حواشی نام گذاری روز فرهنگ ادب فارسی به نام شهریار

شعردوست که در زمان نمایندگی‌اش در مجلس شورای اسلامی بانی نام‌گذاری ۲۷ شهریورماه، روز درگذشت شهریار، به نام روز شعر و ادب فارسی بود در مراسم گرامی‌داشت این روز در مقبره‌الشعرای تبریز اظهار کرد: متاسفانه روز شعر و ادب فارسی هنوز ملی نشده و مقدمه تحقق آن ورود دستگاه‌های مرتبط و ذی‌ربط در سطح عالی است.

او در پاسخ به برخی حواشی در خصوص نام‌گذاری روز ملی شعر و ادب فارسی به نام شهریار که از همان ابتدا مطرح بود بیان کرد: برخی ادعا می کنند که چون نماینده مجلس بودم و شهریار هم همشهری من بود و علاقه زیادی به او داشتم، این روز را به نام او نام‌گذاری کردم.

شعردوست که در سال ۸۱ خبر تصویب ثبت روز درگذشت محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) در ۲۷ شهریورماه را به‌عنوان روز بزرگداشت این شاعر و روز شعر و ادب فارسی در تقویم رسمی کشور به رسانه‌ها اعلام کرده بود و بعد از آن این خبر با واکنش و انتقاد بسیاری از اهل شعر و ادب همراه شد، افزود: با توجه به جای خالی روز شعر و ادب فارسی در تقویم سالانه کشور و با معرفی چند تن از شاعران مانند سعدی، حافظ و مولانا، تعدادی به مخالفت برخاسته و استدلال‌های خود را داشتند که در نهایت این روز به دلیل داشتن ویژگی‌های خاص به نام شهریار نام‌گذاری شد.

او در ادامه گفت: یکی از ویژگی‌های خاص شهریار، مردمی بودن است و عموم مردم اعم از باسواد و بی‌سواد حداقل یک بیت از شعرهای او را به یاد دارند. هیچ شاعری نتوانسته است در بین عامه مردم به این جایگاه برسد. 

این مدرس دانشگاه سرودن شعرهای زیاد در وصف و مدح امیرالمومنین (ع) را از دیگر ویژگی‌های شعر شهریار خواند و افزود: شاعران مسلمان زیادی اعم از شیعه و غیرشیعه برای حضرت علی شعر سروده‌اند اما شعری گل می‌کند که خود مولا آن را قبول کند.

شعردوست بیان کرد: شهریار شاعری است که ۳۰ سال بعد از وفاتش و پس از ۱۱۰ سال از ولادتش، این‌گونه به شکل چشم‌گیری روز به روز محبوب‌تر می‌شود و دیوان شهریار هنوز هم یکی از پرتیراژترین کتاب‌های شعر کشور است.

او گفت: علت این محبوبیت پیوند زدن هنر شعر و آفریده دست به یک امر نامیرا و قدسی است و وقتی اثر به یک امر نامیرا، ماندگار و ملکوتی پیوند بخورد، حیاطش تضمین می‌شود. تصورم این است که علاقه شهریار به مولا امیرالمومنین(ع ) باعث ماندگاری شعر او شده است.

او با بیان این‌که شهریار بزرگ‌ترین شاعر دوران ما و صد سال اخیر است، اظهار کرد: در کنار توانایی‌های ادبی و جایگاه شهریار، آن‌چه او را در شعر و ادب فارسی به جایگاه والایی می‌نشاند، این است که شهریار شعر را زندگی کرده و آن را شناخته، او شعر نسروده، بلکه شعر را زندگی کرده است، به ویژه در ۱۰ سال آخر عمرش که همراه با شادی مردم شاد شده و با غم‌شان سوگواری کرده است.

شعردوست با اشاره به سروده‌های شهریار بعد از انقلاب بیان کرد: شهریار بی هیچ چشم‌داشتی برای تمامی نهادهای انقلاب و شخصیت‌های انقلاب و بسیجیان و رزمندگان جنگ تحمیلی شعر خواند و ما این‌ها را به چشم دیدیم که گفت از همان لباسی که بسیجی‌ها می‌پوشند بر من بپوشانید.

این نماینده پیشین مجلس اظهار کرد: قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، وزیر فرهنگ وقت، حکم انتصاب شهریار به ریاست کتابخانه سلطنتی و سند یک خانه در شمیران تهران را برای او آورده بود، اما شهریار با سرودن شعری این درخواست را رد کرد.