چه کسی به دختران اعتماد به نفس میدهد؟
بخش زیادی از اعتماد به نفس دختران در بزرگسالی از پدرهایشان دریافت شده است. به این معنا که اگر توانایی و استعداد دختران در سنین کودکی از سوی پدرانشان مورد تأیید قرار گیرد، در دوران بزرگسالی اعتماد به نفس بالایی دارند. اما چگونه؟ این گزارش را باباهای دختردار بخوانند.مشاوری تعریف میکرد که بین بیمارانش یک دختر خانمی برای درمان احساس اضطراب و حالتهای بیمارگونهاش نزد او آمده و تعریف میکرده که در دوران تحصیل مدام پدرش در ارتباط با مسائل درسی و نمراتش سخت گیری میکرده و از او میخواسته که تنها شاگرد اول شود و زمانی که یک بار شاگرد دوم شده بوده، به شدت او را مورد شماتت و خشونت کلامی قرار داده و پس از آن ،این دختر از ترس اینکه از عشق پدرش محروم شود، برخی از نمرات و کارنامههایش را مخفی میکرده و به دروغ به خانواده میگفته که مثلا شاگرد اول شده اما همیشه در زندگیاش احساس وحشت و عدم اعتماد به نفس داشته است. چقدر از رفتار پدر و مادرها ممکن است به این مدار بچرخد و باعث دروغگویی یا کمبود اعتماد به نفس فرزندانشان شوند؟
پیامبر (ص) می فرمایند که هر خانهای که در آن دختر باشد، هر روز دوازده برکت و رحمت از آسمان ارزانیاش میشود و زیارت فرشتگان از آن خانه قطع نمیشود.
بر اساس تحقیقات روانشناسی، درست است که در تربیت یک دختر هر دو والد مسئول هستند اما پدر یک خانواده است که استقلال و اعتماد به نفس را به دخترش هدیه می دهد. این پدر مسئول است که دختری شجاع و قوی تربیت می کند. اما چطور؟
*رابطه پدر و دختر چطور زیبا میشود؟
دخترداری فوت وفن خاص خودش را دارد و پدران دختردار باید شش دانگ حواسشان را جمع کنند. "سپیده بشول"، روانشناس خانواده توصیه های جالبی برای پدران دارد و میگوید: «نخستین کاری که پدر یک دختر میتواند در حق او انجام دهد تا آینده بهتری داشته باشد، ایجاد احساس امنیت است. اینکه آن دختر حس کند یک پشتوانه قوی در زندگی دارد که هر اتفاقی برایش بیفتد او را رها نمیکند.این احساس در دوران کودکی با در آغوش کشیدن، بوسیدن و مهربانی کردن به دختران دست میدهد و در دوران نوجوانی با گفتوگوهای زیبا و حس امنیت دادن در کلام و باز هم آغوش به او دست میدهد.
دختران همیشه دنبال تأیید گرفتن از نخستین مرد زندگیشان که همان پدرشان باشد، هستند. بنابراین نکته دوم هم این است که به او این حس را بدهند که زیباترین و با استعدادترین است و او را برای مسائل مختلف در زندگی تشویقش کنند. زمانی که این حس اعتماد به نفس را دختران از پدران خود کسب کنند دیگر در آینده به دنبال چشمهای دیگر برای تآیید زیبایی یا عشق و محبت، به اشتباه نخواهند بود.»
*اهمیت ماجراجوییهای دخترانه ، پدرانه
گاه لازم است که دختران با پدرانشان سفرهایی حتی کوتاه اما با چاشنی ماجراجویی و هیجان و صمیمیت داشته باشند، حتی اگر یک پیاده روی در روز تعطیل یا یک سفر کوتاه خارج شهر باشد. پدر می تواند به دخترش بیاموزد که چطور ماجراجویی کند، شاد باشد و حس امنیت و اعتماد به نفس را در کنارش تجربه کند.
بشول در این زمینه میگوید که دختران تا آخر عمرشان پدرانشان را دوست خواهند داشت و به آنها اعتماد میکنند، بنابراین کار سختی نیست که این اعتماد را چطور پدران ایجاد کنند. چنین چیزی از بدو تولد و حتی قبلتر از آن شکل میگیرد. نکته مهم است که پدران چه کار کنند حس بی اعتمادی ایجاد نشود، وگرنه خود به خود اعتماد وجود دارد چرا که نخستین عشق، قهرمان و مرد زندگی یک دختر، پدرش است.
*نقش پررنگ پدران در موفقیت تحصیلی دخترانشان
درست است که نقش پدر در موفقیت علمی و تحصیلی فرزندانشان به این بستگی ندارد که فرزند دختر داشته باشند یا فرزند پسر، اما در هر حال دختران به دلیل روحیه حساس تری که دارند، به تایید و حمایت بیشتری از جانب پدرانشان نیاز دارند. طبق تحقیقات روانشناسی، دخترانی که پدرانشان در امور تحصیلی آنها مشارکت دارند، در فعالیتهای فوق برنامه آنها در مدرسه مشارکت میکنند و پیگیر مسائل درسی آنها هستند بدون اینکه بخواهند فشار زیادی به بچه وارد کنند یا استرسهای بیخود برای نمره به فرزندانشان بدهند، قطعا دخترشان نمرات بهتری در دروس کسب میکنند و از درس خواندن هم بیشتر لذت میبرند.
بشول؛ روانشناس و مشاور خانواده میگوید:« دختران برای پیشرفت تحصیلی و علمی خود به دنبال جلب رضایت پدرانشان هستند چرا که برایشان مهم است پدرشان چه ارزیابی از آنها میکند و در نهایت همین مشارکت پدران در امور تحصیلیشان باعث یک رابطه عمیق عاطفی بین بچهها و پدرانشان میشود و انگیزه تحصیلیشان را زیاد میکند.»
دوستی تعریف میکرد که همیشه در دوران مدرسه آرزو داشته که پدرش به مدرسهشان بیاید، درسش را بپرسد و با والدین دیگر دوستانش آشنا شود تا به او افتخار کند و حس کند که همیشه در کنارش است اما چون پدرش اهل این نوع مشارکت نبوده و هچ وقت پدرش را در مدرسه ندیده حس میکرده که همین مسئله دلیلی بر عدم توجه پدرش به موفقیتها و تواناییهای او بوده است.
بشول معتقد است که تأییدطلبی در دختران خیلی زیاد است. اگر این حس تایید شدن از سوی پدران دختردار ارضا شود، احساس ارزشمندی مثبتی را به دختران میدهد و اعتماد به نفس آنها را زیاد میکند. عموم دخترانی که در سنین بالا دچار آسیبهای اجتماعی ، فرار از منزل، رفتن به سمت مواد مخدر یا مشکلات دیگر ارتباط با جنس مخالف میشوند اگر با آنها صحبت شود، پای پدرشان در یک جای این ماجرا لنگ میزند.
*تقویت استعدادهای فرزندان بدون ایده آل پروری!
یکی از وظایف مهم پدران در برابر دخترانشان این است که استعدادهای آنها را تقویت کنند یعنی تلاش کنند تا از فعالیتهای فرزندشان متوجه شوند که او چه استعدادی دارد و او را در مسیر درست قرار دهند. در هرحال همه بچهها یک طور استعداد ندارند و دنبال یک کار هم نمیروند ، حتی گاه زمین میخورند، اشتباه میکنند و دوباره بلند میشوند پدران نقش مهمی در این زمینه دارند تا استعدادهای بچههایشان را تقویت کنند و در برابر اشتباهاتشان راهنمایشان باشند.
روانشناس و مشاور خانواده میگوید:« نکته مهم این است والدین در نظر داشته باشند، بچهشان نباید حتما نابغه شود، عنایتهای خدا به افراد متفاوت است به یکی زیبایی کم و به یکی زیاد و به دیگری فهم و درک بالا و به دیگری کمتر میدهد. همه قرار نیست پزشک،مهندس یا ریاضی دان شوند، مسئله این است که در هر مسیری که بچهها استعداد دارند نیاز به تایید و کمک والدین دارند. خیلی از پدران را در جامعه میبینیم که دنبال تربیت فرزند ایده آل هستند ، اینطور پدرها فقط فرزندان کمال گرا تربیت کرده و بچهها را دچار استرس و اضطراب می کنند.
علاوه بر این خیلی از زنان موفق در دوران کودکی، پدرانی داشتهاند که استعداد و احساسات آنها در زمینه جذابیت و دوست داشتنی بودن آنها را پرورش دادهاند این زنان در طول شکل گیری شخصیتشان به طور مستمر از جانب پدرانشان مورد احترام بودند و ضعیف پنداشته نشدند.»
پدران عزیز، پدرانی که دخترانی در سن بلوغ دارید. حواستان به بچه هایتان باشد. دخترانی که در سنین بلوغ توجه کافی را از پدرانشان گرفته اند، در آینده همسران بهتری انتخاب میکنند.
*دخترانتان را نیکو صدا کنید
و در نهایت اینکه پدران در طول روز دخترانشان را بارها و بارها صدا بزنند و نیکو هم صدا بزنند. این احترام و صدا زدن با علاقه دختران فرصتی برای محبت کردن به آنها است. به میزان این هنرمندی پدرانه، لحن و واژگانتان را مناسب کنید. به جای گفتن فاطمه، زهرا، دختر، پسر یا هر چیز دیگری فرزندانتان را فاطمه خانم، زهرا جان، دختر عزیزم، دختر گلم صدا کنید. هر کدام از این «َم» ها در پایان کلامتان دنیای از زیباییها را به روی دخترانتان باز خواهد کرد.
منبع : فارس