فجری از مشرق سلیمانی

بیست و دوم بهمن نخستین سال از گام دوم انقلاب اسلامی، بسیار طوفانی تر از تصور دوستان و دشمنان فرارسید.

طلیعه چهل و یکمین سال از پیروزی ملت ایران در سال ۹۸ ، در تشعشع زیبای تجدید حیات اسلام از خون سردار دل ها و یاران شهیدش نماد بزرگی از زنده بودن آرمان های نظامی است که ملت‌ش سالهاست ثانیه به ثانیه زیر شدیدترین بمباران‌های سیاسی و رسانه‌ای دشمنان قرار دارند و گاه از خرابکاری نفوذ در راه پر افتخارمان ، از تلخی شرنگ تبعیض و بی‌عدالتی و اشرافیت و باز از فقدان اعتماد به نفس و وادادگی برخی ناامید و عصبانی می‌شوند.

خون سلیمانی و همه سلیمانی های این چهل و یک سال ارج‌مند، توانست جلوه‌ای از وحدت همه آزادگان جهان را به جوش آورد تا مانند صدر انقلاب باز ثابت شود که نسیم فطرتی که از خاوران این مرز وبوم به جان بشریت وزیده و عطری که از این گل حیات به مشام می‌رسد، انسان‌ها فارغ از اعتقادات شخصی و گروهی‌شان را در یک صف علیه طاغوت قرار می‌دهد.

امروز به برکت سلیمانی ، انقلابی به تازگی تنفس صبح اندیشه، عظمت جهاد و مبارزه و بالاخره شکیبی از کام و ناکامی ظفر تجدید حیات یافته تا همه بتوانیم به اشارت پیر خراسانی‌مان قوی_شویم.

چله وعده‌ی سلیمانی با خدا به پایان رسید و فجر دمید.
زمانی که حاج قاسم برگشته تا گوساله سامری ترامپ و صهیون را به خشم پروردگار بسوزاند.

آنها خواستند که نور خدا خاموش کنند
و نور خدا کامل شد
هر چند کافران را خوش نیاید...