با نوجوانی که با جنس مخالف رابطه دارد ،کنیم؟

نوجوانی یکی از حساس‌ترین دوران زندگی است، همزمان با تغییرات روحی و هورمونی که در این سن اتفاق می‌افتد؛ شخص هویت اصلی خود را پیدا می‌کند. ممکن است نوجوانان به علت فرار از وضعیت موجود به رابطه با جنس مخالف روی بیاورند، خانواده‌های ایرانی به این موضوع دیدگاه خوبی ندارند. در ادامه به تفسیر این موضوع می‌پردازیم.

نوجوانان در این سن تکلیف خودشان را نمی‌دانند، هر روز یک برنامه جدید را برای ادامه زندگی شان در پیش می‌گیرند، از طرفی تغییرات هورمونی و احساسی در این سن باعث بروز مشکلاتی با خانواده و گروه دوستان می‌شود که اطرافیان متوجه این بحران می‌شوند.در این بین برخی نوجوانان بهتر از سایر همسالان خود از پس این موضوع برمی آیند و می‌توانند روابط خود را کنترل کنند. وضعیت خلقی، تیپ شخصیتی، محیط خانوادگی و فرهنگی هر نوجوان سبب می‌شود هر فرد مدل‌های مختلفی را در تعامل نشان دهد.گاهی نوجوانان تمایلی به دوستی با دیگران ندارند، گاهی نیز بسیار اجتماعی می‌شود و بیشتر وقت خود را بیرون از خانه سپری می‌کنند، همین موضوع می‌تواند زمینه ساز نگرانی خانواده‌ها باشد، زیرا آن‌ها نگران هستند فرزندشان در مسیر‌های غلط بیوفتد. البته احساس استقلال نیز در این دوران وجود دارد؛ در نتیجه این احساس نوجوان برای اینکه هرچه زودتر خرج خود را از خانواده جدا کند جویای کار می‌شود.
یکی از چالش برانگیزترین چالش‌ها در این دوران مربوط به برقراری ارتباط عاطفی با جنس مخالف است، خانواده‌ها عموما نمی‌دانند که چگونه باید با این موضوع برخورد کنند، که همین موضوع سبب می‌شود کار خراب‌تر از قبل شود.

برخی خانواده‌ها در مورد این موضوع خط قرمز‌هایی را مشخص می‌کنند و بدترین واکنش را درباره این موضوع نشان می‌دهند. در کلینیک‌های مشاوره و روان­شناختی نوجوانان زیادی دیده می‌شوند که به علت برقراری ارتباط با جنس مخالف آسیب دیده اند و اعتماد به نفس و آرامششان تحت تاثیر قرار گرفته است.
از لحاظ روانی و فیزیولوژیکی تمایل به برقراری با جنس مخالف کاملا طبیعی است، زیرا بعد از سن بلوغ و با شروع ترشح هورمون‌های جنسی تمایل به خواستن جنس مخالف در دختر و پسر شکل می‌گیرد، این فرآیند کاملا طبیعی است و از قرن‌های متمادی انسان‌ها برای تشکیل زندگی مشترک سعی داشته اند. در صورتی که نوجوان شما به این موارد فکر نمی‌کند باید به او شک کنید، اما نکته مهم درباره این موضوع نحوه برخورد با فرزندی است که با جنس مخالف رابطه دارد.

مهمترین اصل در تربیت فرزند تعامل است. خانواده‌ها مهمترین کانون رشد و تربیت و همچنین منبع ارتباطی برای فرد محسوب می‌شود. فردی که در تربیت فرزندش موفق بوده، توانسته است با برقراری رابطه‌ای موثر از احساسات و روابط فرزندش اطلاع یابد، زیرا نوجوان به راحتی درباره آنچه در مسیر زندگی اش میگذرد به خانواده خود خبر می‌دهد، در صورتی که خانواده نسبت به این موضوع واکنش شدید نشان دهند باید منتظر پیامد این ماجرا باشند. مسلما اگر نوجوان بداند با فهمیدن اعضای خانواده دوره پرتنشی را باید پشت سر بگذارد، سرکوب می‌شود یا مورد خشونت قرار می‌گیرد ترجیح می‌دهد از این موضوع صحبتی نکند.

طبق آمار‌ها بیشترین اطلاعات در نوجوانان از گروه همسالان به دست می‌آید و درصد کمی از اطلاعات از طریق والدین دریافت می‌شود، در نتیجه ممکن است این اطلاعات مبهم به دست نوجوانان برسند و دقیق نباشند؛ بنابراین والدین باید درباره‌ی روابط، هیجان‌ها و احساس‌های نوجوانان با آن‌ها صحبت کنند و اطلاعات دقیقی را به فرزندشان انتقال دهند. در این مورد با دلهره و اضطراب صحبت نکنید و از بدبختی یا احساس گناه بعد از رابطه صحبت نکنید، این کار به نوجوان کمکی نمی‌کند تا بتواند وضعیت را کنترل کند، اگر درباره این موضوع منصف باشند می‌توانند به فرزندشان بسیار کمک کنند.

توجه داشته باشید که پذیرش به معنای قبول کردن نیست بلکه به معنای حفظ آرامش در مواجهه با برخی اتفاقات است. نوجوانان در مواجهه با اتفاقات جدید به اندازه کافی نگران و پرتنش هستند، اگر خانواده‌ها نیز این موضوع را تشدید کنند آرامش روانی آن‌ها را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می‌دهند.در صورتی که فرزندتان درباره رابطه خود با شما صحبت کرد؛ لازم نیست از ابتدا شروع به پیش بینی اتفاقات پیش رو کنید یا بازگو کنید که این رابطه از اول اشتباه بوده است. به گونه رفتار کنید که فرزندتان به شما اعتماد کند و آنقدر قدرت پذیرش داشته باشید که نوجوان بتواند اتفاقات را با شما در میان بگذارد، هنگامی که خانواده اولین و امن‌ترین حریم نوجوان باشد در زندگ او بسیار تاثیرگذار است.

کنترل کردن نوجوان از قبیل؛ چک کردن گوشی، گشتن وسایل شخصی برای پیدا کردن نشانه‌های خطر توجه نوجوانان را به خود جلب می‌کند و به دلیل حساسیتی که به دنبال دارد می‌تواند روابط را از کنترل خارج کند. کنترل کردن می‌تواند سبب قطع ارتباط شود، اعتماد را از بین ببرد و نوجوان را از خانه فراری دهد. در صورتی که به حریم شخصی نوجوان احترام بگذارید می‌توانید رابطه‌ای موثر و سازنده با او داشته باشید.

از نصیحت و تهدید‌های مکرر پرهیز کنید به جای این موضوع خط قرمز‌هایی را برای روابط فرزند خود در نظر بگیرید. محدودیت‌ها را کاملا مشخص کنید این محدودیت‌ها می‌تواند شامل؛ زمان ارتباط، استفاده از تلفن، زمان ورود و خروج و... باشد در این مورد می‌توانید حتی محدودیت جنسی را با قاطعیت مشخص کنید.متاسفانه خانواده‌ها از صحبت کردن در این باره بسیار طفره می‌روند به همین دلیل صفحه‌های نامفهومی را در این باره در ذهن فرزند خود شکل می‌دهند. در صورتی که فردی از کودکی در این باره آموزش جنسی مناسبی دیده باشد می‌تواند در سنین بالاتر با این موضوع به شکل مناسب برخورد کند و مشکل چندانی نخواهد داشت، ولی اگر آموزش مناسبی در این باره دریافت نکرده باشد، سعی کنید به شیوه مناسب او را آگاه کنید، در این مورد می‌توانید از هدیه دادن کتاب‌های اموزشی بهره بگیرید.

در صورتی که متوجه این رابطه شده اید لازم نیست این قضیه را به روی فرزند خود بیاورید، به او احترام بگذارید، در صورتی که فرزندتان مایل نیست در این مورد چیزی بگوید نباید به او اثبات کنید که خیلی باهوش هستید و مچ او را گرفته اید. در صورتی که فرزندتان برای این صحبت تمایل داشت یا پیش قدم شد، استقبال کنید و به درد و دل هایش را گوش دهید. در این مورد لازم نیست که مانند آموزگاری مجرب رفتار کنید، بلکه باید مثل یک دوست باشید، جرف هایش را بشنوید و با او صادق باشید، در این صورت می‌توانید اطلاعات مفید و کاملی را در اختیار فرزند خود بگذارید.

 

منبع : بیتوته