این دختر پرستار، اولین بانوی تاریخ وزنه برداری ایران است که روی تخته جهانی وزنه زد. بله! خودش است. پوپک بسامی. دختری که از سوم اسفند ماه، هر روز شش ساعت این لباس را پوشید تا در سایت درمانی مجموعه ورزشی آزادی به ورزشکاران و افرادی که مشکوک به کرونا هستند کمک کند. حتی در روزهای عید. پوپک بسامی اینجا هم اولین بود. اولین بانوی پرستار وزنه برداری ایران. برای فداکاری، برای ایثار و برای از خودگذشتگی نیاز به هیاهو نیست. نیاز به بوق و کرنا هم نیست. فقط باید با خودت کناری بیایی و انجامش بدهی. "Just do it"
این همان کاریست که پرستاران و کادر درمانی بیمارستانها در ایران و دیگر نقاط جهان این روزا با سختکوشی، عشق و اراده در حال انجامش هستند. دور از خانه، دور از خانواده و عزیزان، همنشین با ویروس منحوس و کشنده کرونا. برای نجات ما. به سراغ پوپک بسامی رفتیم و با او که در این روزها به جامعه پزشکی ایران خدمت میکند گفتگو کردیم که در ادامه میخوانید:
شنیدیم که در خظ مقدم مبارزه با کرونا هستید؟ در این باره توضیح میدید؟
من کارشناس پرستاری دارم و هفت ساله که در این شغل کار میکنم و قبل وزنه برداری در بیمارستانها کار میکردم و از زمانی که وزنه بردار شدم در خدمت فدراسیون پزشکی ورزشی هستم و به ورزشکاران خدمات میدهیم. از سوم اسفند که رسما اعلام شد کرونا وارد ایران شده، ما هم مثل بقیه مراکز درمانی درگیر این موضوع بودیم و به خصوص ما که ورزشکاران را پوشش میدادیم و مسئولیت سالم بودن ورزشکاران برعهده ما بود. طرح غربالگری و ضدعفونی کردن فدراسیونها برعهده ما بود. در این غربال گریها کیسهای مشکوکی با علامت تب داشتیم که خدا را شکر ورزشکاری نبود که با کرونا درگیر باشد، اما در بین همکاران بودند کسانی که مبتلا شدند.
وزنه برداری کجا، پرستاری کجا؟
من از کودکی ورزش میکردم و علاقهمند بودم که رشته تربیت بدنی را انتخاب کنم، اما مادرم این اجازه را به من نداد و وارد رشته تجربی شدم و در کنارش به وزنه برداری پرداخت و این دو مقوله کاملا جداست و هر کدام داستان خودش را دارد.
در کدوم بیمارستان هستید؟
من در ستاد پزشک ورزشی آزادی مشغول هستم و در بیمارستان تک شیفت کار میکنم.
اوضاع چطوره؟ در بیمارستان ها؟
در بیمارستانها میبینم و همینطور که میشنوم و اوضاع خیلی خوبی گفته نمیشود و مردم باید رعایت کنند.
خیلی از مردم رعایت نمیکنن، توصیه تون چیه برای مردم؟
این توصیه من یک توصیه تکراری است که در این مدت در تمام رسانهها و فضای مجازی گفته شده است. توصیه من به همه این است که در خانه بمانند و بیرون نروند. من به دلیل شغلم، چون کادر درمانی هستم مجبورم از خانه بیرون بیایم و در همین مسیرها میبینم که مردم رعایت نمیکنند و تنها با ماندن در خانه این زنجیره قطع میشود و امیدوارم این اتفاق به زودی رخ دهد.
پرستاری سخته یا وزنه برداری؟
هیچکدوم آنها سخت نیستند. پرستاری و وزنه برداری هرکدام سختی و شیرینیهای خودش را دارد. در پرستاری درگیری بیمار و جون بیمار هستی و این سختی آن محسوب میشود و وقتی بیمارت خوب میشود حس خوبی به من میدهد و در وزنه برداری هم خب به هرحال بالا و پایین دارد و یک روز رکوردهای خوبی میزنی و روز دیگر به حد نصابی که میخواهی نمیرسی و سخت میشود.
در این مدت اتفاقی افتاده که خوشحال یا ناراحت شوید سر این بیماری؟
بله. یک مریض داشتیم که ملی پوش به نام کشور بودند که حدودا ۸۰ درصد علائم کرونا را داشتند و من کارهایش را پیگیری میکردم و مطمئن بودیم که کرونا دارد و این موضوع خیلی ناراحت کننده بود. وقتی از این ورزشکار آزمایش گرفتیم و تا زمانی که منتظر بودیم جواب آزمایش بیاید، نمیدانید چه بر من گذشت و خدا را شکر جواب منفی بود و خیلی خوشحال شدم. همچنین یکی از همکاران مجموعه که آقای مسنی هم بود جواب آزمایش ایشان مثبت شد و خیلی برای من سخت و ناراحت کننده بود.
برنامهتان برای وزنه برداری در سال ۹۹ چیست؟
من در سال جدید مطلقا تمرین نکردم. هم به خاطر کارم و هم اینکه هیچ سالنی برای تمرین باز نیست و وزنه برداری هم ورزشی نیست که بتوان در خانه انجام داد. امیدوارم هرچه زودتر این بیماری تمام شود و برنامههای خوبی دارم و در اسرع وقت تمریناتم را شروع میکنم و امیدوارم اتفاقهای خوبی برای وزنه برداری زنان رخ بدهد.
سخن پایانی
خیلی خوشحالم به عنوان پرستار شغلم را با ورزش درگیر کردم و در حال حاضر شغلم خدمت رسانی به ورزشکاران است و این در روحیه من تاثیر میگذارد و همین موضوع تمرینات، شغل و ورزشم را به یکدیگر وصل کرده است.
منبع: خبرآنلاین