۲۹ آذر ۱۳۹۸ - ۱۹:۲۴

حال و روز کالا‌های حجاب و عفاف داخلی چگونه است؟

حال و روز کالا‌های حجاب و عفاف داخلی چگونه است؟
مدیر عامل و عضو هیئت مدیره انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب کشور وضعیت کنونی کالا‌های عفاف و حجاب را تشریح کرد.
کد خبر: ۱۲۲۱۲

اسدالله سلیمانی مدیر عامل و عضو هیئت مدیره انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب کشور، در خصوص پخش گزارش «پشت پرده مافیای «چادر مشکی» چه می‌گذرد؟» در رسانه ملی، اظهار کرد: در این گزارش گفته شد که مافیایی در بازار داخلی وجود دارد و این بازار در انحصار ده نفر قرار گرفته است. باید بگویم مافیا وجود دارد اما اصل مشکل در بخش نظارتی، اجرایی و فضای کسب و کار است. واردکنندگان چادر مشکی  شاید از ۵۰ نفر هم بیشتر باشند. این افراد بازار داخلی عرضه چادر مشکی را در اختیار خود دارند ولی همه کاسب هستند؛ مافیا  کسی است که نه رنگ گمرک را می‌بیند و نه کسی او را می شناسد. مصرف داخلی پارچه و یک حساب سر انگشتی نشان می‌دهد که این حجم واردات دست کسبه نیست.

وی ادامه داد: مافیای چادر مشکی به گونه ای  عمل می‌کنند که تقصیر گردن کسبه بیفتد؛ در حالی که کسبه ها کالاهایشان را  از مبادی قانونی و بر اساس نیاز کشور وارد می‌کنند. خود من با وجود اینکه بزرگترین تولیدکننده هستم، تا کنون واردات نداشته ام.

سلیمانی با اشاره به اینکه در تولید داخلی چادر مشکی حمایتی از تولیدکنندگان نمی‌شود، تصریح کرد: من به عنوان مدیر عامل انجمن فعالان و متخصصان حجاب کشور با ۵۰۰ واحد تولیدی و ۴۰۰۰۰ نفر شاغل که کار عمده و تولید انبوه دارم و آنها را به فروشگاه ها‌ی تهران و شهرستان‌ها توزیع می کنم، به جرئت می گویم اگر از یک نفر برای مواد اولیه و وام ارزان قیمت حمایت شده باشد، حرفم را پس می گیرم.

مدیر عامل و عضو هیئت مدیره انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب کشور افزود: بسیاری از تولید کنندگان داخلی با وجود اینکه مواد اولیه داخلی کفاف نیاز آن‌ها را نمی‌دهد و تنها ۱۰ % نیازشان را تامین می‌کند، از محصولات داخلی استفاده می‌کنند؛ در نخ‌ای تی وای که مخصوص چادر است هنوز به خودکفایی و کیفیت لازم نرسیده ایم؛ اتفاقاً انجمن از طریق نماینده آقای مهندس قله قوند در حال پیگیری تکمیل چرخه تولید چادر مشکی است تا با کمک معاونت فناوری ریاست جمهوری دکتر ستاری این مشکل رفع شود؛ ولی باید این نکته را در نظر داشت که انجمن یک تشکل مردم نهاد است و نه بودجه در اختیار دارد و نه از جایی حمایت مالی می‌شود؛ با این وجود به عنوان سرباز آتش به اختیار در سال رونق تولید ملی به شدت تلاش می کند.

سلیمانی مطرح کرد: ما این مزیت را داریم که هم مصرف خودمان و هم کشور‌های مسلمان را تامین کنیم؛ اما باید بپذیریم که کارخانه‌های ما از چرخه تولید فاصله گرفتند و در مقابل رقیب هم بازار ما را گرفته و پس گرفتن این بازار ملزوماتی دارد که با شعار حل نمی‌شود. نیاز به یک عزم ملی دارد؛ چون کار بزرگی است که هم ایجاد اشتغال و هم صادرات و هم خودکفایی را به دنبال دارد.

عضو هیئت مدیره انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب کشور با اشاره به اینکه کارخاته داخلی به علت اینکه عرضه آن کمتر از تقاضای بازار است، نیازی به کمک ندارد؛ افزود: انجمن فعالان حوزه حجاب کشور که از تنها حامیان تولیدکنندگان تشکیل شدند ترجیح می‌دهند در صورت وجود محصولات حجاب در کارخانه‌های داخلی از جمله شهر کرد نسبت به مشابه خارجی از این کارخانه‌ها مواد اولیه مورد نیاز خود را تهیه کنند. برای ما باعث افتخار است به بقیه واحد‌های تولید کننده چادر مشکی و محصولات حجاب و عفاف نیز کمک کنیم تا به زودی به حوزه تولیدات داخلی اضافه شوند.

سلیمانی بیان کرد: یکی از مهم‌ترین مباحثی که در بازار عرضه و تقاضای داخلی وجود دارد و نمی‌توان به این عامل مهم کم توجه بود این است که رونق این بازار به نوع سلیقه و طراحی و تقاضای مردم و فرهنگ جامعه بستگی دارد. امروز القا شده که اجناس خارجی بهتر است و تولید کننده مجبور است علیرغم میل باطنی از نام کشور دیگر استفاده کند.

وی تاکید کرد: انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب که قریب به ۱۲۰ عضو در تهران و ۳۸۰ عضو استان‌های دیگر کشور دارد، تنها متولی  حوزه حجاب کشور محسوب می‌شود. در حوزه داخلی انواع چادر‌های دانشجویی، خبرنگاری، ملی، صدفی، حسنی، قجری، شالدار، فرشته، لبنانی و عربی تولید می‌شود که به ده‌ها مدل می‌رسد و باز هر مدل هم به چندین شاخه و سلایق مختلف تقسیم می‌شود. وزارت صمت وظیفه قانونی خود که باید مواد اولیه را تامین کند، انجام نداده؛ بانک‌ها نیز یک ریال تسهیلات ارزان در اختیار تولیدکنندگان نگذاشته اند، با وجودی که چادر یک کالای فرهنگی است.

سلیمانی در پایان گفت: فضای کسب و کار بر اساس آمار جهانی در کشور ما مناسب نیست و در عمل به کارآفرین بهایی داده نمی‌شود. باید قبول کنیم کسی که توانایی ایجاد شغل را دارد (حالا چه ۱۰ نفر چه ۱۰۰ نفر) با دیگران فرق دارد و فردی ویژه است. باید جایگاه اختصاصی برای اشتغالزایی وجود داشته باشد. ایجاد یک شغل برای دولت ۷۰ میلیون تومان هزینه دارد ولی وقتی کار آفرین این شغل را ایجاد کند آیا دولت کمک می‌کند؟

ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
گزارش خطا
تازه ها