تاثیر حفظ اسرار خانوادگی بر سلامت روان

راز‌ها می‌توانند کوچک و بی اهمیت باشند مانند برنامه ریزی برای برگزاری یک جشن تولد غافلگیرکننده یا برنامه ریزی یک سفر برای تعطیلات بهار. این نوع اسرار - و نگهبانان آن‌ها - هیچ آسیبی برای اعضای خانواده ندارند. اما از سوی دیگر، اسرار آسیب زا، دردناک یا تغییر دهنده زندگی به طور بالقوه می‌تواند برای مدتی به سلامت روان و رفاه کل خانواده آسیب برسانند؛ بنابراین آیا باید اسرار را از خانواده خود حفظ کرد؟ در این گزارش به دلایلی اشاره شده است که ممکن است ادامه این کار مضر باشد. راز‌هایی که اغلب از اعضای خانواده حفظ می‌شود شامل مسائل مالی، مشکلات جدی سلامتی و مرگ و طلاق قریب الوقوع است، اما این اسرار محدود به این مسائل نیست. در حالی که ممکن است در برخی موارد حفظ اسرار خانواده از دنیای بیرون برای حفظ حریم خصوصی یا محافظت توصیه شود، اما حفظ اسرار از اعضای خانواده می‌تواند مشکل ساز باشد. در این گزارش به پنج دلیل در این ارتباط اشاره شده است:

یکی از دلایل شماره یک، شکست روابط زناشویی، عدم ارتباط است. حفظ اسرار از شریک زندگی چه در زمینه موضوعات مالی و چه در زمینه موضوعات احساسی می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. این پنهان کاری موجب افزایش سوء ظن و رنجش میان شریک زندگی شده و به ایجاد احساسات منفی مانند اضطراب و افسردگی شدید منجر می‌شود. عدم اعتماد و عصبانیت ناشی از پنهان کاری می‌تواند بر فرزندان خانواده نیز تأثیر منفی بگذارد.

حفظ اسرار از کودکان باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد. چه متوجه شوید یا نشوید، فرزندانتان مراقب حالات، رفتار و اعمال شما هستند. حتی اگر رنجش شما نسبت به شریک زندگیتان یا سایر اعضای خانواده ممکن است مستقیماً در یک دعوا یا مشاجره بیان نشود، اما این تنش برای کودک آشکار است. وقتی کودک احساس می‌کند که چیزی از او پنهان شده است، اغلب خود را به خاطر هر آنچه در خانه می‌گذرد سرزنش می‌کند. در میان گذاشتن اسرار خانواده با کودکان باید به شیوه‌ای متناسب با سن آن‌ها انجام شود.

حفظ اسرار از خانواده می‌تواند حس کاذبی از واقعیت را به ویژه در میان کودکان ایجاد کند. کودکان، جهان را از بزرگسالان زندگی خود می‌آموزند. هنگامی که در نهایت حقیقت یا توسط والدین و یا حتی بدتر از آن توسط فردی خارج از خانواده گفته شود، ممکن است دنیای آن‌ها در هم شکسته شود. تأثیر حفظ اسرار از کودکان، صرف نظر از سن آنها، می‌تواند عمیق باشد. والدینی که از روی عادت اسرار را از فرزندان خود پنهان می‌کنند، باید این احتمال را در نظر داشته باشند که چنین رفتاری در نسل‌های آینده به خوبی تکرار شود.

حفظ اسرار از خانواده می‌تواند باعث ایجاد احساس بدگمانی و رنجش در میان اعضای خانواده شود. همه ما دوست داریم باور کنیم که می‌توان به نزدیک‌ترین هایمان اعتماد کرد، افرادی که دوستشان داریم و به آن‌ها احترام می‌گذاریم، منظورشان را می‌گویند و آنچه می‌گویند صادق است. وقتی اعضای خانواده متوجه می‌شوند که رازی، به خصوص رازی که با یک دروغ همراه شده است، از آن‌ها پنهان شده است، اعتماد به شدت به خطر می‌افتد.

حمل یک راز و حفظ آن از سایر اعضای خانواده در واقع می‌تواند باعث درد جسمی شود. احساس گناه و استرس بیش از حد می‌تواند در علائم فیزیکی مانند سردرد، کمردرد، اضطراب و مشکلات گوارشی ظاهر شود. اگر به این مشکلات رسیدگی نشود، می‌تواند در طول زمان بدتر شوند. افراد همچنین اغلب برای کاهش موقت درد خود به موادی مانند مصرف الکل یا مواد مخدر روی آورند.

انتخاب زمان و مکان مناسب برای فاش کردن یک راز ویرانگر یا دردناک خانوادگی برای اکثر والدین یک کار دشوار است و باید با دقت انجام شود، در حالت ایده آل این کار باید با کمک یک متخصص بهداشت روان انجام شود. در مورد کودکان بسیار کوچک، تا زمانی که قادر به درک دقیق آنچه به آن‌ها گفته می‌شود نباشند، آن‌ها به دانستن جزئیات راز‌های طولانی مدتی که مستقیماً آن‌ها را درگیر نمی‌کند، نیازی ندارند. در سنین نوجوانی، بسته به سطح بلوغ جوان مورد نظر، می‌توان برخی از اسرار خانواده را با خیال راحت فاش کرد؛ و مطمئناً تا زمانی که کودکان به بزرگسالی می‌رسند، آن‌ها حق دارند بیشتر اسرار خانواده را که از آن‌ها مخفی شده است، بدانند. پر کردن تکه‌های پازل گمشده تاریخ یک خانواده، چه در حال حاضر یا گذشته، یک مسئولیت بزرگسالانه است و نباید آن را سهل‌انگیز دانست. همه ما آرزوی داریم که احساس کنیم کامل هستیم و بدانیم که چرا اینگونه هستیم. راز‌های ناگفته و اشتباه فهمیده شده، می‌توانند بنیان یک خانواده را از بین ببرند.

 

منبع : ایرنا