روزنامه خراسان در ادامه نوشت: پسر بزرگ استاد شجریان، از کودکی در خانه یا بهتر بگوییم، دانشگاه هنری پدر رشد کرد. حنجره توانای پسر و اهتمام پدر، باعث شد تا همایون از کودکی قدم در راه موسیقی بگذارد، ساز کوک کند و در محضر استادان ساز که همگی از دوستان و نزدیکان پدر بودند، بنوازد. او در جوانی به هنرستان موسیقی رفت و کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد. قصه زندگی همایون آن جایی جالب می شود که او بعد از گذشت چند سال روی صحنه می آید و نغمه آواز سر می دهد. شاید اگر سرماخوردگی پدر و تصمیم او برای لغو کنسرتش نبود، سرنوشت همایون جور دیگری رقم میخورد.