دکتر عقیل منصوری
چه کسی ماشه را کشید؟
اگر بگوییم بحران اوکراین زمانی کلید خورد که آمریکا در واگذاری کاملا مشکوک افغانستان به طالبان روسیه را غافلگیر نمود، سخنی به گزاف نخواهد بود.
آمریکا با ترک افغانستان و تقویت اوکراین علیه روسیه، همزمان تلاش داشت از دو جبهه (افغانستان و اوکراین) و سازماندهی چچنی‌های ضد روس حامی اوکراین، همان‌هایی که در سوریه نیز در قالب داعش ید طولانی در جنایات تروریستی داشتند، تهدید علیه روسیه رااز دو جناح تقویت نمود اما خود با حمله غافلگیرانه روسیه به اوکراین مواجه شد.
در همین شرایط ترکیه در پی آرزوی چند ساله خود در تلاش است با تغییر نگاه به سمت غرب، خاصه اروپاو علیه روسیه، از آب گل آلود ماهی عضویتش در اتحادیه اروپا را بگیرد. اقدامی که با سفر نخست وزیر اسرائیل به ترکیه تصور میشود آغازگر گفتمانی علیه ایران و مقاومت باشد. در این میان احتمالا یهودی تبار بودن رئیس جمهور اوکراین نیز می‌تواند مزید بر علت باشد.
هرچند هنوز جزئیاتی از مراوده جدید ترکیه با رژیم صهیونسیتی افشا نشده، آگاهان بر این باورند که مهمترین تحرک منطقه‌ای تا پیش از موشکباران مواضع اسراییل در اربیل، همین سفر است.
از سوی دیگر گربه رقصانی آمریکا علیه برجام موضوعی است که طی آن تلاش میشود آمریکا در قالب عملیات روانی توپ خود را به زمین روسیه پاس دهد تا در داخل ایران فشار‌ها و درگیری‌های جناحی و سیاسی علیه حاکمیت اتفاق بیفتد (هر چند روسیه هم در این گروکشی بی تقصیر نبود)، همه اینها در حالی است که گروه اروپایی مذاکره برجام در راستای رسیدن به منافع خود در منطقه (خاصه ایران) معتقد است آمریکا باید با استفاده از برجام و رفع بسیاری از تحریم‌ها و حتی امضای سریع برجام باعث شود ایران نه تنها بی طرف شود بلکه با برطرف شدن برخی تحریم‌ها و انتقال حال خوب به اقتصاد و معیشت ملت ایران، ترتیبی اتخاذ کند که ایران حالت دفاعی خود را از روسیه (در حالیکه دفاعی وجود نداشته و ندارد) کنار گذارد و در این شرایط تبدیل به عنصری بیطرف گردیده و متعاقبا طرفداری از آمریکا در درون ملت به جهت رفع تحریم‌ها تقویت شود.
در همین شرایط ضبط دو کشتی نفتی ایران توسط آمریکا و روانه کردن ناتو در منطقه نه به منظور دفاع از اوکراین بلکه برای رویارویی جدی‌تر با روسیه در حال جدی شدن است که روسیه پروسه ساخت و ساز سلاح‌های میکروبی کشتار جمعی را در اوکراین، علیه آمریکا به شورای امنیت سازمان ملل کشاند تا خودش را ناجی بشریت علیه اقدامات ضد بشری آمریکا در منطقه معرفی نماید (همان پروسه‌ای که آمریکایی‌ها در عراق و سوریه برای توجیه حملاتشان بکار بردند)، علی ایحال موضوع فقط حمله روسیه به یک کشور ۴۵ میلیون نفره بنام اوکراین به نظر نمی‌رسد، موضوع این است که اتهام مبتنی بر یک سناریوی دراز مدت غرب علیه شرق (چین) که تا همین اواخر چین بعنوان متهم ردیف اول کوید ۱۹ توسط آمریکا مطرح بود، کلا بهم خورد و این سناریو با ۳۶۰ در جه تغییر علیه آمریکا در سازمان ملل کلید خورد.
در چنین بلوایی که بوی تلاش برای یک کاسه شدن ابر قدرت‌ها به مشام می‌رسد، طبیعتا ایران باید موضع ۱۰۰ درصد اندیشمندانه‌ای اتخاذ کند که در این فضای غبار آلود و مشکوک نه در بازی روس باشد نه در بازی غرب به بهانه برجام، زیرا تغییر رفتار چند روزه اخیر برخی از دول همسایه از جمله عربستان علیه ایران نشان از پیامی دارد که تا یک هفته پیش بدنبال گفتمان و حل مساله با ایران بودند.
علی ایحال وجود چند صدایی در داخل ایران اگر خدای نکرده به بهانه به سرانجام نرسیدن برجام به اتهام طرفداری از روسیه کلید بخورد، خود می‌تواند نشان از یک پروسه‌ای باشد که کم اهمیت‌تر از پروسه اوکراین نخواهد بود.
در این شرایط قطعا قوه عاقله کشور باید با بهره‌مندی از همه شخصیت ها‌ی سیاسی جناحین کشور و با تدبیرمقامات عالیه مسیری را بپیماید که یا تک صدایی مقبولی را شاهد باشیم یا دو صدایی مبتنی بر توجه به امنیت ملی و درک شرایط منطقه‌ای، چه بسا باید به وصایای امام راحل که همانا سیاست نه شرقی و نه غربی می‌باشد رجوع کرد و مسیری را پیمود که در تئوری تاریکخانه‌های شرق و غرب در این بلوای منطقه‌ای جای ندارد.
ایرانیان همیشه در طول تاریخ در چنین مواقعی در اوج زیرکی بوده و کیاست بخر ج داده و اینبار هم با فراستی که از رهبری عزیر سراغ داریم غیر از این نخواهد بود، مهمترین و دلنشین‌ترین آهنگی که این روز‌ها انتظار میرود بگوش برسد همان اتحاد ملی است که گا‌ها در قیل و قال سیاسی نادیده گرفته میشود.
ارسال نظرات