علت ریزش مو در بهبودیافتگان کرونا چیست؟

استرس بیماری کرونا در کنار داروها، کاهش وزن و سوتغذیه؛ سبب بروز ریزش موی ناگهانی در فاصله یک الی ۴ ماه بعد از بهبودی می‌شود که خوشبختاته این ریزش مو پس از دوره‌ای ۶ تا ۱۲ ماهه با بهبود وضع عمومی بیمار، کاهش استرس و تامین نیاز‌های تغذیه‌ای بهبود می‌یابد. دو سال است که با پاندمی کووید۱۹ درگیر هستیم؛ هرچند که با گسترش واکسیناسیون تاحدودی از بار مشکلات و عوارض مرتبط با بیماری کاسته شده است، اما هنوز هم با چالش‌هایی در این زمینه مواجه هستیم. در اوایل شیوع بیماری که با شدت بالای آن مواجه بودیم، عوارض پوستی ناشی از بیماری هم بیشتر بود. در ادامه نیز با افزایش آگاهی مردم در این زمینه این مشکلات کاهش یافت هرچند که کاملا برطرف نشد. چند دسته مشکلات پوستی مرتبط با بیماری کووید۱۹ وجود دارد. از شایع‌ترین این مشکلات پوستی کرونا می‌توان به بیماری‌های ناشی از تماس پوست با فرآورده‌های ضدعفونی‌کننده، مواد شوینده و صابونی مثل استحمام مکرر، استفاده طولانی از ماسک، پوشیدن دستکش‌ها و... اشاره کرد. همچنین استرس و اضطراب ناشی از درگیری با بیماری کرونا و ابتلا به آن نیز می‌تواند عوارضی بر پوست و مو داشته باشد؛ از جمله ریزش موی سکه‌ای، تبخال، جوش‌های غرور جوانی، بیماری زونا، انواع خاصی از خارش‌ها و درد‌ها می‌تواند با مسائل هیجانی ناشی از بیماری کرونا ارتباط داشته باشد؛ از این رو چه بهتر آنکه به فکر مشکلات هیجانی و استرسی این دوران باشیم. تداخل اثر انواع ویتامین‌ها، دارو‌ها و حتی واکسن کووید۱۹ می‌تواند باعث برخی عوارض پوستی شود. به عنوان مثال برخی دارو‌های کاهنده ایمنی بدن ممکن است زمینه را برای بروز عفونت‌های پوستی و یا بدنی فراهم کند. همچنین گاهی برخی بیماری‌های پوستی که از قبل در فرد وجود داشته‌اند با مصرف دارو‌های مرتبط با بیماری کرونا تشدید می‌شود. بیماری‌هایی مانند پسوریازیس (بیماری صدف)، بیماری‌های تاولی خود ایمنی و بسیاری از بیماری‌های پوستی دیگر گاهی در زمینه ابتلا به کرونا شروع و یا تشدید می‌شوند؛ به طوری که علائم و شکل بروز آن‌ها تغییر می‌کند؛ البته در بیشتر موارد این تغییرات جای نگرانی ندارند و با مراجعه به متخصص پوست، درمان و کنترل می‌شوند. برخی عوارض پوستی نیز اختصاصا مربوط به خود بیماری کووید۱۹ است و به شکل تغییراتی در پوست، مو و ناخن افراد بروز پیدا می‌کند. طیف وسیعی از مسائل و مشکلات پوستی را نیز شاهد هستیم که یکی از مهم‌ترین آن‌ها مصرف مواد شوینده به صورتی وسواسی و بیش از حد نیاز است. در این گونه موارد عوارض ناشی از تماس مکرر با مواد ضدعفونی کننده به صورت خارش، تاول، قرمزی، پوسته پوسته شدن و خشک شدن پوست ظاهر می‌شود. البته تا حد لازم باید کار شست‌وشو و ضدعفونی کردن را انجام داد؛ اما نباید این رفتار تبدیل به وسواس تکرارشونده شود. توصیه این است که برای شست‌وشوی دست‌ها از صابون‌های ملایم با PH متوسط تا کمی اسیدی استفاده شود و از شست‌وشو و حمام‌های بیش از حد و طولانی با آب داغ پرهیز کنیم. برای کار با پودر لباسشویی و مایع ظرفشویی بهتر است دستکش مناسب به دست داشته باشیم. مواد ضدعفونی کننده سطوح با پایه کلر برای ضدعفونی کردن پوست توصیه نمی‌شود و بهتر است مواد ضدعفونی کننده با پایه الکل را جایگزین کنیم. بهتر است از ماسکی استفاده کنیم که الیاف مصنوعی کمتری داشته باشد یا اینکه زیر ماسک اصلی از ماسک پارچه‌ای با الیاف طبیعی استفاده کنیم که تماس پوست با ماسک نیز به حداقل برسد. در برخی موارد حتی ممکن است افراد به کش یا فلز به کار رفته بر قسمت بینی ماسک هم حساسیت نشان دهند که در صورت شدت گرفتن عوارض باید متخصص پوست ورود کرده و اقدامات درمانی آغاز شود.
حتی با یک پماد ساده وازلین می‌توان پوست را متناسب با نیازش چرب کرد. لازم است به ازای هربار شست‌وشو و استحمام، پوست خشک را چرب کنیم. تاکید می‌کنیم برای خشک کردن دست و مو از سشوآر و خشک‌کن‌های برقی استفاده نکنیم چراکه معمولا باعث از بین رفتن رطوبت و خشکی پوست می‌شوند. بهترین روش خشک کردن پوست با کمک حوله است. از سوی دیگر به کار بردن از دستکش مناسب حین انجام کار‌های خانه نیز اهمیت دارد.
در شرایط استرسی نواحی از بدن ما که سلول‌هایی با سرعت تکثیر بالا دارند مانند سلول‌های ریشه مو و ناخن به طور ناگهانی تحت تاثیر قرار می‌گیرند و در دوره‌ای حتی رشدشان متوقف می‌شود. با عبور از شرایط بیماری، سیستم بدن و سلول‌ها مجددا به حالت عادی باز می‌گردد. این پدیده به دنبال بیماری‌های تب زا مانند آنفلوآنزا، آبله مرغان و پس از شیمی درمانی، اعمال جراحی سنگین و... هم رخ می‌دهد؛ به طوری که بیمار بعد از حدود یک الی۴ ماه گاهی به طوری ناگهانی دچار ریزش موی شدید می‌شود؛ به شکلی که حتی تا ۲۵ درصد مو‌های سر درگیر می‌شود و بعد از دوره‌ای ۶ الی ۱۲ ماهه و با رفع مشکلات هیجانی، بهبود می‌یابد. درباره کرونا هم در برخی افراد چنین خواهد بود و استرس بیماری در کنار داروها، کاهش وزن و سوءتغذیه، سبب بروز ریزش موی ناگهانی در فاصله یک الی چهار ماه بعد از بهبودی می‌شود. خوشبختاته این ریزش مو پس از دوره‌ای ۶ تا ۱۲ ماهه با بهبود وضع عمومی بیمار، کاهش استرس و تامین نیاز‌های تغذیه‌ای بهبود می‌یابد؛ بنابراین جای نگرانی نیست.

 

منبع : ایسنا