۸ روش درمانی عجیب دوران باستان

 گاهی اوقات نیاکان ما در علم پزشکی چنان پیشرفت هایی داشته اند که حتی علم پزشکی امروزی نیز توان رقابت با آن را ندارد. اما در گذشته اکثر روش های درمانی اگر خطرناک هم نبودند با توجه به شرایط و علم پزشکی امروزی بسیار عجیب و باورنکردنی به نظر می رسند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با برخی از روش های درمان و پزشکی دوران باستان که باورشان سخت است آشنا کنیم.

۸- درمان دندان درد با دود کردن چربی بز
حتی در دوران باستان نیز کسانی بودند که با روش های پر کردن دندان و ساخت دندان های مصنوعی آشنایی داشتند. در ایتالیا دندانی کشف شده که نشانه هایی از کار ترمیمی دندانپزشکی روی آن دیده شده و متعلق به حدود ۱۴٫۰۰۰ سال پیش است. روش های درمان دندان درد در گذشته بسیار عجیب بوده اند. برای مثال ابن سینا برای رفه درد دندان از مریض های خود می خواست که دود ناشی از سوزاندن چربی بز، بنگ دانه و پیاز را استنشاق کنند. پلینیوس یا پلینی بزرگ رومی نیز بر این باور بود که تنها راه درمان دندان درد، گرفتن یک وزغ در شب، تف کردن در دهان او و گفتن وردهایی خاص است.

۷- وضع حمل زنان در حالت ایستاده یا نشسته روی ران
هندیان باستان می دانستند که چطور موقعیت جنین در رحم را تغییر دهند. در برخی از قبایل آفریقا نیز درمانگران با استفاده از وسایل بسیار بدوی خود جراحی سزارین انجام می دادند. در قرون وسطی بخش اعظم دانش دوران باستان به دلیل اقدامات کلیسا از بین رفته بود. مامایی به شدت عقب مانده و بسیاری از مادران باردار و نوزادانشان در هنگام وضع حمل جان خود را از دست می دادند.

۶- استفاده از ریشه های سرو کوهی و مهر گیاه به عنوان داروی بیهوشی
نیاکان ما در جراحی به دستارودهای شگرفی دست پیدا کرده بودند. در بین النهرین، پزشکان از ترکیب الکل و تریاک برای بیهوش کردن بیماران یا این که دردی حس نکنند استفاده می کردند. در مصر باستان نیز ریشه مهرگیاه را برای مصارف پزشکی و به ویژه گوشی استفاده می کردند. در هند و چین باستان نیز، سرو کوهی، شاهدانه و تاج الملوک به عنوان عوامل بیهوش کننده استفاده می شد.

۵- درمان بیمای های مزمن با تمرینات فیزیکی و آب مقدس
در دوران بقراط (۴۶۰ تا ۳۷۰ قبل از میلاد مسیح) باور عمده بر این بود که صرع در اثر خواست خدایان رخ می دهد. بیماران صرعی متقاعد می شدند که بیماری آن ها از باد، سرما و خورشید نشأت می گیرد. در قرون وسطی افرادی که به صرع مبتلا بودند را جن زده نلقی کرده و با دعا و آب مقدس آن ها را درمان می کردند. پزشکان دوران باستان با تمرینات فیزیکی و داروهای گیاهی دیابت را درمان می کردند اما این موضوع هیچ نتیجه مثبتی در پی نداشت و بیماران معمولاً جان خود را از دست می دادند. بیماری های پوستی مانند پسوریازیس غیر قابل درمان شناخته می شد. بیمارانی که به پسوریازیس مبتلا بودند باید یک زنگ به گردن خود انداخته و با تکان دادن آن به دیگران هشدار می دادند که به آن ها نزدیک نشوند.

۴- درمان تمام بیماری ها با حجامت
حجامت در گذشته در هند و کشورهای عربی بسیار رایج بود و حتی در اسناد باستانی یونان و مصر نیز به آن اشاره شده است. مردم این نواحی بر این باور بودند که خون حاوی «سرشت های بد» است که برای درمان بیماری باید به آن ها اجازه داد از خون خارج شوند. در قرون وسطی آرایشگران مسئول انجام حجامت بودند. این رویه تا قرن نوزدهم نیز رواج داشت. جتی جورج واشنگتن نیز با همین روش سعی در درمان ورم لوزه خود داشت که البته بی نتیجه بود و جان خود را از دست داد.

۳- استفاده از سم مار و گیاهان سمی
قبل از اختراع آنتی بیوتیک ها، مردم برای مقابله با بیماری ها از داروهایی با پایه گیاهی و زهر افعی استفاده می کردند. در مصر باستان از شاهدانه، خشخاش و بنگ دانه استفاده می کردند. در قرون وسطی نیز پزشکان به داروهای خود مار یا عقرب خشک شده اضافه می کردند.

۲- سوراخ کردن جمجمه
سر درد، صرع و دیگر بیماری های روانی در گذشته با روش های درمانی بسیار خطرناک و تهاجمی معالجه می شدند: پزشکان با مته های مخصوص جمجمه بیماران را سوراخ می کردند. مته کاری جمجمه قدیمی ترین نوع جراحی است. بقایای انسانی بجا مانده از عصر نوسنگی نیز این موضوع را تایید می کند. این روش درمانی در میان تمدن های باستانی آمریکا و همچنین در دوران رنسانس بسیار رایج بود.

۱-تنقیه کردن دود تنباکو
مشکلات گوارشی، بیحالی و خواب آلودگی، شکم درد و انگل های روده ای همه و همه با استفاده از تنقیه دود تنباکو درمان می شدند. این روش از بومیان آمریکای شمالی به امانت گرفته شده بود تا این که در قرن نوزدهم مشخص شد که تنباکو حاوی ترکیبات سمی بوده و این روش درمانی نیز کنار گذاشته شد.

منبع روزیاتو