چرا دانشآموزان در کلاس حضوری بداخلاق شدهاند؟
دانش آموزان پس از تجربه آموزش مجازی اکنون به صورت حضوری به مدارس میروند، این در حالیست که آموزش غیرحضوری اثرات مخرب بسیاری مانند پرخاشگری بر رفتار و سلامت روانی دانش آموزان به جا گذاشته است.
دانش آموزان پس از تجربه آموزش مجازی اکنون به صورت حضوری به مدارس میروند، این در حالیست که آموزش غیرحضوری اثرات مخرب بسیاری مانند پرخاشگری بر رفتار و سلامت روانی دانش آموزان به جا گذاشته است. یکی از مشهودترین رفتارهای دانش آموزان پس از دوره کرونا، پرخاشگری نسبت به همکلاسی ها، معلم، محیط مدرسه و والدین است. به گفته کارشناسان آسیبهای ناشی از کرونا در همه زمینهها به زمان زیادی برای ترمیم و بازگشت به قبل نیاز دارد، اگرچه شرایط هرگز به قبل از دوران کرونا بازنمی گردد. اختلالات روانی و آسیبهای فکری و روحی در جامعه وجود داشته است، اما با ظهور و شیوع کرونا این اختلالات گسترش و شدت بیشتری پیدا کرد. اکنون با دانش آموزانی خسته، بی حوصله و خشمگین مواجه هستیم.
کاری از دست والدین برنمی آید؟!
یک روانشناس و پژوهشگر بیان کرد: حضور فرزندان در محیطهای اجتماعی مانند مهدکودک، پیش دبستانی و مدارس و یا کلاسهای مختلف آموزشی و ورزشی خارج از مدرسه برای والدین همیشه با نگرانی همراه بوده است.
مهناز دربانی ادامه داد: با ورود فضای مجازی و تلفنهای هوشمند و گسترش دسترسی به آن به دلیل رکن مهم زندگی امروز، نگرانی والدین گستردگی بیشتری پیدا کرد و شیوه تربیت و تعامل با فرزندان نیز تغییر یافت. چالش تربیتی والدین با گسترش روزانه فضای مجازی با غیرحضوری شدن مدارس و آموزش مجازی پررنگتر شد و بسیاری از والدین به دلیل مشغلههای مختلف و آسیبهای روانی ناشی از بحرانهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از کرونا، قدرت کنترل فرزندان و ارتباط موثر با آنان را از دست دادند. دانش آموزان به سختی با آموزش مجازی ارتباط گرفتند و اکنون پس از عادی شدن آموزش مجازی و غیرحضوری بازگشت به شیوه معمول تحصیل و حضور در مدارس برای آنان تنشهایی به همراه دارد.
دربانی اظهار داشت: استرس، تجربه تلخ از دست دادن عزیزان به دلیل کرونا، فضای ناآرام خانواده به دلیل مشکلات مختلف، عادت فرزندان به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی و دریافت اطلاعات نامناسب و غیرضروری کودکان از شبکههای اجتماعی سبب تغییر رفتاری مشهود و بعضا غیرقابل کنترل فرزندان شده است. در برخی خانواده ها، والدین به دلیل نداشتن مهارت کافی و وجود مشغلههای مختلف، توان و یا علاقهای بر نظارت فرزندان ندارند و نبودن محدودیت دسترسی دانش آموزان به اینترنت و فضای مجازی مشکلاتی ایجاد کرده است.
این روانشناس با اشاره به خشم جامعه ادامه داد: در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اتفاقات خشونت آمیز و تغییر سبک زندگی و فکری افراد، خشم در جامعه گسترش یافته است و محدود به سن و قشر خاصی نیست. بخش قابل توجهی از افراد جامعه درگیر خشونتهای کلامی، فیزیکی، نهان و آشکار در اطراف خود هستند و مدیریت این خشم نیازمند حل ریشهای مشکلات دارد.
کودکان و دانش آموزان با استفاده از فضای مجازی به عنوان بستر آموزشی درگیر شبکههای اجتماعی و اخبار غیرضروری شدند و اکنون با دانش آموزان بی حوصله، پرخاشگر و بی تفاوت مواجه هستیم. کنترل دانش آموزان پس ازآموزش مجازی زمان بر و نیازمند برنامه ریزیهای متخصصان و توجه همگانی است و در صورت کنترل نکردن شرایط و دانش آموزان در چند سال آینده با نوجوانان و جوانان متفاوت با عمدهترین مشکلات روبه رو هستیم.
مهناز دربانی ادامه داد: با ورود فضای مجازی و تلفنهای هوشمند و گسترش دسترسی به آن به دلیل رکن مهم زندگی امروز، نگرانی والدین گستردگی بیشتری پیدا کرد و شیوه تربیت و تعامل با فرزندان نیز تغییر یافت. چالش تربیتی والدین با گسترش روزانه فضای مجازی با غیرحضوری شدن مدارس و آموزش مجازی پررنگتر شد و بسیاری از والدین به دلیل مشغلههای مختلف و آسیبهای روانی ناشی از بحرانهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از کرونا، قدرت کنترل فرزندان و ارتباط موثر با آنان را از دست دادند. دانش آموزان به سختی با آموزش مجازی ارتباط گرفتند و اکنون پس از عادی شدن آموزش مجازی و غیرحضوری بازگشت به شیوه معمول تحصیل و حضور در مدارس برای آنان تنشهایی به همراه دارد.
دربانی اظهار داشت: استرس، تجربه تلخ از دست دادن عزیزان به دلیل کرونا، فضای ناآرام خانواده به دلیل مشکلات مختلف، عادت فرزندان به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی و دریافت اطلاعات نامناسب و غیرضروری کودکان از شبکههای اجتماعی سبب تغییر رفتاری مشهود و بعضا غیرقابل کنترل فرزندان شده است. در برخی خانواده ها، والدین به دلیل نداشتن مهارت کافی و وجود مشغلههای مختلف، توان و یا علاقهای بر نظارت فرزندان ندارند و نبودن محدودیت دسترسی دانش آموزان به اینترنت و فضای مجازی مشکلاتی ایجاد کرده است.
این روانشناس با اشاره به خشم جامعه ادامه داد: در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اتفاقات خشونت آمیز و تغییر سبک زندگی و فکری افراد، خشم در جامعه گسترش یافته است و محدود به سن و قشر خاصی نیست. بخش قابل توجهی از افراد جامعه درگیر خشونتهای کلامی، فیزیکی، نهان و آشکار در اطراف خود هستند و مدیریت این خشم نیازمند حل ریشهای مشکلات دارد.
کودکان و دانش آموزان با استفاده از فضای مجازی به عنوان بستر آموزشی درگیر شبکههای اجتماعی و اخبار غیرضروری شدند و اکنون با دانش آموزان بی حوصله، پرخاشگر و بی تفاوت مواجه هستیم. کنترل دانش آموزان پس ازآموزش مجازی زمان بر و نیازمند برنامه ریزیهای متخصصان و توجه همگانی است و در صورت کنترل نکردن شرایط و دانش آموزان در چند سال آینده با نوجوانان و جوانان متفاوت با عمدهترین مشکلات روبه رو هستیم.
بیشتر بخوانید
منبع : ایرنا
ارسال نظرات