اعتراض برخی دانشجویان به ذکر نام استاد در مقالات پایان نامه

اشکال ندارد فقط استاد راهنما یی نکند تا ارواح عمه کسی رساله انجام دهد

خب وزارت علوم محترم چرا از استاد یار ها امتحان و آزمون نمیگیره ؟؟
میترسه گندش در بیاد که غیرازیک کتاب مطلب دیگه ای اساتید بلد نیستن آموزش بدن ؟؟؟
دانشجوی دکترا هستم و جالبه بدونید اساتیدم بلا استثناء از رو کتاب دارن مطلب رو برامون میگن وتو توضیحاتشون رو خونی میکنن و کلی ام بیسوادن .
استادی که نمیتونه تمرین ومساله حل کنه چجوری روش میشه دانشجو رو میندازه ؟؟این نون خوردن داره ؟؟

این موضوع در مقطع کارشناسی ارشد هم سبب تضییع حقوق دانشجویان می گردد .
از طرفی با ذکر نام دانشگاه در مقالات چاپ شده در نشریات بین المللی ، به دانشگاه اعتباری برای پرداخت به دانشجو تخصیص می یابد ولی عملاً این وجه به دانشجو پرداخت نمی شود .

من دانشجو دکتری دانشگاه تهران هستم. از موضوع پروپوزال گرفته تا نوشتن تا کار عملی وغیره توسط خود من انجام شد. بقیه دوستان هم همین وضع رو داشتند. ما انجام میدهیم ولی اسم و رسمش میشه برای اساتید ک واقعا کاری انجام نمیدن و فقط سنگ میندازند توی ادامه مسیر!!. دم این دوستمون از دانشگاه علامه طباطبایی گرم. امیدوارم دانشجوهای سایر دانشگاهها هم این عرضه رو به خرج بدهند....

باید دید قانون اجرایی می شود یا خیر؟
در کشور ما اساتید از دانشجو سواستفاده می کنند برای پشرفت خودشون.. در حالی که باید بستری رو برای پیشرفت دانشجو فراهم کنند..
چون دانشجویان وسیله ای می شکند برای ارتقا این افراد، پس هیچ تلاشی نمیکنند تا سطح علمیشونو بالا ببرند‌
رسما یک دسکتاتوری پنهان راه می اندازند..
و خودشون هم اگاه هستند که سوادشون نم کشیده، برای همین پرخاشگرانه رفتار میکنند.
در در یکی از به اصطلاح بهترین دانشگاه های وزارت بهداشت درس میخوانم، و برای پایان نامه ام خیلی اذیت شدم‌ استادم حتی روشهای اماری ساده رو هم بلد نبود. اما مدام این موضوع رو فرافکنی میکرد. خلاصه مطلب اینکه، فصل چهارم رو ۱۵ بار بازنویسی کردم.. (توجه داشته باشید که فصل چهارم من فقط با روشهای اشتباه ایشون ۲۵۰ صفحه شده بود و ۱۵ بار از اول نوشتن، یعنی چقدر برای من وقت گیرو اعصاب خوردکن بوده)
در نهایت هم رفتم از یک پروهشگر خارجی کمک گرفتم و ایشوم روش رو به من یاد دادن.
الانم استادم دغدغه ش اینه که اسم من نویسنده مسئول باید باشه.
خیلی گستاخانه از روش کار من مدارم ایراد میگرفتن و میگفتن اینها اشتباهه و...
و اگر اینجوری بنویسی اجازه دفاع نمیدم بهت..
من اما کارو دادم مجله ای با ایمپکت فکتور بالای ۴، و اونها کار منو تایید کردن..
و تنها حرف استاد من بعد از اینهمه پررویی و بی ادبی و تهدید، این بود که من نویسنده مسئول هستم ؟؟
نویسنده مسئول میشن اساتید ما، اما حتی زحمت ارسال مقاله رو نمیکشن
چرا من با پژوهشگر خارجی کار میکنم و اون فرد وقت میذاره و کار منو ادیت میکنه، ولی استادم حتی یک بارم اینکارو نکرده و مدام میگه اینها اشتباهنن؟
در حالی که اگر ادبیات پژوهشی رو بهش مسلط بود،میدونست چیز اشتباهی وجود نداره و اتفاقا خروجی کار حیلی جالب هست...

چرا؟
چون راحت ارتقا پیدا میکنن و برای همین میرن خارج از استاد بودن هم کلی کار وبیزینس دیگه میکنن و
دانشجو رو به بردگی میگیرن...
ما دیگه نمیخوایم برده باشیم