منظومه شمسی ما چند ساله است؟

دانشمندان می‌دانند که وقتی جهان به وجود آمد، همه چیز در آن به طور خود به خود ظاهر نشد. تشکیل بیش از ۱۰۰ میلیون کهکشان و همچنین تعداد بی‌شمار منظومه‌های شمسی در کهکشان‌ها زمان زیادی را می‌طلبد. با استفاده از منطقی که در بالا ذکر شد، می‌دانیم که منظومه شمسی ما نمی‌تواند قدیمی‌تر از کیهان باشد. اما این منظومه شمسی چقدر جوان است؟

فضا به ما این امکان را می‌دهد که مطالعات مربوط به کهکشان را انجام دهیم و به سوالاتی مانند اینکه منظومه شمسی چند ساله است بپردازیم. ستاره شناسان و فیزیکدانانی که ستار‌ه‌های بسیار جوان‌تر از سیستم‌های خورشیدی ما را مطالعه کرده اند، به این نتیجه رسیده اند که این منظومه‌ها زمانی شکل می‌گیرند که غلظت‌های عظیم غبار و گاز در کنار هم قرار می‌گیرند و یک ستاره تولید می‌کنند. اعتقاد بر این است که خورشید در نتیجه همین فرآیند تشکیل شده است.
گاز‌ها به سرعت شروع به جمع شدن می‌کنند و متراکم‌تر و متراکم‌تر می‌شوند. در نهایت، ابر گازی تشکیل می‌شود ابر گاز آنقدر متراکم می‌شود که بخش‌هایی از این بدن در حال رشد، روی خود فرو می‌ریزد. وقتی فشار داخل به مقدار معینی می‌رسد، همجوشی رخ می‌دهد و هیدروژن به هلیوم تبدیل می‌شود. این فرایند باعث می‌شود که باد عظیمی که مواد باقی مانده را از ابرگاز (بدن) بیرون می‌کند، از آن دور شود. در این اتفاق، یک ستاره جوان ایجاد می‌شود. مواد باقیمانده از این ستاره به صورت فشرده در دیسکی باقی می‌ماند که به دور خورشیدی تازه تشکیل شده می‌چرخد.

نحوه مطالعه شهاب سنگ‌ها