با خاموشی اینترنت نمی‌توان با فناوری جنگید

وی در ادامه با این توضیح این مساله که «قطعی اینترنت» را باید کمی کلی‌تر دید، می‌گوید: من در این چندروزه می‌بینم که واقعا دست و بالمان بسته است. زمانی همه‌ی اتکای ما به آرشیو روزنامه بود. در روزنامه کیهان آن روزگار، خانومی به نام آوانسیان آشیودار ما بودند و ما ناچار هر چه که می‌خواستیم باید به آرشیو مراجعه می‌کردیم و از داخل پوشه‌ها درمی‌آوردیم. چیزی که هم وقت‌گیر بود، گاهی دقیق و کامل نبود و خیلی اوقات اشتباه پیش می‌آمد. خب حاصل آن، آن نوع روزنامه‌نگاری شد. اما حالا شما با یک دکمه می‌توانید کتابخانه یک دانشگاه بزرگ را روی صفحه‌ی مانیتورتان بیاورید. من فکر می‌کنم قطع شدن اینترنت خیلی برای مردم حیف است؛ به ویژه برای جوان‌تر‌ها که با کامپیوتر زندگی و در فضای مجازی زندگی می‌کنند؛ البته آن بخشی که جلوی شلخته کاری‌ها را می‌گیرد، جای خوشحالی است، ولی واقعیت این است که وقتی ما با تکنولوژی خو می‌گیریم، دیگر نمی‌توانیم به دورانی برگردیم که تلویزیون نیست. دیگر سخت است برگردید به دورانی که از رادیو نمی‌شود خبر گرفت.

قاضی‌زاده می‌گوید: فکر نمی‌کنم این مبازره چندان انتهای خوبی داشته باشد. اما کمی از این شلخته کاری‌ها جلوگیری کرده است. خود من هر چند روز یک بار تلفنم را دستم می‌گیرم و بی‌اغراق به مدت نیم ساعت شروع به پاک کردن فیلم‌هایی که برایم ارسال می‌شود می‌کنم تا فضای گوشی‌ام باز شود. شاید این موارد کم شود.

قاضی‌زاده سپس با اشاره به تصاویری که توسط افراد در شلوغی‌های گرانی بنزین گرفته شده بود، با ابراز تاسف می‌گوید: تقریبا دو سوم آدم‌های حاضر در این قضایا دوربین دستشان بود، نمی‌دانم این کار چه افتخاری دارد. شما اگر کشورت را ناامن نشان دهی، فقیر، بی‌مبالات و بی‌تمدن نشان بدهی اسباب افتخار من ایرانی و تو ایرانی است؟ دعا می‌کنم این تعلیق، تلنگری باشد تا به این نوع کارهایمان فکر کنیم که بعید می‌دانم.

این استاد روزنامه‌نگاری در پایان گفت: با فناوری نمی‌شود جنگید و آن را حذف کرد. موقت می‌شود تعلیق کرد، اما اصلا به صلاح جامعه نیست. نیاز مردم به آگاهی داشتن است. فرصت خوبی است که رسانه‌ها به دنبال خبر باشند. آن‌طور که دنیا دنبال آگاهی است.

 

منبع: ایسنا / کد خبر: ۹۸۰۸۲۹۱۹۱۷۳