آتش حقیقی از نزاع مجازی

به فاصله ی زمانی کمتر از دو هفته ، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اقشار مختلف جامعه ، تذکر مهمی را در خصوص حفظ وحدت و ضرورت فروکش کردن بگومگوهای سیاسی مکرر و تشکیل دو قطبی برجامی ها و غیر برجامی ها تذکر داده اند و هر گونه فضای تفرقه را در شرایط کنونی ، ابزار دست دشمنان ایران برشمردند. دو قطبی که نه در شرایط کنونی بلکه از دو سال پیش و در جریان ثبت نام برخی شخصیت ها در انتخابات ریاست جمهوری و کمپین های دعوت و کاندیداتوری برای نخستین بار به طور واضح درباره ی آن توسط معظم له اخطار داده شده بود.در شرایط عمومی کنونی رهبر انقلاب نه تنها درباره ی منازعه کلامی ناحق – که همواره مورد منع شرعی نیز بوده – افراد را نسبت به گفتگوهای غیر ضروری و نقدهای تند حق نیز تحذیر کرده اند و صراحتا فرموده اند: این مسائل را باید در وقت دیگری پی گرفت.

مطلب واضح هم  این است که  دشمنان قسم خورده ی انقلاب و نظام ، تا حد زیادی روی دائمی بودن اختلافات و انرژی که دعواهای سیاسی از سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی می گیرد، حساب باز کرده اند.

نمایش مسخره نتانیاهو درباره مسئله ی آب ، نشان داد که برنامه جدید دشمنان حتی فقط درباره ی نزاع سیاسی هم مصداق ندارد. بلکه هر بحث و مجادله ای در هر زمینه ای می تواند، محمل امید ناروای این موجودات برای بهره برداری باشد. اشاره رهبری به مباحث سخت و خشن بین کنش گران در فضای مجازی نشان می دهد که دقیقا محل خطر کجاست؟ و باید برای رفع آن کارهای مهمی انجام داد.در این زمینه توجه به چند نکته بسیار ضروری است.

امنیت ملی برای همه

یکی از کارهای مهمی که در سه دهه اخیر درباره ی آن کوتاهی شده، رسیدن به میثاقی است که بتواند تعیین کننده حد توقف کشمکش باشد.نگاهی به تجربه های تلخی که در سال های 78، 88 و 96 برای مردم ایران رخ داد .نشان می دهد نبود یک میثاق مشترک در باره ی امنیت ملی چگونه می تواند کشمکش سیاسی معمولی مانند انتخابات یا یک مسئله عادی مثل اعتراضات دانشجویی و بالا رفتن برخی از کالاهای اساسی را به یک بحران ملی و فتنه سیاسی و اجتماعی تبدیل کند.

تریبون داران جناح های سیاسی، باید درباره ی مفهوم امنیت ملی آموزش ببینند و در صورت عدم تمکین به میثاق عمومی ، از فضای سیاسی حذف شوند.

قواعد بازی سیاسی در نظام جمهوری اسلامی چیزی نیست که هر فردی که سال ها از نفع آن بهره برده در موقع شکست یا انتهای زمان مسئولیت آن را به هر بریزد و یا فرد یا افرادی با شعار صدای مردم بودن ، بخواهند به نظم اجتماعی پشت کنند.

اخلاق ولایی از سوی جبهه انقلاب

واضح است که منتقدین برانداز و سکولار انقلاب ، نسبت به رهبر انقلاب حرف شنوی ندارند و مخاطب اصلی ایشان نیروهایی هستند که خودشان را زیر چتر رهبری می دانند. بدون تعارف باید گفت ، ما نمی توانیم در مقابل تذکر رهبری فقط انگشت اشاره به سمت رقبا بگیریم. این کار توهین به رهنمود آن بزرگ محسوب می شود.

بالاخص این که در عمل هم برخی سایت ها ، کانال ها و صفحات مجازی که با یک فوتوشاپ کار نامطلع و یک سری از ادعاهای بی سند به نام جبهه فرهنگی انقلاب ، در حال اختلاف افکنی و بعضا توهین به شخصیت ها و جریان های نظام است و به خطا تصور می کند،عامه جامعه بین نظام و ارکان و بخش های آن تفکیکی قائل است ، وجود دارد.به نظر می رسد، طرفداران ولایت شایسته ترین افراد برای برگزیدن شعارهای درست ، گفتگوهای منطقی و در یک کلام عمل به سخنان رهبری در این زمان خاص هستند؛ حتی اگر از سوی رقبا آتش بس یک جانبه تلقی شود.

شفافیت رسانه ای و ارتباطی

بدون وجود شناسنامه ، ارتباطات مستند نیست. امروز هر کسی می تواند با برندهایی که مربوط به نهادهای انقلابی بوده و هست ، به اقدامات تفرقه افکنانه و ستیزجویانه بپردازد. هم اکنون در میان شبکه های اجتماعی انبوهی کانال ها و صفحات با لوگو و عنوان نهادهای انقلابی ، شخصیت های محترم و حتی ولایت تشکیل شده که به دلیل عدم صحت و وقار در کلام ، مسئول آن مشخص نیست.

این شکاف مکان مناسبی برای نفوذ جاسوس هاست. فوری ترین کار برای جلوگیری از این فضا آن است که چارچوب های محرمانگی در فضای رسانه ای محدود شده و مسئول تولید هر پیام رسانه ای رسما مشخص شود. این شفافیت در دو جناح کار را برای شناسایی خودسرها و نفوذی ها آسان می کند.

مطالبه عمومی ادب گفتگو

همه کنشگران فضای مجازی که گوش به رهبر دارند باید برای رفع منازعات وظیفه دارند.بسیاری از جوک ها و اهانت ها گرچه در یک فضای عادی و غیر خاص می تواند یک مطلب عادی باشد ، اما در شرایط کنونی محملی برای فتنه آمریکایی و سعودی در فضای جاری کشور است.

یک لایک کردن و ارسال نمودن ساده می تواند عملی در جهت تشجیع خودسرها و نفوذی ها برای اعمال خرابکارانه شان باشد. انقلابی می توانند مبدع پویش رفع منازعه و مباحث تند سیاسی به مناسبت ضرورت های پیش آمد کرده باشند و مردم و نهاده نظارتی را به انسداد و برخورد با منبع بداخلاقی ها مجازی ترغیب نمایند.

اعمال قانون مسئولیت عمومی

به نظر می رسد ، اعمال قانون برای این که افراد و جناح ها مسئولیت ادعاهای خودشان را بپذیرند و کار تبلیغات سیاسی در تاریکخانه ها و با حضور افراد بی صلاحیت جریان نیابد ،از سوی نظام امنیتی و قضایی ما کار سختی نیست. به شرطی نوع برخورد و اطلاع رسانی درباره دروغ ها و بد اخلاقی ها و هم چنین ارتباط برقرار کردن با منبع این حرکت ها به تعویق نیفتد و سیستم قضایی بتواند در سریع ترین موقع ، قبول مسئولیت تولید و نشر اطلاعات را به منابع آن از طرق قانونی تفهیم نماید.

محمد صادق دهنادی