تصویر ابن سینا بر روی اسکناس کدام کشور است؟ + عکس
تصاویر چاپ شده روی اسکناس هر کشوری، فرهنگ و تاریخچه آن منطقه را نشان می دهد. همه بانکهای مرکزی کشورهای دنیا، تلاش میکنند تصاویر مشاهیر و یا نمادهای ملیشان را روی اسکناس هایشان چاپ کنند. ابن سینا یکی از دانشمندان ایرانی است که مقبره او در همدان واقه شده است.
تصویر ابن سینا بر روی اسکناس کدام کشور است؟
بانک مرکزی تاجیکستان روی اسکناس ۲۰ سامانی، طرحی از حکیم ابوعلی سینا، پزشک ایرانی قرن چهارم و پنجم هجری، چاپ کرده است. البته در زمان ابن سینا، تاجیکستان بخشی از ایران بود.
تصویر ابن سینا بر روی اسکناس کدام کشور است؟
سرزمینهای جداشده ایران تا پایان قاجاریه
کشورهای حوزه تمدن ایران بزرگ که در طول ۲۰۰ سال گذ شته در سرزمینهای جداشده از ایران تشکیل شده اند عبارتند از:
۱- حــوزه قفقاز (معـــروف به ۱۷ شهر قفقاز): شامل کشورهای: گرجستان، ارمنستان، اوستیای شمالی و جنوبی، آبخازستان (معروف به آبخازی)، دولت باکو و مناطق تحت تسلط روسیه شامل، داغستان و چچنستان (معروف به چچن)
۲-حوزه ورارود (آسیای میانه یا ماوراءالنهر): شامل کشورهای
تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، قرقیزستان و قزاقستان
۳ -حوزه ایران شرقی: شامل افغانستان و هرات و دو سوم بلوچستان و کلات (در پاکستان)
بیشتر بخوانید:
تصویر روی اسکناس تاجیکستان، ابن سیناست نه سعدی
مرکز سعدیشناسی با انتشار توضیحی، خبر برخی سایتهای داخلی را در خصوص انتشار اسکناسهایی با تصویر سعدی در تاجیکستان تصحیح کرد. در متن توضیح مرکز سعدیشناسی آمده است: «در چند روز اخیر خبری با تیتر «تصویر «سعدی» روی پول ملی تاجیکستان» به صورت گسترده در فضای مجازی منتشر شده و دهها سایت خبری نیز این مطلب را منعکس کردهاند.
این در حالی است که در همان نگاه اول و با کمی دقت میتوان دریافت که تصویر مورد اشاره بر روی اسکناس ۲۰ سامانی مربوط به شیخ اجل، سعدی شیرازی، نیست. اسکناس ۲۰ سامانی کشور تاجیکستان مزین به تصویر «ابوعلی سینا»، پزشک، شاعر و دانشمند بزرگ ایرانی، است که تاجیکها نیز او را به عنوان یک شخصیت تاریخی میشناسند.
با مراجعه به سایتهای مرجع در حوزه بانکداری به راحتی میتوان شرح تصویر این اسکناس را مشاهده کرد. از اینرو دقت و حساسیت خبرنگاران، دروازهبانان خبری و سردبیران سایتها، درباره اخباری که در خصوص مفاخر بزرگ کشورمان ایران منتشر میکنند، امری درخور توجه است.
«سامانی» واحد پول رسمی تاجیکستان است که به تصاویری از چهرههای ادبی و تاریخی مانند «ابوعبدالله رودکی»، «میرسیدعلی همدانی»، «میرزا تورسونزاده» و... مزین شده است. اسکناس ۲۰ سامانی هم با تصویر ابوعلی سینا در سال ۱۹۹۹ در این کشور به چاپ رسیده است.»
شخصیت علمی ابو علی سینا
با وجود این که زندگی ابن سینا پر از فراز و نشیب بود و در عین حال عمری طولانی نیز نداشت، اما زندگی عقلانی و حکیمانه بسیار پرباری داشت. گواه بر این مطلب، تعداد و نوع آثاری است که او تالیف کرده است و نیز خصوصیات شاگردانی که در نزد او درس خوانده اند؛ مانند بهمنیار و جوزانی.
نیروی تمرکز فکری او عالی بود؛ تا جایی که گاهی در آن حین که سوار بر اسب در رکاب پادشاه عازم جنگ بود، بعضی از آثار خود را املا میکرد تا نویسندهای که در خدمت داشت، آنها را بنویسد.
او با مهارت عجیبی که در تمامی شاخههای دانش آن زمان داشت، توانست در زمینه فلسفه، اساس مکتب مشاء در سنت فکری اسلامی و نیز اساس فلسفه قرون وسطی را بریزد. در بستر طب و پزشکی نیز میراث بقراطی و جالینوسی را ترکیب کند و در علم و ادب اسلامی چنان تاثیر نماید که هیج کس پیش یا پس از وی نتوانسته باشد آنگونه تاثیر کند.
تاثیر وی در این زمینهها تا به امروز، در شرق و غرب جهان باقی است و بسیاری از پیشرفتها در شاخههای عمده دانش، بر پایه نظرات و آراء وی صورت گرفته است.
مقبره ابن سینا در همدان
آثار ابن سینا
به دلیل آنکه در آن عصر، عربی زبان رایج آثار علمی بود، ابن سینا و سایر دانشمندان ایرانی که در آن روزگار میزیستند کتابهای خود را به زبان عربی نوشتند. بعدها بعضی از این آثار به زبانهای دیگر از جمله فارسی ترجمه شد.
افزون بر این، ابن سینا در ادبیات فارسی نیز دستی قوی داشتهاست. بیش از ۲۰ اثر فارسی به او منسوب است که از میان آنها انتساب دانشنامه علائی و رساله نبض بدو مسلم است. آثار فارسی ابن سینا، مانند سایر نثرهای علمی زمان وی، با رعایت ایجاز و اختصار کامل نوشته شده است.
آثار فراوانی از ابن سینا به جا مانده و یا به او نسبت داده شده که فهرست جامعی از آنها در فهرست نسخههای مصنفات ابن سینا آورده شده است. این فهرست شامل شامل ۱۳۱ نوشته اصیل از ابن سینا و ۱۱۱ اثر منسوب به او است.
از مصنفات او:
کتاب المجموع در یک جلد، کتاب الحاصل و المحصول در بیست جلد، کتاب البرّ و الاثم، در دو جلد، کتاب الشفاء، در هجده جلد، کتاب القانون فى الطب، در هجده جلد، کتاب الارصاد الکلیه، در یک جلد، کتاب الانصاف، در بیست جلد، کتاب النجاه، در سه جلد، کتاب الهدایه، در یک جلد، کتاب الاشارات، در یک جلد، کتاب المختصر الاوسط، در یک جلد، کتاب العلائى، در یک جلد، کتاب القولنج، در یک جلد، کتاب لسان العرب فى اللغه، در ده جلد، کتاب الادویه القلبیه، در یک جلد، کتاب الموجز، در یک جلد، کتاب بعض الحکمه المشرقیه، در یک جلد، کتاب بیان ذوات الجهه، در یک جلد، کتاب المعاد، در یک جلد، کتاب المبدأ و المعاد، در یک جلد.
رساله هاى او:
رساله القضاء و القدر، رساله فى الآله الرصدیه، رساله عرض قاطیغوریاس، رساله المنطق بالشعر، قصائد فى العظه و الحکمه، رساله فى نعوت المواضع الجدلیه، رساله فى اختصار اقلیدس، رساله فى مختصر النبض به زبان فارسى، رساله فى الحدود، رساله فى الاجرام السماویه، کتاب الاشاره فى علم المنطق، کتاب اقسام الحکمه، کتاب النهایه، کتاب عهد کتبه لنفسه، کتاب حىّ بن یقطان، کتاب فى انّ ابعاد الجسم ذاتیه له، کتاب خطب، کتاب عیون الحکمه، کتاب فى انّه لا یجوز ان یکون شىء واحد جوهریا و عرضیا، کتاب انّ علم زید غیر علم عمرو، رسائل اخوانیه و سلطانیه و مسائل جرت بینه و بین بعض العلماء.
کتاب قانون
قانون (Canon) مشهورترین اثر مکتوب ابن سینا در مورد علم پزشکی، ساختار و تاریخچه، کیهان شناسی، علم مزاج، خلقوخو، داروها، آسیب شناسی، بیماریهای خاص و ترکیبهای دارویی و بسیاری مفاهیم اساسی دیگر در این علم است. این کتاب، مجموعهای از پنج کتاب است که هر کدام به بخشی خاص از این علم میپردازند.
کتاب قانون شیخ الرئیس ابن سینا در سال ۴۰۴ هجری شمسی (۱۰۲۵ میلادی) به زبان عربی چاپ شد. مطالب این کتاب، پایههای بسیاری از مفاهیم امروزی علم پزشکی را شامل میشود. اکثر مطالب علمی کتاب قانون تحت تاثیر نظریات و تعلیمات جالینوس، از پزشکان یونان باستان بوده است. این کتاب برای قرنها به عنوان منبعی ارزشمند در علم پزشکی شناخته میشد و استانداردی از این علم را در زمان قرون وسطی در اروپا ایجاد کرده و تا قرن ۱۸ میلادی به عنوان کتاب آموزش پزشکی شناخته میشد.
صفحهی اول نسخهی خطی کتاب قانون چاپ سال ۱۵۹۶ میلادی
کتاب قانون ترکیبی از علم جلینوسی با فلسفه ارسطویی را در خود دارد.
ابن سینا در نوشتن کتاب قانون تلاش میکرد تا آموزههای جالینوس را با فلسفههای ارسطو در علم طبیعی ترکیب کرده و اصول پزشکی را از آنها استخراج کند. او نگارش این کتاب را از گرگان شروع کرده، در ری ادامه داد و در نهایت در همدان به پایان رساند. در نهایت این کتاب عصارهای از تمام علوم پزشکی موجود در زمان ابن سینا شد و بهنوعی یک خلاصهی معتبر از مجموعهی ۲۰ جلدی نوشتههای جالینوس بود.
کتاب اول قانون به توضیح کلی علم پزشکی، عناصر سازندهی کیهان، مزاجشناسی، آناتومی بدن و فیزیولوژی میپردازد. این کتاب دلایل سلامت و بیماریها را بررسی میکند. او در این کتاب، پزشکی (طب) را اینگونه معرفی میکند:
پزشکی علمی است که از طریق آن، حالتهای مختلف بدن را مطالعه میکنیم. حالتهایی همچون سلامتی، بیماری، دلایل از بین رفتن سلامتی و ابزارهایی برای بازگرداندن آن مورد بررسی قرار میگیرند. به بیان دیگر این علم، هنر بررسی سلامت و هنر بازگرداندن آن است.
در کتاب دوم، فهرستی از ۸۰۰ مادهی خالص دارویی خالص آورده شده است. این مواد بدون ترکیب با مواد و عناصر دیگر، در آن دروان بهعنوان دارو مورد استفاده قرار میگرفتند. اولین بخش این کتاب به بررسی قوانین کلی در مورد داروها و رسالهای با عنوان «علم نیروهای پزشکی» اختصاص دارد. بخش دوم فهرست داروها را بر اساس حروف الفبا دارد که انواع داروهای گیاهی، معدنی و حیوانی را شامل میشود.
کتاب قانون چاپ سال ۱۴۸۴ میلادی
در لیست داروهای این کتاب، نام دارو، منشأ آن و خصوصیات آن ذکر شده است. سپس یک یا دو اثر از مجموعهی ۲۲ اثر دارویی به هر ماده اختصاص داده شده و در ادامه، ارتباط آن با ۱۱ نوع بیماری کشف شده بیان شده است. در نهایت فهرستی از مواد قابل ساخت با آن داروی طبیعی نیز آورده شده است.
در این کتاب، ۷ قانون در مورد کشف و ساخت داروهای جدید نیز آورده شده که عموما از اصول جالینوسی در آن استفاده شده است. این قوانین تمام مراحل تهیه، آزمایش، نظارت و تایید اثرگذاری داروها را شامل میشوند. به عنوان مثال شرایط ساخت دارو در ابتدا بیان شده و سپس نحوهی آزمایش آن روی نمونههای انسانی گفته شده است. در این قوانین، اشارهای نیز به دوز داروها و چگونگی اضافه کردن تدریجی آنها در بدن بیمار شده است. در قانون آخر این کتاب گفته شده که برای تاییر اثر یک دارو، باید آن را روی چند نمونه آزمایش کرد و تنها با آزمایش روی نمونهی انسانی، میتوان دارو را تایید کرد.
کتاب سوم که به پاتولوژی یا آسیب شناسی میپردازد، کتابی جامع برای شناخت عملکرد و بیماریهای هر قسمت از بدن انسان است. در ادامهی این کتاب، کتاب چهارم نگاشته شد که بیماریهای ترکیبی با اثرگذاری روی چند ارگان بدن در آن بررسی میشود.
برخی مورخان، قانون را انجیل پزشکی مینامند
ابوعلی سینا در کتاب آخر از مجموعه کتاب قانون به بحث ترکیب و ساخت داروها پرداخته است. او در این کتاب فهرستی شامل ۶۵۰ داروی ترکیبی را بیان کرده است. منابع او برای این ترکیبها نیز، علوم سنتی عربی، هندی و یونانی بودهاند. او نظرات خود را در مورد این ترکیبها بیان کرده و با بررسی انواع دستورهای ساخت دارو، در برخی موارد دستور مخصوص به خود را نیز پیشنهاد داده است.
این دانشمند بزرگ در ادامهی کتاب پنجم به بررسی تاثیر یا عدم تاثیر برخی روشهای درمانی پرداخته است. بعلاوه او جزئیاتی نیز از ترکیبات دارویی و منشأ آنها بیان کرده است. او به روشهای اجرایی که در طول زمان آزمایش شدهاند علاقه نشان میداد و معتقد بود ترکیبات دارویی باید با احتیاط بالایی ساخته و مصرف شوند. بهعقیدهی شیخالرئیس، داروهای ترکیبی اثرات پیشبینی نشده و قوی تری نسبت به داروهای خالص داشتند.
کتاب قانون چاپ قرن ۱۲ میلادی
کتاب قانون در قرن ۱۳ میلادی توسط جرارد سرمونا به زبان لاتین ترجمه شد. محتوای دایرةالمعارفی، نظمدهی سیستماتیک و ترکیب علم جالینوس با فلسفهی ارسطویی باعث شد که کتاب قانون بهسرعت به منبعی جامع در علم پزشکی اروپا تبدیل شود. محققان علم پزشکی از همان زمان استفاده از این کتاب را شروع کردند و دانشگاهها نیز از قرن ۱۴ آن را بهعنوان منبع رسمی خود پذیرفتند.
سر ویلیام آسلر از پزشکان بزرگ تاریخ و یکی از موسسان بیمارستان جانز هاپکینز کتاب قانون را مشهورترین کتاب پزشکی تاریخ میداند و معتقد است این کتاب مانند انجیل پزشکی بوده و بیش از هر اثر نوشتاری دیگر، ماندگار بوده است.
جرج سارتن، دانشمند مورخ در مورد این کتاب مینویسد:
قانون، دایرةالمعارف عظیم پزشکی است. این کتاب شامل تعدادی از روشنگرترین مباحث پزشکی است که این علم را منحصر به فرد میکند. مباحثی همچون التهابات بدن (مدیاستینیت)، منبع بیماری سل، جداسازی بیماریها بر اساس عوامل آبی و خاکی، توصیح دقیق مشکلات پوستی، بیماریهای جنسی و راههای پیشگیری از آنها و همچنین بیماریهای عصبی، به خوبی در این کتاب بررسی شدهاند.
کتاب شفا
ابوعلی سینا در کنار نگارش کتاب قانون، بخشی از وقت خود را نیز به کتابی جامع در مورد کلیت علم اختصاص داد. مورخان سالهای ۱۰۱۴ تا ۱۰۲۰ میلادی را زمان نگارش این کتاب میدانند و اولین نمونه از آن در سال ۱۰۲۷ به چاپ رسید. این کتاب بر خلاف اسمش ارتباطی با علم پزشکی ندارد و بیشتر برای درمان جهل روح نوشته شده است.
کتاب شفا شامل چهار بخش اصلی است. منطق، علوم طبیعی، ریاضیات (که شامل علوم اربعه یعنی ریاضیات، هندسه، نجوم و موسیقی است) و ماوراءالطبیعه جزء مباحث اصلی این کتاب هستند. در این کتاب از مباحث نظری فیلسوفهای یونان باستان همچون ارسطو، متفکران عصر هلنیستی همچون بطلمیوس و دانشمندان مسلمان و ایرانی هموچون ابویوسف کندی، فارابی و ابوریحان بیرونی استفاده شده است.
کتاب شفا در بررسی عمومی علوم مختلف و درمان جهل روح نوشته شد
از نظریههای جالب توجه در این کتاب میتوان به نظریهی نزدیکتر بودن سیارهی زهره به زمین نسبت به خورشید اشاره کرد که در بخش نجوم به آن پرداخته شده است. در بخش شیمی، نظریهی ابن سینا در مورد شکلگیری فلزات، با ترکیب نظریهی جابربن حیان و ارسطو و تئوفراسطوس شکل گرفته است. او ترکیبی از ایدهها را با توجه به ماهیت فازهای معدنی و فلزی ایجاد کرد.
دانشمندان اروپایی نظریات ابن سینا در این کتاب و در بخش زمینشناسی را بسیار پیشگام میدانند. آنها معتقدند نظریات او در مورد کوهها و طبیعت آنها در دورهای بیان شد که تا ۸۰۰ سال بعد، در دنیای مسیحیت جایی نداشت. این دانشمند بزرگ در کتاب خود اشارهای نیز به علم دیرینهشناسی و شکل گیری حالت سنگی فسیلها داشته است. او در کتاب خود خارج شدن موادی با قابلیت سنگ کردن همه چیز در مسیر را دلیل ایجاد فسیلها میداند. البته شیخ الرئیس در نهایت این پدیده را آنچنان خاص و عجیب ندانسته است.
گردآوری: تابناک جوان
منابع: ایسنا / ایرنا / بیتوته