مصرف این داروها برای شما کابوس می‌آورد

فشار روانی، استرس و اضطراب ناشی از زندگی روزمره، یا یک ضربه خاص که به نظر بزرگ می‌رسد - مطمئناً می‌تواند باعث بروز رویا‌های ترسناک شود. اما در مواقع دیگر، مشکل ممکن است شیمیایی باشد. برخی محرک‌ها می‌توانند فعالیت طبیعی مغز را در شب مختل کنند، و اگر یکی از چند نوع داروی رایجی را که در این گزارش به آن‌ها اشاره می‌شود مصرف می‌کنید، می‌تواند توضیح بسیار قابل قبولی برای ایجاد کابوس‌های شما باشد.

مسدود کننده‌های بتا نوعی داروی ضد فشار خون هستند که معمولا برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود. با این حال، آن‌ها همچنین می‌توانند باعث اختلال در نحوه پاسخ مغز به «نوراپی نفرین» انتقال دهنده عصبی شوند، به این معنی که می‌توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث بروز کابوس شوند. با این حال، همه مسدودکننده‌های بتا در احتمال ایجاد اختلال خواب برابر نیستند. مطالعات نشان می‌دهند که مسدودکننده‌های بتا چربی دوست، مانند «متوپرولول» و «پروپرانولول» - که برای حل شدن در چربی‌ها یا چربی‌ها طراحی شده‌اند، در مقایسه با دارو‌های آتنولول، ارتباط نزدیک‌تری با بروز کابوس‌های شبانه دارند.

دسته‌ای از دارو‌های ضد افسردگی که به عنوان مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می‌شوند نیز به طور گسترده‌ای به عنوان عامل ایجاد کابوس شناخته می‌شوند -، اما مشکل ممکن است گسترده‌تر از این باشد. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۲ که در مجله Sleep Medicine Reviews منتشر شد، نشان می‌دهد که تقریباً همه دارو‌های ضد افسردگی (AD)، تاخیر در فرو رفتن در خواب همراه با حرکات سریع چشم (REM) را طولانی‌تر می‌کنند و میزان خواب REM را کاهش می‌دهند. خواب همراه با حرکات سریع چشم (Rapid eye movement sleep/REM) یکی از مراحل خواب در پستانداران است که در آن بدن در حالت خواب عمیق به سر می‌بَرَد، ولی واکنش مغز در حالت بیداری است. مشخص شده است که «پاروکستین» (که به صورت تجاری با نام Paxil فروخته می‌شود) باعث ایجاد اختلالات قابل توجه‌ای در خواب و رویا می‌شود. کارشناسان هشدار می‌دهند که ترک مصرف دارو‌های ضد افسردگی SSRI ممکن است حتی مستقیم‌تر از رژیم‌های مداوم SSRI با ایجاد کابوس‌های شبانه مرتبط باشد. به همین دلیل هرگز نباید سعی کنید دز مصرفی خود را بدون مشورت با پزشک تغییر دهید.

استاتین‌ها که اغلب برای کاهش کلسترول استفاده می‌شوند، یکی دیگر از دارو‌های رایجی هستند که با اختلالات خواب مرتبط هستند. بر اساس نتایج مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۶ که در مجله پزشکی بریتانیا (BMJ) منتشر شد، اگرچه به نظر می‌رسد کابوس‌های شبانه یک اثر نامطلوب هر از گاهی مصرف استاتین‌ها هستند، اما این موضوع به بیمار مرتبط است و باید توسط پزشک معالج تشخیص داده شود، زیرا به راحتی با توقف استاتین‌ها اصلاح می‌شود. کابوس‌های شبانه بیشتر در بیمارانی که از دارو‌های سیمواستاتین (Zocor)، پراواستاتین (Pravachol) و آتورواستاتین (Lipitor) استفاده می‌کنند گزارش شده است. اگر در حین مصرف استاتین متوجه تغییرات خواب شدید، در مورد جایگزین‌های احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.

استروئید‌ها برای درمان طیف وسیعی از شرایط استفاده می‌شوند. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ که در مجله Federal Practitioner (FP) منتشر شده است، استروئید‌ها معمولاً در واحد مراقبت‌های ویژه استفاده می‌شوند و تقریباً هر جمعیتی که به شدت بیمار هستند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مطالعه FP پیشنهاد می‌کند که استروئید‌ها می‌توانند کابوس‌های شبانه را به سه روش متمایز، اما مرتبط به هم یعنی با تغییر چرخه خواب و بیداری، قرار دادن مغز در حالت بیش‌انگیختگی، و فعال کردن سیستم عصبی سمپاتیک برانگیزند. دو مورد از رایج‌ترین استروئید‌های تجویز شده که می‌توانند باعث خواب‌های عجیب شوند، «پردنیزون» و «متیل پردنیزون» (مدرول) هستند. اگر فکر می‌کنید این دارو‌ها یا هر داروی دیگری باعث کابوس یا سایر اختلالات خواب می‌شوند، با پزشک خود مشورت کنید.

 

منبع: ایرنا