چگونه خانه‌مان را برای ورود سارقان ناایمن کنیم؟

در بسیاری از پرونده‌هایی که در پلیس در قالب سرقت منزل تشکیل می‌شود عمده‌ترین عاملی که منجر به سرقت می‌شود، فراهم بودن شرایط سرقت است از جمله نداشتن حفاظ در بالکن و پنجره‌های مشرف به خیابان یا کوچه، نداشتن قفلی استاندارد در‌های ورودی واحد‌های آپارتمانی، خروج از منزل بدون انجام نکات ایمنی. همه این موارد سبب می‌شود تا سارق فرصت را غنیمت شمرده و بدون هراس و واهمه اقدام به سرقت کند، چون شما با زبان بی زبانی به او گفته‌ای بفرمایید خانه گویا در را برای ورود او باز کرده اید.

بسیاری از مالباختگان که در دام سارقان منزل افتاده اند به این موارد تاکید دارند، رضا ۵۳ ساله که یک بار خانه اش مورد دستبرد سارقان قرار گرفته و همان یک بار نیز برای او درس عبرت شده است در این زمینه می‌گوید: تابستان سال گذشته بود، حدود ساعت ۸ شب همراه با همسر و ۲ فرزندم رفتیم پارک محله مان تا بچه‌ها کمی بازی کنند، درب آپارتمان را قفل نکردم و حفاظ درب ورودی را نیز نبستم، پیش خود گفتم زود بر می‌گردیم در این ساعت اتفاقی نمی‌افتد اتفاقا در همان یک ساعت اتفاق افتاد، هرگز فکرش را نمی‌کردم چنین بلایی برسرم بیاید، وقتی با همسر و فرزندانم وارد خانه شدیم و خواستم درب ورودی واحد را باز کنم، متوجه شدم، همه چیز عادی نیست، حتی کلید در به راحتی وارد توپی نمی‌شد، بالاخره در را باز کردم در داخل پذیرایی خبری نبود، اما وقتی وارد اتاق خواب شدم، همه چیز روی سرم خراب شد، یک مقدار پس اندازی که داشتم و به همراه طلا‌های همسرم که قرار بود خانه بخریم را برده بودند، اتاق بچه‌ها نیز به هم ریخته بود. این درحالی است که کارشناسان پلیس آگاهی بار‌ها هشدار داده اند که فریب ساعت خروج خود از منزل را نخورید بویژه در فصل‌های تابستان که عموما سرقت‌ها برخلاف تصور عموم که گمان می‌کنند در ساعات پایانی شب انجام می‌شود در حدود ساعت ۷ تا ۱۰ شب انجام می‌شود، چون سارقان به خوبی می‌دانند در فصل تابستان و در این ساعت عموما مردم بیرون هستند تا از خنکی هوا لذت ببرند، درب منازل را می‌زنند و وقتی تصور کنند کسی خانه نیز دست به عمل مجرمانه خود می‌زنند.

نادر مردی ۶۰ ساله است در یک آپارتمان تک واحده ۵ طبقه زندگی می‌کند، می‌گوید خانواده‌ای را از سرقت نجات داده است. "یک روز عصر که تعطیل بود در خانه در حال استراحت بودم، متوجه شدم از طبقه پایین سر و صدا می‌آید، انگار کسی داشت میله‌ای را می‌برید، اول تصور کردم همسایه پایینی کار ساختمانی دارد، اما یک آن پیش خودم گفتم نکنه دزد باشه، سراسیمه به سمت طبقه پایین دویدم، دیدم یک جوانی در حال بریدن حفاظ آکاردوئینی در واحد طبقه چهارم است، او با فلز در حال بریدن این در است، او تا من را دید پا به فرار گذاشت، فریاد زدم، دزد، دزد... صاحب خانه طبقه دوم و سوم امدند جلوی در، گفتند چه شده، ماجرا را به آن‌ها توضیح دادم و به پلیس اطلاع دادم. به همسایه‌ها گفتم شما‌ها صدایی نشنیدید، آن‌ها گفتند، چرا سر و صدا را می‌شنیدیم، اما پیش خودمان گفتیم شاید طبقه سومی کار تعمیرات دارد هرگز فکرش را نمی‌کردیم، دزد باشد، خانه ما مجهز به دوربین مدار بسته بود، پلیس از طریق دوربین سارق را که گویا از سارقان حرفه‌ای بود، دستگیر کرد، اما برای خودم جالب است چرا مردم نباید نسبت به هم احساس مسئولیت داشته باشند؟ چرا فکر می‌کنیم که همیشه اتفاقات بد برای دیگران می‌افتد و خودمان را مصون می‌دانیم؟ باید در قبال یکدیگر مسئول باشیم، امنیت همسایه ام، امنیت من است.

یکی از ماموران کلانتری در یکی از مناطق جنوب شهر، خاطره‌ای از سرقت منزل می‌گوید: یک شب که مسئول گشت در منطقه‌ای بودم، دیدم جوانی سراسیمه از یک ساختمان چهار طبقه در حال فرار است، صدایی داد و فریادی از همان ساختمان به گوش می‌رسید، ساعت حدود ۲ صبح بود، با سرباز به دنبال مردم جوان رفتم و موفق شدم با هزار دردسر و تعقیب و گریز او را بگیرم، متوجه شدم سارق منزل است، او را به محل ارتکاب جرم بردم، مرد میانسانی که گویا صاحب یک واحد آپارتمان در همان ساختمان چهار طبقه بود، بیرون آمد و گفت، سر و صدایی از درب یکی از واحد‌های آپارتمان شنیدم، می‌دنستم که همسایه‌های دیگرمان خانه نیستند، تعجب کردم، دیدم این آقا در طبقه دوم در حال باز کردن توپی‌ها آپارتمان است، با صدای داد و فریاد من پا به فرار گذاشت.
سارق می‌گفت: درب طبقه اول را زدم، کسی در را باز نکرد بنابراین با زنجاق درب ورودی آپارتمان را باز کردم، ساختمان را چک کردم، دیدم دوربین نداشت، وارد طبقه اول شدمف حفاظ آکاردوئنی داشت، برای باز کردنش، وقت نگذاشتم. وارد طبقه دوم شدم و درب را آهسته زدم، کسی جواب نداد، این واحد حفاظ نداشت، مطمئن شدم، کسی خانه نیست، خواستم درب توپی آپارتمان باز کنم، خیلی کنجار رفتم، نتوانستم درب را باز کنم، وقت زیادی نداشتم وقتی وارد طبقه سوم شدم، صاحب آپارتمان طبقات بالایی متوجه سر و صدا شد و به سمت طبقات پایین آمد که ترسیدم و فرار کردم. نکته این است که این سارق وقتی به موانعی برخورد می‌کرد دست از کار می‌کشید، اما وقتی می‌دید مانعی وجود ندارد برای انجام مجرمانه خود مصمم می‌شد، وقتی دید، ساختمان فاقد دوربین است، یک قدم جلو رفت، وقتی دید در آپارتمان حفاظ دارد، از ان طبقه صرف نظر کرد، این به آن معنا است که خودمان شرایط ورود سارق را سهل یا غیر ممکن می‌کنیم. به هین دلیل همواره به هموطنان گفته می‌شود با اقدامات مراقبتی و حفاظتی شرایط ورود سارقان را به منزل به حداقل برسانید.

سرهنگ شهاب امینی رئیس اداره اجتماعی پلیس آگاهی نیروی انتظامی همواره یکی از بهترین راه‌ها برای درامان ماندن از سارقان منزل و ناکامی آن‌ها در اقدام مجرمانه شان را نگه نداشتن اشیاء و اموال قیمتی از جمله طلا، ارز و سکه در منزل می‌داند و می‌گوید: اولین و بهترین راهکاری که می‌توانیم به هموطنان توصیه کنیم این است که به هیچ عنوان اموال قیمتی خود را در منزل نگهداری نکنند چرا که سارقان به دنبال اموال قیمتی هستند بنابراین باید این اشیاء و اموال قیمتی را به صندوق امانات بسپارند و چنانچه به این صندوق‌ها دسترسی ندارند حتما موارد امنیتی را در منازل خود از جمله حفاظ درف نرده در پنجره ها، دوربین‌های مدار بسته را فراموش کنند. وی از جمله دلایلی که منجر به طمع سارقان برای دستبرد به منازل می‌شود را وجود همین اموال و اشیای قیمتی هر چند کم حجم می‌داند، به همین دلیل توصیه می‌کند تا هموطنان به جای نگهداری حجم غیر متعارفی از سکه، ارز و طلا در خانه‌های خود، آن‌ها را در صندوق امانات بانک‌ها سپرده گذاری کنند و سرهنگ امینی در توصیه به همسایه ها، به همسایه بانی نیز اشاره می‌کند، اینکه همسایه‌ها نسبت به رفت و آمد‌های مشکوک حساس شوند و آن را به ۱۱۰ اطلاع دهند.

سرهنگ امینی به سرقت منزل به شیوه مامورنما‌های برق، آب و گاز و ... اشاره می‌کند، اینکه فریب این افراد را نخورند و در را به روی هر فردی باز نکنند. رئیس اداره اجتماعی پلیس آگاهی می‌گوید: قبل از اینکه اجازه دهید افراد غریبه وارد منزل شما شوند، نسبت به احراز هویت آن‌ها اقدام کنید و اگر مورد مشکوکی دیدید، حتما به پلیس اطلاع دهید.

 

منبع : ایرنا