قسمت بیرونی خانه شامل تالار بزرگ (اتاق شاه نشین) در مرکز با نورگیرها و پنجرههای مشبک رنگی و پنجرههای کناری دو جداره که عمودی باز و بسته میشوند. این اتاق دارای تزیینات نقاشی و آیینهکاری و گچبریهای جالب از جمله پنجرههای مشبک گچی است که همچون پارچه توری ظریفی به نظر میرسد. در دو طرف اتاق شاهنشین اتاقهای گوشواره بنا شده است. در جلوی اتاق شاهنشین، ایوانی با آیینهکاری و گچبریهای جالب دیده میشود. در طرفین تالار بزرگ دو حیاط خلوت و نورگیر بهصورت قرینه یکدیگر احداث شده است که دارای تابلوهای بدیع نقاشی هستند و از نفایس آثار هنری این دیار بهشمار میآیند. اسناد و قراین نشان میدهد که هنرمند بزرگ و نقاش باشی دربار ناصرالدین شاه قاجار یعنی «میرزا ابوالحسن غفاری کاشانی» ملقب به «صنیع الملک» با مالک خانه دوستی نزدیک و مراوده خانوادگی داشته، لذا به احترام دوستی که با مرحوم طباطبایی داشته، در اجرای گچبریها و ترسیم نقاشیهای این خانه نظارت داشته است و این مطلب ارزش و اعتبار تزیینات خانه طباطبایی را بسیار افزایش میدهد.
ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در ساخت خانههای قدیم کاشان در عین حال که به اقلیم و وضع آب و هوایی بهصورت اصولی و علمی توجه شده، به لحاظ پایبندی به اعتقادات دینی و اسلامی از نوعی حجاب و طرح محفوظ نیز برخوردار است. به این معنی که فضای داخلی خانه از خارج خانه قابل رؤیت نیست و حتی از پشت بام خانههای مجاور نیز داخل خانه و از هر بخش، درون بخش دیگر دیده نمیشود.
درواقع علاوه بر این که همه فضای داخلی خانه نسبت به خارج از حجاب کامل برخوردار است، هریک از بخشهای درون خانه نیز نسبت به یکدیگر از حجاب و پوشیدگی خاصی بهره میبرند. خانه طباطباییها مانند دیگر خانههای مجلل آن زمان در گودی زمین ساخته شده است. بدین معنی که برای رسیدن به سطح حیاط خانه باید از پلههای ورودی تا عمق ۶ متری پایین رفت و آنجا است که چشمانداز زیبای درون خانه انسان را به متحر میکند. همانگونه که میدانیم، در عمق یک متری از سطح زمین، درجه حرارت در تابستان و زمستان یکسان است. این عایق قطور یعنی یک متر خاک مانع از رسوخ حرارت گرم و سوزنده تابستان و سرمای خشک زمستان به عمق زمین میشود.
به دلیل همین عمق و گود بودن است که آب چاهها همیشه خنک و گوارا است و در عین حال در تابستان و زمستان از دمای ثابتی برخوردار است. بر همین اساس دیوار روبه روی هر اتاق، پشت به زمین خنک دارد و دمای سطح این دیوار در همه فصول سال نمیتواند بیشتر از ۱۸ درجه سانتیگراد باشد. همین امر سبب جذب حرارت اتاق در اوایل تابستان و تأمین آسایش نسبی ساکنان میشود. اما در اوج گرمای تابستان زیرزمین (سرداب)های متصل به بادگیرها پاسخگوی نیاز ساکنان خانه از نظر تهویه و وزش مطبوع هوای خنک بوده است.
از دیگر مزایای مهم ساخت خانه در گودی علاوه بر خنک کردن و تعدیل دما، میتوان به دسترسی آسانتر به قنات و آب آن و همچنین مقاومت بنا در برابر زلزله اشاره کرد. خانه تاریخی طباطباییها با این که حدود ۱۷۵ سال پیش ساخته شده، ولی از سامانه تهویه مطبوع غیرماشینی، طبیعی و بسیار کارآمد بهره جسته است. بدین معنی که در درون ساختمان، وزش هوای خنک و دلانگیز، رفاه و آسایش ساکنان را تأمین کرده و کاربرد بهتری نسبت به سامانههای تهویه مطبوع امروزی داشته است.
اما در همان زمان در خانههای مجلل و کاخهای فرمانروایان مغرب زمین، مانند کاخ معروف «ورسای»، چنین رفاهی غیرقابل تصور و دسترس بوده است، درحالی که این بهرهمندی طبیعی در خانه طباطباییها همچنان پابرجا و فعال است. این سامانه تهویه مطبوع همان بادگیرها است. عملکرد بادگیرها به صورتی است که هوای تمیز پشت بام را به چاه خنک کن صیقل داده شده با «ساروج» که حدود ۸ تا ۱۰ متر عمق دارد، برساند تا پس از خنک کردن هوا، آن را به زیرزمین مسکونی هدایت کند.
هوا در چاه تاریک و بدون تشعشع تونل خنک کن، سنگینتر شده و به آرامی فرو میریزد و از دهانه کانال که شباهتی به شومینه دارد، به فضای زیرزمین وارد و در آن جاری شده و موجب طراوت، تازگی و خنکی آن میشود.
از دیگر نكته های جالب این شاهكار معماری این است كه چون در شبهای تابستان یا در زمستان كه دمای هوای بیرون سردتر از هوای داخل چاه خنک كن است، جریان هوا قطع شده و این سامانه از كار باز میایستد.
در فصل تابستان نیز تا زمانی كه دمای هوای معلق در تونل خنک كن به درجه پائینتر از هوای زیرزمین نرسد، جریان ریزش هوای خنک به داخل زیرزمین صورت نمیگیرد. از قدرت این سیستم همین بس كه در طول این ۱۷۵ سال، چه آن زمان كه محل سكونت بوده چه آنگاه كه متروكه و مخروبه شده و چه اكنون كه مورد بازدید علاقهمندان است، فعال بوده و همچنان مانند روز اول به كار خود ادامه میدهد.
اگر به دقت به این خانه نظر کنیم، خواهیم دید استاد معمار، به خانه نیز مانند یک انسان نگریسته است؛ زیباییها را به درون برده و آن را از چشم بیگانه درحجاب قرار داده و به همه نیازهای مادی و معنوی آن توجه خاص مبذول داشته است. معماری زیبا و علممداری که اگر در این زمان نیز به شاخصههای کاربردی آن در ساخت بناها توجه شود، بسیاری از نابسامانیها در عرصه ساخت و ساز مرتفع شده و از بسیاری هزینهها پیشگیری خواهد شد.
خانه تاریخی طباطباییها که بهوسیله هیأت امنای مرمت و احیای ابنیه تاریخی کاشان خریداری و در سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶ با همکاری شهرداری و میراث فرهنگی کاشان و با پشتیبانی مسئولان وقت وزارت و معادن و فلزات، طبق نقشه اصلی و نخستین مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت و در فهرست آثار ملی ایران به شماره ۱۵۰۴ به ثبت رسید. مجموعه تاریخی خانه طباطباییها هماکنون زیر پوشش سازمان رفاهی و تفریحی شهرداری کاشان اداره میشود و همه روزه بهویژه در روزهای تعطیل، پذیرای خیل مشتاقان و شیفتگان معماری اصیل و سنتی ایران زمین است.
آدرس خانه طباطبایی ها:
اصفهان، کاشان، خیابان علوی، محله سلطان امیراحمد، جنب امامزاده امیراحمد.