کمک جنجالِ ویدئویی!

به گزارش تابناک جوان؛ روزنامه همشهری نوشت:

پس از همه حرف‌های ضدونقیض این ماه‌ها درخصوص استفاده از کمک‌داور ویدئویی در فوتبال ایران، حالا طرح تازه فدراسیون فوتبال برای استفاده از این تکنولوژی می‌تواند همه هواداران فوتبال در جهان را به حیرت وادارد. تصمیم فدراسیون برای راه‌اندازی VAR در چند استادیوم لیگ برتر و ادامه‌دادن به همان شرایط قبلی در بقیه ورزشگاه‌ها نه‌تنها نافی عدالت است، بلکه به‌ طور کلی شبیه توهمی به‌ نظر می‌رسد که هرگز ظرفیت اجرایی نخواهد داشت. مگر می‌شود صحنه‌ای در استادیوم آزادی تهران پنالتی باشد و در ورزشگاه قایقران انزلی حکم ادامه بازی داشته باشد؟ مگر می‌شود صحنه‌ای در نقش جهان آفساید باشد اما در ورزشگاه بهنام محمدی مسجدسلیمان کاملا سالم به‌ نظر برسد؟ حتی جدا از بحث عدالت، پدیده‌ای مثل VAR شکل و شیوه داوری را تماما تغییر می‌دهد. با وجود کمک‌داور ویدئویی، کمک‌ها دیرتر پرچم می‌زنند تا حمله تیم کامل شود. چطور می‌توان در یک استادیوم شیوه متفاوتی از قضاوت داشت و در یک استادیوم دیگر همان روال سابق را در پیش گرفت؟ حتی تصور رقم‌خوردن چنین اتفاقی نیز محال است. یا باید زمانی از VAR استفاده کنیم که همه ورزشگاه‌ها آماده چنین کاری هستند یا باید قید استفاده از این تکنولوژی را بزنیم و با همین سبک و سیاق، همه‌ چیز را ادامه بدهیم. اجرانکردن این طرح قطعا از اجرای نصفه و نیمه آن بهتر خواهد بود.

اگر قرار است چند باشگاه به‌ صورت گزینشی به سراغ استفاده از این فناوری بروند، چرا زمانی که باشگاه سپاهان برای انجام این کار پیشقدم شد، فدراسیون به شدیدترین شکل ممکن برایش مانع تراشید؟ طبیعتا چند باشگاه جلوتر از سایرین متقاضی استفاده از این تکنولوژی هستند اما چند باشگاه هم برای تامین منابع مالی آن بهانه می‌تراشند. باشگاه‌هایی که هر سال میلیاردها تومان برای مربیان و بازیکنان متوسط خارجی هزینه می‌کنند، ترجیح می‌دهند هزینه VAR را روی دوش دولت بیندازند. پس آن همه اعتراض به داوری و اصرار به استفاده از کمک‌داور ویدئویی در کنفرانس‌های خبری بعد از مسابقه‌ها تنها نمایش بوده است. اگر واقعا دغدغه تصمیم‌های عادلانه در فوتبال وجود دارد، همه باید سهم‌شان را در این زمینه ایفا کنند. باشگاه‌هایی که سالانه بین ۱۰۰ تا ۲۰۰‌ میلیارد تومان هزینه دارند، نمی‌توانند یک‌دهم این هزینه را به‌ عنوان یک خرج همیشگی برای داشتن VAR انجام بدهند؟ طبیعتا چنین مسئله‌ای باورنکردنی خواهد بود. اگر واقعا باشگاهی توانایی استفاده از این فناوری و هزینه‌کردن برای آن را ندارد، بهتر است اصلا در رقابت‌هایی مثل لیگ برتر شرکت نکند. این موضوع باید به یک الزام کلیدی برای همه تیم‌ها تبدیل شود.

رفته‌رفته تصویر فوتبال بدون VAR در حال محوشدن از صحنه روزگار است. اگر این تکنولوژی در ایران به‌ کار گرفته نشود، دیگر نه داورها شانسی برای قضاوت بین‌المللی دارند و نه اصلا تیم‌ها با شرایط بازی در رقابت‌های برون‌مرزی کنار می‌آیند. فوتبال در هیچ نقطه‌ای از دنیا به هیچ‌ وجه نمی‌تواند بدون VAR تداوم پیدا کند. با این حال، شیوه استفاده از این تکنولوژی نیز اهمیت بسیار زیادی دارد. با حرف‌وحدیث‌هایی که در روزهای اخیر شنیده شده به‌ نظر می‌رسد فدراسیون‌نشین‌ها از این قابلیت برخوردار هستند که همین راه تازه را نیز به بیراهه بکشانند و کاری کنند که هواداران فوتبال آرزو داشته باشند VAR هرگز به فوتبال ایران وارد نمی‌شد! اگر قرار است این ماجرا بدون آمادگی لازم و بدون اندیشیدن تمهیداتی برای ورود به همه استادیوم‌ها صورت بگیرد، بهتر است که فعلا مسکوت بماند. با این تکنولوژی نباید به‌ صورت گزینشی برخورد کرد و نباید شرایطی را به‌ وجود آورد که بعضی از تیم‌ها از این دایره خارج شوند. کمک‌داور ویدئویی یک فناوری برای همه است و تنها وقتی معنا پیدا می‌کند که به روشی واحد در همه ورزشگاه‌های یک لیگ فوتبال تبدیل شود.»