مجیدی زیر بار انتقادات غیرمنصفانه!

 سرمربی استقلال در چند روز اخیر بسیار از بابت شخصیتی و رفتاری مورد نقد است. اخراج در بازی مقابل فولاد و واکنش‌های احساسی فرهاد در کنار زمین بیش از هر مربی دیگری مورد توجه قرار دارد.
یک باخت و یک تساوی در دو بازی فولاد و سایپا فرهاد مجیدی را در معرض شدیدترین انتقادات از سوی هواداران و رسانه ‌ها قرار داداه است. کلید واژه‌های نقدها هم حول ضعف فیزیکی تیم در دقایق پایانی بازی، عملکرد تیم در فاز حمله و نقد رفتاری و روش مدیریت فرهاد است.
*بدنسازی
استقلال در زمان تعلیق لیگ‌برتر با یک بازی کمتر ۱۱ امتیاز با صدر جدول فاصله داشت و تا حدودی تکلیف قهرمان این فصل مشخص بود، از سویی جنگ سهمیه بین چند تیم دیگر بسیار نزدیک و سخت به نظر می‌رسید. از بین مدعیان سهمیه، استقلال با توجه به فشردگی مسابقات و تعداد ۴ مسابقه در گرمای استان‌های جنوبی سخت‌ترین قرعه را پیش روی خود می‌دید. کادر فنی آبی‌ها با توجه به فرصت کم شروع تمرینات تا شروع دوباره مسابقات مجبور بود ریسک تمرینات بدنسازی پر فشار را بپذیرد. در دو بازی اخیر استقلال به وضوح از نظر فیزیکی سنگین به نظر می‌رسید. ولی با توجه به قرعه سخت و در پیش بودن جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا، کادر فنی آبی‌ها چاره‌ای جز ریسک بدنسازی پرفشار و نرسیدن کامل بدن‌ها در چند بازی اول را نداشت. بنابراین شاید بتوان ضعف بدنی آبی‌ها در دو بازی اول را به برنامه ریزی تمرینی و توانمند کردن تیم برای برگزاری سخت‌ترین دو ماه چند سال اخیر استقلال مربوط دانست.
*نقد تاکتیکی
در بخش تاکتیکی و فرم بازی در دو بازی اخیر یکی از مشکلات اصلی استقلال سرعت در فاز انتقال و خلاقیت در فاز حمله بوده است. در استقلال استراماچونی علی‌کریمی، داریوش شجاعیان و فرشید اسماعیلی کلیدی‌ترین مسئولیت‌ها در فاز انتقال و حمله را به عهده داشتند. علی کریمی در سیستم ۳۵۲ استقلال در نقش رجیستا عضو بی جانشین ترکیب آبی‌ها چه در زمان استراماچونی و چه در تیم فرهاد محسوب می‌شود. اخراج زودهنگام کریمی در برابر فولاد و غیبتش در برابر سایپا بزرگترین ضربه را به ساختار فنی تیم زد و در واقع انتقال از دفاع به حمله و از حمله به دفاع را با مشکلات زیادی روبرو کرده بود. در فاز حمله هم مهم‌تر از غیبت دیاباته و مطهری، مصدومیت فرشید اسماعیلی است. فرشید در تیم استراماچونی داینامیک‌ترین بازیکن تیم محسوب می‌شد. در بازی‌های درخشان نیم فصل اول استقلال، فرشید در طول یک مسابقه چند پست بازی می‌کرد و حضورش در زمین، تغییر سیستم از ۳۵۲ به ۳۴۳ را ممکن می‌کرد. هم در پست وینگر و هم در پست شماره ۱۰ و حتی گاهی مهاجم هم برای استراماچونی بازی کرد. فرشید حضورش خلاقیت لازم را به خط حمله استقلال اضافه می‌کند. و غیبتش خط حمله استقلال را کمی خشک و قابل پیش‌بینی می‌کند.
در واقع مقایسه تیم فرهاد در دو بازی اخیر با بهترین بازی‌های استراماچونی در نیم فصل اول دور از انصاف است. فرهاد در بازی‌های آینده احتمالا تیم کامل‌تری در اختیار خواهد داشت و از نظر فیزیکی نیز احتمالا شرایط تیم متعادل‌تر خواهد شد. بازی‌های بعدی استقلال مقابل رقبای اصلی سهمیه و گردن کلفت‌های لیگ آزمون جدی فرهاد برای نشان دادن کیفیت فنی تیمش خواهد بود.
*نقد رفتاری
فرهاد مجیدی در چند روز اخیر بسیار از بابت شخصیتی و رفتاری مورد هجمه قرار گرفته است. اخراج در بازی مقابل فولاد و واکنش‌های احساسی فرهاد در کنار زمین بیش از هر مربی دیگری مورد توجه و نقد قرار گرفته است. به هر حال اخراج از کنار زمین، تنش‌زایی و ۹ نفره شدن تیم در بازی مقابل یکی از رقبای مستقیم در جنگ سهمیه، نمرات منفی زیادی برای سرمربی محسوب می‌شود ولی نباید رویایی و خارج از واقعیت فوتبال ایران به موضوع نگاه کرد. در اینکه فرهاد مجیدی در ابتدای راه است و تجربه مربیان کارکشته را در کنار زمین ندارد تردیدی وجود ندارد. ولی اگر اخراج استراماچونی از کنار زمین در ابتدای لیگ را به یاد بیاوریم. یا خشم و اعتراض‌های مربیان باتجربه دیگر در لیگ برتر، در شرایط مشابه را تصور کنیم. متوجه خواهیم شد که حداقل در فوتبال ایران اتفاقات این چنینی در بین مربیان غیر معمول نیست. و نباید مجیدی را جدا از جریان حاکم فرهنگی فوتبال نقد کرد. و از سویی فرهاد هم پس از تجربه تلخ دو بازی اخیر اگر با سیاست‌ و خودداری بیشتری تیمش را در کنار زمین و صفحه اینستاگرامش را در فضای مجازی اداره کند، با چند پیروزی در مسابقات باقیمانده لیگ می‌تواند آرامش و اعتماد از دست رفته را بازیابی کند.