اولین حضور ایران در جام جهانی فوتبال
تیم ملی ایران در نخستین بازی تدارکاتی خود در سال ۱۳۵۷، روز ۱۷ فروردین‌ماه در حضور بیش از ۳۰ هزار تماشاگر ورزشگاه آریامهر که در میان آن‌ها دو تن از فرزندان شاه یعنی رضا و فرحناز پهلوی نیز حضور داشتند، در برابر تیم ملی فوتبال یوگسلاوی با نتیجه بدون گل متوقف شد.تیم ایران در این بازی نشان داد که بازیکنانی ناآماده و ناهماهنگ دارد اما به لطف درخشش یکی دو بازیکن از جمله کربکندی دروازه‌بان جوانش و ابراهیم قاسمپور بازیکن میانی که هرگاه صاحب توپ می‌شد حداقل دو بازیکن حریف را به هم می‌دوخت، توانست نتیجه قابل قبولی کسب کند.
بازی ایران و یوگسلاوی خیلی‌ها را نگران کرد. این تیم باید در مقابل تیم‌های قدرتمندی چون هلند و اسکاتلند به میدان می‌رفت اما مفسران ورزشی معتقد بودند، بازیکنان تیم ملی ایران با چنین بازی‌هایی نمی‌توانند از سد تیم‌های بزرگ دنیا عبور کنند. این تحلیل‌ها دو هفته بعد شدت گرفت. هنگامی که ایران در مقابل دومین حریف تدارکاتی خود یعنی تیم ملی فوتبال ولز در تهران شکست را پذیرا شد. در این بازی که ۲۹ فروردین ۱۳۵۷ در ورزشگاه آریامهر تهران برگزار شد، تیم ایران در یک بازی نه چندان درخشان، با نتیجه یک بر صفر مغلوب نارنجی‌پوشان فوتبال جزیره شد.
این بازی که نخستین بازی ایران با حضور هشت بازیکن غایبش بود، با اشتباهات فردی بازیکنان و از جمله ناصر حجازی دروازه‌بان آن روز ایران، همراه بود؛ اشتباهاتی که مورد انتقاد نشریات ورزشی قرار گرفت.
با این همه مهاجرانی، سرمربی تیم ملی در نخستین مصاحبه خود پس از پایان بازی اعلام کرد تیمش را بازندۀ این میدان نمی‌داند. او معتقد بود از آنجا که ولزی‌ها از سرزمینی می‌آمدند که ما را با خصوصیات تیم‌های انگلیسی از جمله تیم مرموز اسکاتلند، حریفمان در جام جهانی بیشتر آشنا می‌کرد، برنده اصلی این بازی ایران بوده است. مهاجرانی گفت: «ما در مقابل ولزی‌ها نباختیم. درست است که آن‌ها به ما گل زدند و باعث شد نتیجه ظاهری از آن ولزی‌ها باشد، اما نتیجه واقعی را ما بردیم. ما از این بازی آموختیم که چگونه باید با اسکاتلند مواجه شویم و از طرف دیگر توانستیم برخی از مهمترین نقاط ضعفمان را بشناسیم.»
هرچند مهاجرانی تلاش می‌کرد نیمه پر لیوان را ببیند اما می‌دانست بازی با ولز ضعف‌هایی را برملا کرده که شاید او را با مشکلات جدی مواجه کند، چنانکه خودش از عدم استحکام دفاع ایران و آسیب‌پذیری هافبک‌ها سخن گفته بود.
جز این آسیب‌ها حاشیه‌ها نیز تیم ملی را رها نمی‌کرد. همان روزها بود که خبرگزاری‌های معتبر اسامی ۴۰ بازیکن معرفی‌شده توسط تیم ملی ایران را به نقل از فیفا منتشر کردند. فهرستی که جز ۳۸ نفر اعلام شده توسط فدراسیون فوتبال ایران، نام دو نفر دیگر یعنی پرویز قلیچ‌خانی و کمال خلیلیان نیز در آن به چشم می‌خورد. برای دیدن بازی های ایران در جام جهانی و پیش بینی بازی ها به اپلیکیشن رومابت برید. این موضوع از آن رو حائز اهمیت بود که پرویز قلیچ‌خانی در آن زمان به عنوان بازیکن یکی از تیم‌های باشگاهی فوتبال در آمریکا معرفی شده بود در حالی که چند سال پیش از آن به واسطه فعالیت‌های سیاسی ضد رژیم شاه بازداشت شده بود و پس از ابراز پشیمانی و آزادی از ایران خارج شده بود و بنابراین اعلام نام او به عنوان یکی از ۴۰ بازیکن پیشنهادی مهاجرانی برای بازی در جام جهانی بسیار عجیب می‌نمود؛ موضوعی که از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال نه تکذیب شد و نه تایید و در نهایت با اعلام نام ۲۲ بازیکن نهایی که قلیچ‌خانی در میانشان نبود، مسکوت ماند.
به هر ترتیب تیم ملی ایران به بازی‌های تدارکاتی‌اش ادامه می‌داد و روز به روز در رسانه‌های دنیا بیشتر شناخته می‌شد؛ آن هم به عنوان تیمی که نقطه قوت آن در خط دفاع است. جایی که علی پروین، کاپیتان تیم ملی ایران در مرکز آن ایستاده بود. اوایل اردیبهشتماه ۱۳۵۷ بود که یکی از رسانه‌های معتبر دنیا نوشت: «تکیه عمده ایران بر خط دفاعی است که به نظر می‌رسد در هم شکستن آن دشوار باشد. ولی نقطه ضعف ایران نیز همین‌جاست چراکه عدم سرعت عمل در کار دفاعی سبب می‌شود دست حریفان در مقابله با آن باز باشد.»
ایران با لغو بازی‌اش با مکزیک در آخرین گام پیش از سفر به اروپا، در تهران میزبان تیم ملی فوتبال بلغارستان شد. در این بازی که ۶ اردیبهشتماه در تهران برگزار شد ایران و بلغارستان به تساوی یک بر یک دست یافتند. گل ایران را علی پروین از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده بود؛ بازیکنی که در کنار عادلخانی، قاسمپور و جهانی بهترین‌های تیم ملی در این روز بودند. در حالی که بازی با بلغارستان تردیدها دربارۀ قدرت بدنی تیم ایران را تشدید کرده بود.
اولین گلزن تیم ملی در اولین حضور جام جهانی ایران
ایرج دانایی فر ملی پوش اسبق فوتبال ایران و پیشکسوت تیم فوتبال استقلال در سن 67 سالگی و به علت بیماری کلیوی و کبد دقایقی قبل در بیمارستان نمازی شیراز دارفانی را وداع گفت.دانایی فرد در جام جهانی 1978 آرژانتین بازیکن تیم ملی ایران بود و در بازی با اسکاتلند تنها گل تیم ملی ایران را وارد دروازه حریف کرد.
بیشتر بخوانید
منبع : ویرگول