انقلابی که زادگاهش را کثافت خطاب می کند
آن کسی که به قول یکی از روشنفکران دینی مشهور و منتقد جمهوری اسلامی تا خودش را در آن ور دنیا لخت نکرد، تحویلش نگرفتند پرده دیگری از وجودش را درید. او این بار روح خودش را کاملا برهنه کرد و تاریکی درونش را آشکار تر کرد!
بله سخن از بازیگری است که با همه بی هنری و بی تجربگی در سیاست این بار هوس تازه ای کرده و آن هم ظاهر شدن در نقش یکی از رهبران مردم ایران است! مردمی که محل زندگی شان را «کثافت» می نامد و ریشه هایش را «شیطانی» : «... وقتی در خاورمیانه به دنیا آمده اید انگار در کثافت متولد شده اید. هر جا بروید ریشه‌های‌تان به آن منطقه شیطانی برمی‌گردد»
راستی که تحمل حق ناشناسی و پرده دری «فرزند» بسیار سخت و ناراحت کننده است. اگر نبود اعاده حق مردم ایران به عنوان «والدین» این فرزند ناسپاس شاید اساسا توجه کردن به این مهره های بی ارزش در حد همین چند سطر نیز کاری بیهوده بود اما چه باید کرد که گاهی وقاحت فرزند به حدی می رسد که جز یک سیلی، حق مطلب را ادا نمی کند.
خوب به یاد می آورم آن زمانی که این بازیگر تازه به دوران رسیده برای رسیدن به خواسته هایش در آن سوی آب ها راضی به چاپ عکس برهنه اش شد یکی از کاربران هموطن در فضای مجازی ، یعنی یکی از همین «خاورمیانه ای های شیطانی»، درحالی که احتمالا برخی مخاطبان غربی آن نشریه مشغول برانداز «تنانگی» یک طعمه تازه بودند از غمی نوشته بود که در چشمان معصوم او بود!
آری کسی که هنوز نمی داند چه اهداف شیطانی در پس این برهنه سازی هاست و علیرغم زندگی چند ساله و فرو رفتن در این مناسبات چرک هنوز قدرت درک این حقیقت را پیدا نکرده به خود حق می دهد هموطنانش را شر و کثافت بنامد !
بر خلاف تصور او درغرب برای این همه بی ریشه گی و بی هویتی کسی دست نمی زند جز همان شبکه مناسباتی که مشغول لخت کردن این جماعت هستند! جامعه غربی فقط همین مناسباتی نیست که امثال این بازیگر نورسیده خود را در آن متوقف کرده اند. در دانشگاه های همان جامعه غربی کسانی هم پرورش یافته اند که نگران «ابژه» شدن «سوژه» های شرقی در فرایند «شرق شناسی» بوده اند یعنی نگران از عاملیت افتادن (بخوانید از انسانیت افتادن) شرقی ها ذیل فرهنگ و تمدن غربی بوده اند. اما چه باید کرد که گاهی این خودباختگی چنان عمیق می شود که حتی والدین جدید فرهنگی هم از پذیرفتن این فرزندخوانده مشتاق سرباز می زنند !
هیچ نمی توان گفت جز اینکه نه گلی باقی گذاشت، نه شیفته گی ای و نه فراهانی!
منبع: الف