علت افزایش بلوغ زودرس دختران در دوران همه‌گیری

محققان در مطالعات خود، افزایش شمار این دختران را در ماه‌های اولیه‌ی همه‌گیری شناسایی کرده‌اند که نشان‌دهنده‌ی وجودِ ارتباطِ بالقوه میان ویروس و یک محرک برای بلوغ زودرس است. هم‌اکنون بر اساس مطالعه‌ای که در شصت‌مین نشست سالانه‌ی انجمن اروپایی غددِ درون‌ریز کودکان در رُم انجام شده، افزایش آمار بلوغ زودرس در دختران ممکن است هیچ ارتباطی با عفونت نداشته باشد، بلکه شاید ساعت‌ها زمانِ صرف‌شده در دوران قرنطینه‌ی خانگی با ابزار الکترونیکی هوشمند مقصر این مشکل باشد.
محققان دانشگاه غازی و بیمارستان آنکارا سیتی در ترکیه ۱۸ موش ماده‌ی نابالغ را در معرض طیف نوری قرار دادند که به صورت عمده از صفحات نمایش LED به صورت روزانه و به مدت‌های نسبتاً کوتاه یا بلند ساطع میشد. آن‌ها دریافتند نشانه‌های بلوغ در موش‌هایی که مدت زمان بیشتری در معرض نور آبی قرار می‌گیرند زودتر از بقیه‌ی موش‌ها آشکار می‌شود.
Aylin Kilinç Uğurlu از دانشگاه غازی نویسنده‌ی اصلی این پژوهش و متخصص غدد می‌گوید: «ما دریافتیم که قرار گرفتن در معرض نور آبی برای تغییر سطوح ملاتونین کافیست و علاوه بر این قادرست سطوح هورمون‌های تولیدمثلی را تغییر داده و سبب بلوغ زودرس در موش آزمایشگاهی شود. افزون بر این، هرقدر میزانِ در معرض‌قرارگیری بیشتر باشد، شروع بلوغ زودرس بیشتر خواهد شد.»

اگرچه هنوز نمی‌توان بطور قطع دلیل بلوغ زودرس دختران در دوران همه‌گیری را شناسایی کرد، این افزایش یافته‌ای است که باید آن را جدی بگیریم، چرا که جمعیت جوان به طور فزاینده‌ای در حالِ وابسته شدن به فناوری دیجیتالِ شخصی‌شده است. از لحاظ آماری، بیشتر ما لذت‌ها و مصائب بلوغ را از سن ۱۲ سالگی تجربه می‌کنیم. بلوغ زودرس برای دختران، بروزِ خصیصه‌های جنسیِ ثانویه قبل از هشت سالگی تعریف می‌شود. بااطمینان نمی‌توان گفت میزان دخترانی که بلوغ زودرس را تجربه می‌کنند چقدر است، چرا که مقیاس‌های شیوع در سراسر دنیا به طور قابل‌توجهی متفاوت است. دلایل افزایش زودهنگام هورمون‌ها هم مبهم و پیچیده است. اگر اشکال مختلف سرطان یا اختلالات دیگرِ سیستم عصبی را نادیده بگیریم، نسبت قابل توجهی از آمار بدون دلیل روشن است؛ بنابراین زمانی که شمار دخترانی که شکلِ بدونِ دلیلی از بلوغ زودرس را از ۲۵ مورد در آوریل ۲۰۱۹ به ۵۸ مورد در مارس ۲۰۱۰ در ترکیه گزارش کردند، محققان گیج شدند و هرچیزی به عنوان دلیل به ذهن‌شان رسید؛ از غذا‌های پرکالری گرفته تا ترس از همه‌گیری. یکی از احتمالات جالب، افزایش شدید استفاده از ابزار‌های هوشمند یا دقیق‌تر بگوییم افزایش چشم گیرِ زمان صرف شده‌ی روزانه در معرض نور آبیِ ساطع‌شده از گوشی‌ها و تبلت‌هاست.

تکامل، بدن ما انسان‌ها را طوری شکل داده که نور آبی روز را زمان اصلی بیداری و نور کم‌فروغ سحرگاه، غروب و شب را زمان ایده‌آل استراحت تفسیر کنیم. این رابطه آن‌قدر در عملکرد ما نهادینه شده که هرگونه اختلال جدی در این الگو می‌تواند به شکل عمیق بر سلامت ما اثر بگذارد و به احتمال زیاد این اختلال در هورمونی به نام ملاتونین ایجاد می‌شود. اگرچه این هورمون به طور کلی یک ماده‌ی شیمیایی در نظر گرفته می‌شود که به خوابیدن ما در شب کمک می‌کند، مهار آن در زمان حیاتیِ رشد، برای بدن حاوی این پیام است که زمان افزایش هورمون‌های بلوغ فرا رسیده است.
تیم محققان با استفاده از موش به عنوان سوژه‌ی راحت‌تری برای آزمایش نشان دادند این فرضیه معنای بیشتری هم دارد. نه‌تن‌ها موش‌های در معرضِ نور آبیِ روزانه زودتر از همتایان خود به نسخه‌ی جونده‌ی بالغ خود می‌رسند، بلکه سطوح ملاتونین پایین‌تر و سطوح بالاتری از سیگنال‌های شیمیاییِ تولید مثلیِ استرادیول (از هورمون‌های جنسی اصلی در زنان) و هورمون لوتئینی (موثر در رشد و بلوغ اندام‌های جنسی و صفات ثانویه‌ی جنسی) دارند. این یافته به آن معنا نیست که عوامل دیگر نمی‌توانند نقش مهمی ایفا کنند. زیست‌شناسیِ بلوغ بطرز باورنکردنی پیچیده است و فضای زیادی برای شکل‌دهی به جدول زمانی بلوغ در انسان‌ها باقی می‌گذارد.
اغورلو (Uğurlu) می‌گوید: «از آنجا که این مطالعه روی موش‌ها انجام شده با قطعیت نمی‌توانیم بگوییم این یافته‌ها در آزمایشات روی کودکان نیز تکرار خواهد شد، اما داده‌هایی که تاکنون به دست آورد‌ه‌ایم حاکی از آنست که قرار گرفتن در معرض نور آبی را می‌توان عامل خطر برای شروع بلوغ زودرس در نظر گرفت.»

 

منبع : فرادید