ صفرا میشود. سنگهای صفراوی با عمل جراحی موسوم به کولسیستکتومی برای خارج کردن کیسه صفرا درمان میشود.
با این که چشمها نقش مهمی در برقراری ارتباط فرد با محیط اطراف دارد، اما بسیاری از افراد به دلیل حادثه یا بیماری چشم خود را از دست میدهند و بدون داشتن چشم همچنان زنده اند.
غده تیروئید یکی از مهمترین غدد بدن است که باعث ترشح هورمونهای مورد نیاز بدن میشود، اما ممکن است به دلیل بیماری، پزشک تصمیم به برداشتن آن بگیرد، اما به مدد داروهای هورمونی میتوان به زندگی ادامه داد.
فردی که یک کلیه اش را از دست داده میتواند تا سالها با یک کلیه دیگر زنده بماند. در بلندمدت ممکن است در عملکرد کلیه کمی مشکل ایجاد یا فرد مبتلا به فشارخون بالا شود، اما در مجموع یک کلیه سالم میتواند مانند دو کلیه هم به خوبی کار کند. همچنین زندگی تنها با یک ریه یا یک و نیم ریه تفاوت چندانی با زندگی با دو ریه ندارد. مشاهدات نشان میدهد افرادی که با عمل جراحی یک ریه شان را برداشته اند توانسته اند ۷۰ تا ۸۰ درصد عملکرد تنفس شان را حفظ کنند.
لوزهها غدد لنفاوی است که برای سلامت ما بسیار اهمیت دارد. لوزهها اغلب ملتهب و عفونی میشود و در مواردی پزشک تصمیم میگیرد لوزهها را بردارد.