ماجرای خدمتکاری که گوچی را تبدیل به یک برند لاکچری کرد!

یکی از بزرگترین بحران‌های برند گوچی در دهه‌ی ۱۹۸۰ رخ داد و آن‌ها را تا مرز ورشکستگی پیش برد. ماریتزیو گوچیپسر رودولفو پس از مرگ پدر در سال ۱۹۸۳ مدیریت برند را در دست گرفته و عمویش آلدو را اخراج کرد. آلدو در سال‌های بعد به اتهام فرار مالیاتی چند سالی را در زندان گذراند.

در ادامه ماریتزیو در مدریت گوچی موفق نبود و در نهایت به اجبار سهام خود در برند را در سال ۱۹۸۸ به شرکت بحرینی Investcorp فروخت. ماریتزیو در سال ۱۹۹۵ به دست یک قاتل استخدامی به قتل رسید. این قتل در شهر میلان و با شلیک چهار گلوله به ماریتزیو اتفاق افتاد. همسر قبلی ماریتزیو یعنی پاتریزیا رجیانی پس از چند سال تحقیقات به استخدام این قاتل محکوم شد. در همین زمان، سرمایه‌گذاران جدید، دومنیکو دِ سوله که دانش‌آموخته‌ی آمریکا بود را از شغل وکیل خانواده به مدیر گوچی آمریکا ارتفا دادند و در سال ۱۹۹۵ او را به سمت مدیریت کل رساندند.

یکی از استخدام‌های موفق گوچی در دوران بحران، دان ملو بود که در سال ۱۹۸۹ به‌عنوان طراح لباس‌های آماده استخدام شد. ملو که از اعتبار خدشه‌دار شده‌ی گوچی اطلاع داشته و تلاش می‌کرد تا آن را بازیابی کند، تام فورد را در سال ۱۹۹۰ برای مدیریت خط لباس‌های آماده‌ی برند استخدام کرد. پس از ۴ سال فورد به سمت مدیریت نوآوری گوچی رسید. اقدام دیگر ملو انتقال مرکز مدیریت گوچی از میلان، به محل تولدش یعنی فلورانس بود. پس از این اقدام او و فورد تعداد محصولات گوچی را از ۲۰ هزار به ۵ هزار کاهش داده و مسیر لاکچری کردن برند را بیش از پیش هموار کردند. گوچی در سال ۱۹۹۵ به‌طور رسمی وارد بورس شده و ipo خود را در بازارا سهام نیویورک برگزار کرد. در این رویداد ارزش هر سهم این برند ۲۲ دلار تعیین شد.

اتفاق مهم دیگر در سال‌های پایانی قرن بیستم، خرید برند ساعت Severin-Montres و تغییر نام آن به Gucci Timepieces بود. در سال ۱۹۹۸، این شرکت عنوان برترین شرکت اروپایی سال را از انجمن رسانه‌های کسب‌وکار اروپا دریافت کرد.

 

وضعیت کنونی برند گوچی