۱۱ راهکار علاقهمند کردن کودکان به درس و مدرسه
درس خواندن، مطالعه و یادگیری کودکان و نوجوانان، موضوع مهمی است که به صورت مستقیم بر آینده آنها تاثیر میگذارد.
برای بیشتر والدین بردن کودکان به مدرسه کاری ضروری محسوب میشود. هدف آنها این است که فرزندانشان چه کودک و چه نوجوان در مدرسه احساس امنیت و راحتی کنند و درسها را به خوبی یاد بگیرند.
به نظر میرسد در زمان حضور کودکان در مدرسه، والدین مسئولیتی بر روی دوش خود احساس نمیکنند و در این مدت کودکان شان را به دست غریبهها میسپارند! اگر والدین نقش فعال تری ایفا کنند نه تنها کودکان به تحصیل ترغیب میشوند بلکه نگرانی خود آنها نیز کاهش مییابد. در این صورت والدین در تجربیات تحصیلی فرزندشان نقش پررنگ تری برعهده میگیرند و در ضمن رابطه خوبی با آموزگاران برقرار میکنند.
والدین نباید اهمیت نقش خود و نیز مرزبندیهای مدرسه را نادیده بگیرند. آنها باید از اعتماد به نفس لازم برخوردار باشند تا در صورت لزوم از جانب کودک خود وارد عمل شوند. برای برقراری یک ارتباط قوی با اولیای مدرسه به توصیههای زیر توجه کنید:
والدین نباید اهمیت نقش خود و نیز مرزبندیهای مدرسه را نادیده بگیرند. آنها باید از اعتماد به نفس لازم برخوردار باشند تا در صورت لزوم از جانب کودک خود وارد عمل شوند. برای برقراری یک ارتباط قوی با اولیای مدرسه به توصیههای زیر توجه کنید:
۱ - زمان خاصی را برای رفتن کودک به بستر تعیین کنید
شبها زودتر کودکان را به بستر بفرستید. کودکان باید قبل از رفتن به مدرسه آمادگی کامل داشته باشند و این وظیفه برعهده والدین آنهاست.
۲ - وداع را کوتاه کنید
صبحها زودتر از خانه خارج شوید تا کودکان برای رسیدن به مدرسه استرس نداشته باشند. هنگام جدایی، کودک خود را به گرمی در آغوش بگیرید و ببوسید و سپس بلافاصله مدرسه را ترک کنید. بیشتر کودکان از وداعهای طولانی ناراحت میشوند. نگران نباشید معلمها به خوبی میدانند که چگونه کودکان را آرام کنند. یادتان باشد کودکان به ندرت پس از جدا شدن از والدین شان، به گریه کردن ادامه میدهند. اگر هنگام وداع قاطعیت داشته باشید فرزندتان «استقلال» را یاد میگیرد. وداع زمان مناسبی برای حرف زدن با معلمها نیست. این کار را به زمان بهتری موکول کنید، زمانی که بتوانید با آرامش به مذاکره بپردازید.
بیشتر بخوانید:
۳- از کلاس فرزندتان دیدن کنید
با آموزگار فرزندتان صحبت کنید و از او اجازه بگیرید ساعاتی را در کلاس درس بگذرانید. با این کار والدین کلاس درس را از نگاه فرزندشان و معلم او میبینند. در ضمن کودکان متوجه میشوند که والدین به سرنوشت آنها اهمیت میدهند و نگران شان هستند.
۴ - در فعالیتهای مدرسه شرکت کنید
برای انجام کارهای مدرسه داوطلب شوید. این کار به سود مدرسه است و مهمتر از آن به کودکان نشان میدهد که تحصیل مقولهای ارزشمند میباشد.
۵ - لباسهای مناسبی برای فرزند خود در نظر بگیرید
اگر مدرسه فرزندتان لباس فُرم خاصی ندارد لباسهای مناسبی برای او در نظر بگیرید. کودکان باید متوجه این مسئله شوند که مدرسه جای خودنمایی نیست و در آنجا فقط باید به تحصیل فکر کنند. لباسها و کفشهایی را انتخاب کنید که کودک در آنها احساس راحتی کند.
۶ - مراقب وسایلی که کودکان به مدرسه میبرند باشید
اجازه ندهید فرزندتان اسباب بازی، بازیهای ویدیوئی، وسایل الکترونیکی، و... را به مدرسه ببرد؛ به والدین توصیه میشود محتویات کیف فرزند خود را بررسی کنند.
۷ - در صورت لزوم به عنوان وکیل فرزند خود وارد عمل شوید
نخستین وظیفه والدین این است که در انتخاب مدرسه فرزند خود دقت کنند. یک آموزگار خوب میتواند بسیاری از مشکلات را به شیوهای حرفهای و ماهرانه حل کند. البته گاهی لازم است والدین وارد عمل شوند. در این مواقع آنها باید به حرفهای کودک و آموزگار خود به دقت گوش دهند و به دنبال یک راه حل فوری نباشند.
۸ - برای فرزند خود فضای مناسبی برای انجام تکالیف مدرسه فراهم کنید
هر روز از فرزند خود بپرسید که باید چه تکالیفی را انجام دهد. محیطی آرام را برای او در نظر بگیرید تا بتواند تکالیف خود را به خوبی انجام دهد. در صورت لزوم به راهنمایی فرزندتان بپردازید و از انجام تکالیف او مطمئن شوید. خواندن برای بچهها یا به همراه آنها باید بخشی از برنامه شبانه باشد. شما میتوانید برای کودکان کم سن و سال کتاب بخوانید. شما باید عشق به مطالعه را در فرزندتان نهادینه کنید. اگر هر شب قبل از خواب برای کودکان کتاب بخوانید آنها قوه تخیل خود را به کار میاندازند و انگیزه زیادی برای خواندن پیدا میکنند.
۹ - کودکان بیمار باید در خانه بمانند
در صورت مشاهده هرگونه علائم بیماریهای مسری از فرستادن کودک به مدرسه خودداری کنید. بهتر است در این مورد با مسئولین مدرسه هماهنگ باشید، ولی معمولا آبریزش از بینی، حالت تهوع و بیرون روی علائمی هستند که با مشاهده آنها کودک را باید در خانه نگه دارید. اگر والدین بیشتر مراقب باشند مدارس محیط سالم تری خواهند داشت. از این امر مطمئن شوید که اولیای مدرسه شماره تلفنهای شما را در اختیار دارند. در ضمن اگر کودکان شماره تلفن پدر و مادر خود را به خاطر بسپارند احساس امنیت بیشتری خواهند کرد.
۱۰ - خوراکیهای سالم و مغذی را برای فرزندتان آماده کنید
خوراکیهای حاوی پروتئین و کربوهیدراتهای پیچیده مثل هویج، پنیر، کلوچه خشک، آب میوه طبیعی، بوقلمون و میوه گزینههای بسیار خوبی هستند و انرژی مورد نیاز فرزندتان را فراهم میکنند.
۱۱ - هنگام شام فرصت خوبی برای حرف زدن اعضای خانواده است
زمانی که اعضای خانواده بر سر سفره شام مینشینند فرصت خوبی است که والدین و کودکان در مورد روزی که گذرانده اند با یکدیگر حرف بزنند. والدین میتوانند درباره مدرسه و مسائلی که برای فرزندشان پیش آمده از او سؤال کنند. باید هنگام صرف شام فضای گرم و صمیمانهای حاکم باشد به طوری که اعضای خانواده احساس کنند پس از گذراندن روزی پرمشغله یک پناهگاه امن در انتظار آنان است.
توصیههای پایانی:
والدین نباید ترسی از معلمها و اولیای مدرسه داشته باشند بلکه باید بتوانند به راحتی با آنها در مورد نگرانیهای شان حرف بزنند. آنها باید خود را با سیاستهای مدرسه هماهنگ کنند. با به کار بستن توصیههای فوق؛ والدین میتوانند نقش مهمی در روند تحصیل فرزند خود ایفا کنند، در ضمن کودکان به درس خواندن ترغیب میشوند و به نتایج بهتری دست خواهند یافت.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان / ۷۰۵۳۲۸۶
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۴
در انتظار بررسی: ۰
سلام دختر خواهر من الان ۳ ساله که کلاس اول موده فقت دلش میخاد بازی کنه هرکارش میکنیم درس نمیخونه
سلام من پسرم 14 سالشه والان وقت امتحاناتشون ولی اصلا انگار ن انگار که امتحان دارن اصلا علاقه به خوندن نداره دوست داره وقتشو با کار دیگه ایی بگذرونه ،از اول اینطور بوده به زور درس میخوند
کتاب غیر درسی
آقا می گوید خواندن کتاب غیر درسی هم؛ برای بچه ها لازم است، خانم می گه نه وقت بچه تلف می شود و از درسش عقب می افتد. در برنامۀ رادیو این پرسش را برای شنوندگانش مطرح کرد تا نظر بدهند! نظر شما چیست؟ آیا تا کنون به خواندن کتاب غیر درسی فکر کرده اید؟
بچه های گوش حرف کن؛ اکثراً با اکراه تکالیفشان را انجام می دهند، و آن هایی که شرورتر هستند؛ اصلاً نگران انجام تکالیفشان نیستند؛ بلکه در فکر این هستند چطور به دوستانشان برای بازی ملحق شوند. شاید حق با آن ها باشد، چون پس از چند ساعت شنیدن دروس و اجبار به گوش کردن، حالا باید کمی هم به چیزی بپردازند؛ که به آن علاقه دارند. به یاد بیاورید روزهایی را که به دلیلی غیر عادی یک روز مدرسه تعطیل می شود، در آن روز تقریباً تمامی بچه ها شادند و انرژی زیادی در آن ها بارور می شود.
در این 12 سال درس خواندن در چه دوره ای به علایق شخصی بچه توجه می شود؟ حتی درس ورزش را نیز با بازی و تفریح به آن ها یاد نمی دهند؛ و باز هم حرکاتِ نرمشی، و ... اجباری در کار است. شما که همه چیز را می خواهید به زور و اجبار به بچه بیاموزید، این پیشنهاد را نیز بررسی کنید. شاید فرجی برای بچه ها باشد؛ و راه امیدی برای پرداختن به علایق آن ها.
در کنار درس ریاضی؛ دیکته؛ انشا؛ ... یک درس دیگر را نیز اضافه کنید. درسی به نام "کتاب غیر درسی". به دانش آموز تفهیم کنید که یک کتاب را از بین موضوعاتی که خودش به آن علاقه دارد؛ انتخاب کند. این کتاب را بخرد؛ و در سال تحصیلی مطالعه کند؛ از آن یادداشت بردارد؛ برای دوستانش تعریف کند؛ و سؤالاتش را کتبی از معلم بپرسد. در پایان هر ثلث از او در مورد این کتاب سؤال شود؛ و به آن نمره داده شود؛ و مانند دروس دیگر در کارنامه ثبت شود. هر سال یک کتاب. هر سال یک تجربۀ دوست داشتنی. آیا با این روش درصد قابل توجهی به کتاب خوانی علاقمند خواهند شد؟ باید یک بار در عمل آزمایش شود. البته این کار باید توسط آموزش و پرورش انجام شود، اما آیا کسی جرأت دارد این پیشنهاد را به آموزش و پرورش بدهد؟ آیا کسی جرأت دارد این پیشنهاد را به معلمین بدهد؟ به پدر و مادرها چطور؟
تیر 1399
آقا می گوید خواندن کتاب غیر درسی هم؛ برای بچه ها لازم است، خانم می گه نه وقت بچه تلف می شود و از درسش عقب می افتد. در برنامۀ رادیو این پرسش را برای شنوندگانش مطرح کرد تا نظر بدهند! نظر شما چیست؟ آیا تا کنون به خواندن کتاب غیر درسی فکر کرده اید؟
بچه های گوش حرف کن؛ اکثراً با اکراه تکالیفشان را انجام می دهند، و آن هایی که شرورتر هستند؛ اصلاً نگران انجام تکالیفشان نیستند؛ بلکه در فکر این هستند چطور به دوستانشان برای بازی ملحق شوند. شاید حق با آن ها باشد، چون پس از چند ساعت شنیدن دروس و اجبار به گوش کردن، حالا باید کمی هم به چیزی بپردازند؛ که به آن علاقه دارند. به یاد بیاورید روزهایی را که به دلیلی غیر عادی یک روز مدرسه تعطیل می شود، در آن روز تقریباً تمامی بچه ها شادند و انرژی زیادی در آن ها بارور می شود.
در این 12 سال درس خواندن در چه دوره ای به علایق شخصی بچه توجه می شود؟ حتی درس ورزش را نیز با بازی و تفریح به آن ها یاد نمی دهند؛ و باز هم حرکاتِ نرمشی، و ... اجباری در کار است. شما که همه چیز را می خواهید به زور و اجبار به بچه بیاموزید، این پیشنهاد را نیز بررسی کنید. شاید فرجی برای بچه ها باشد؛ و راه امیدی برای پرداختن به علایق آن ها.
در کنار درس ریاضی؛ دیکته؛ انشا؛ ... یک درس دیگر را نیز اضافه کنید. درسی به نام "کتاب غیر درسی". به دانش آموز تفهیم کنید که یک کتاب را از بین موضوعاتی که خودش به آن علاقه دارد؛ انتخاب کند. این کتاب را بخرد؛ و در سال تحصیلی مطالعه کند؛ از آن یادداشت بردارد؛ برای دوستانش تعریف کند؛ و سؤالاتش را کتبی از معلم بپرسد. در پایان هر ثلث از او در مورد این کتاب سؤال شود؛ و به آن نمره داده شود؛ و مانند دروس دیگر در کارنامه ثبت شود. هر سال یک کتاب. هر سال یک تجربۀ دوست داشتنی. آیا با این روش درصد قابل توجهی به کتاب خوانی علاقمند خواهند شد؟ باید یک بار در عمل آزمایش شود. البته این کار باید توسط آموزش و پرورش انجام شود، اما آیا کسی جرأت دارد این پیشنهاد را به آموزش و پرورش بدهد؟ آیا کسی جرأت دارد این پیشنهاد را به معلمین بدهد؟ به پدر و مادرها چطور؟
تیر 1399
معلم میگه همینه که هست ناراحتی بچه تو ببر مدرسه دیگه!!!!!!!