ریه‌های زاگرس را دریابیم

بومیان منطقه معتقدند که درختان بلوط ریه‌های زاگرس هستند. طبیعتی که استان‌های کرمانشاه، ایلام، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد و فارس قاب گرفته بودند و این روزها نفسشان به تنگ آمده است.

10 سالی است که طبیعت بکر جنگل های بلوط زاگرس روندی رو به زوال را پیش گرفته اند. درختانی که قدمتی هم‌پای تاریخ ایران و ایرانیان دارند اما این روزها با بی توجهی های مردم و استفاده بیش از حد از چوب و برگ آنها باعث شده که این پهنه وسیع و سودمند به سمت نابودی و زوال حرکت کند.

پس از گشذت 10 سال از این اتفاق، اقدامات مختلفی از سوی دستگاه های دولتی و مردم نهاد برای احیای این جنگل ها صورت گرفته است. مثلا اختصاص 200 میلیارد ریال اعتبار از محل صندوق ملی توسعه به اجرای طرح‌های آبخیزداری و آبخوان‌داری استان یکی از این اقدامات است.

درمان‌های زیستی برای تسکین درد جنگل‌های بلوط

اما برای گذر از این حادثه باید روش‌های دیگری را هم آزمود. روش‌های زیستی که می‌توانند به کمک زاگرس نشینانی بیایند و این طبیعت با قدمت را برایشان دوباره احیا کنند. استفاده از روش‌های مولکولی و زیست‌فناوری و عوامل کمک‌کننده به احیای درختان بلوط. این برنامه یکی از اولویت‌های کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری است.

ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری در تلاش است تا با کمک بخش خصوصی و در دل زیست بوم فناوری و نوآوری حال دل جنگل های بلوط را خوب کند. آن هم با روش های زیستی که با بررسی جنبه‌های کنترل بیولوژیکی آفات قارچ، حشره و غیره بلوط می تواند به این کار سرعت دهد.

مصطفی قانعی دبیر ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با اشاره به این مطلب، می‌گوید: بررسی عوامل موثر در بحران زوال و خشکیدگی بلوط (تنش‌های زنده و غیرزنده) یکی از اولویت‌های کمیته حفظ جنگل‌های بلوط و منابع طبیعی است. در همین راستا با استفاده از روش‌های مولکولی زیست‌فناوری و عوامل کمک‌کننده و تقویت‌کننده به احیای آنها اقدام می‌شود.