پیچک انقلاب

 

«غلامعلی پیچک» مسئول عملیات ستاد غرب سپاه، در سال ۱۳۳۸ در تهران متولد شد. وی پس از پایان تحصیلات دبیرستان در رشته انرژی اتمی پذیرفته شد و به خاطر کسب امتیاز بالا، بورس تحصیل خارج از کشور را دریافت کرد. ولی از پذیرفتن بورس سرباز زد و تحصیل در داخل کشور را به خارج ترجیح داد و پس از ورود به دانشگاه وارد مبارزات سیاسی علیه رژیم پهلوی شد.

با اوج گیری انقلاب اسلامی، غلامعلی با دلگرمی و امید بیشتر، به روشنگری و هدایت مردم‌ می‌پردازد. با ارائه تحلیل‌های خوب سیاسی  مفاسد و  وابستگی رژیم شاه را افشا‌ می‌کند و به ویژه قشر جوان را به مبارزه علیه نظام ستمشاهی ترغیب  می‌نماید.  با ارتباطی که با برخی از  روحانیون برجسته داشت، اعلامیه‌ها و نوار‌های سخنرانی حضرت امام (ره) را چاپ و تکثیر و در اختیار دیگران  می‌گذارد.

با تجاوز رژیم عراق به ایران و تحمیل جنگی  نابرابر به انقلاب نوپای اسلامی، پیچک عازم جبهه‌های نبرد می شود. از آن جا که لیاقت و شجاعت او  در درگیری‌های کردستان بین فرماندهان محرز بود، به عنوان  فرمانده محور غرب کشور منصوب می‌شود. پیچک توان بالای نظامی خود را در این محور  به منصه ظهور‌ می‌رساند و با ارائه طرح‌های دقیق و واقع بینانه نظامی، حیرت نیرو‌های سپاه و ارتش را بر می انگیزد. به رغم سن کم، ذهنی نقاد و خلاق برخوردار بود و از این رو،  موفق‌ می‌شود  بهترین طرح‌های عملیاتی را با توجه به شناسایی منطقه ارائه نموده و اجرا نماید. او اغلب شناسایی‌ها را خودش انجام  می‌دهد و تا عمق بیش از سی کیلومتر، در پشت جبهه دشمن نفوذ‌ می‌کند. با اجرای عملیات‌های موفق در محور غرب کم کم شهرت و آوازه اش در  غرب‌ می‌پیچد.  توانمندی نظامی و اندام و قامت رشید پیچک، از او  شخصیتی  دوست داشتنی و در عین حال پر از ابهت‌ می‌سازد.

 

 

اکبر حمزه‌ای‌ می‌گوید:
«آوازه پیچک در غرب کشور پیچیده بود. هر کجا که‌ می‌رفتی،  او را‌ می‌شناختند، از سومار تا ارتفاعات بمو. همین شهرت او باعث شد که جذب او شوم. رفته رفته با او که آشنا شدم. پای صحبت‌ها و سخنرانیهایش نشستم. بینش سیاسی خوبی داشت. وقتی از سیاست حرف می‌زد، گویی یک سیاستمدار برجسته‌ای است که  سال‌ها در عرصه سیاست فعالیت داشته است.  بیشتر شناسایی‌ها را  خودش انجام‌ می‌داد و تا پشت سنگر‌های دشمن هم نفوذ‌ می‌کرد. در عملیات «بازی دراز» آخرین  کسی بود که از ارتفاعات عقب نشینی کرد.»

 

 

شهید پیچک اهل تقوا و ورع بود و در انجام فرائض دینی، تقید و تعبد خاصی داشت. از سن ده سالگی به  اقامه نماز پرداخت. پس از انقلاب،  نماز شبش ترک نشد. در نماز آن  چنان حضور‌ می‌یافت که خارج از  خود را فراموش  می‌کرد.
او اهل مطالعه و کتاب بود. در عین  اشتغال به کار‌های نظامی،  از فعالیت‌های فرهنگی غافل‌ نمی‌شد.  سخنرانیهایش مشهور بود.  او در  اخلاق و رفتار  الگوی دیگران بود.  شهامت و  شجاعتش کم نظیر بود. به حضرت امام خمینی (ره) عشق‌ می‌ورزید و تابع و مرید معظم له بود. در انجام هرکاری تنها جلب رضای خدا را در نظر‌ می‌گرفت و هرگز ریب و  ریا به اخلاص او نفوذ نکرد.

 

شهید پیچک درعملیات مطلع الفجر، در نوک پیکان گردان وارد نبرد علیه دشمن شد و در منطقه  «قاسم آباد» واقع در ارتفاعات «برآفتاب» با  نیرو‌های دشمن تن به تن درگیرشد. و نزدیک ظهر روز ۲۰  آذرماه ۱۳۶۰ در اثر اصابت گلوله به  گلو و سینه اش،  به درجه رفیع شهادت نایل آمد.