جنبش اسلوفود(Slow Food) چیست؟

۱۰ سال است که جنبش اسلوفود (Slow Food) نگرشی متفاوت را از آشپزی ارایه داده است. اسلوفود در مقابل فست فود (Fast Food) است و به معنای تهیه و پخت آرام غذاهاست. در این مقاله، مبتکر این روش توضیح می‌دهد که به چه علت باید آشپزی را از قید و بند اشرافی‌گری رهانید و ارزش‌های فرهنگی و بومی را به آن بازگردانید. جنبش اسلوفود به منظور حمایت از حق لذت برن از غذا‌ها ایجاد شده است. وقتی صحبت از آشپزی است، تنها لذت غذایی آن به ذهن می‌رسد. بنا به گفته مبتکر اصلی جنبش اسلوفود که "آنتلمه بریاسورن" نام دارد، علم آشپزی، شناختی منطقی از امور مربوط به تغذیه انسان است و دلبستگی به امور مربوط به تغذیه انسان، نیازمند کسب اطلاعاتی در بسیاری زمینه‌های دیگر از جمله انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، اقتصاد، شیمی، کشاورزی، بوم‌شناسی، پزشکی، علوم سنتی و تکنولوژی مدرن است.

هنوز بیش از نیمی از مردم جهان در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. اگر به این رقم، تعداد افرادی که به کار تهیه و تولید مواد غذایی در مناطق شهری مشغولند را بیفزاییم، می‌توان گفت که بیشتر ساکنان زمین در بخش غذایی شاغل‌اند. اما متأسفانه اغلب وسایل مورد استفاده آن‌ها زیان‌بار بوده و خسارات ناشی از آن به دلیل روش‌های تولید انبوه بی‌شمار است.
در برخی کشور‌های صنعتی و پیشرفته به دلیل صنعتی شدن، کشاورزان و کارگران شرکت‌های تغذیه‌ای-کشاورزی، به زحمت دو درصد جمعیت فعال را تشکیل می‌دهند. دستگاه‌های صنعتی به طور زنجیروار، مواد غذایی فاقد طعم، مخرب محیط زیست و مضر برای سلامت جامعه را تولید می‌کنند. رسوایی‌های بی‌شمار اخیر از جمله بیماری "جنون گاوی" مؤید این مطلب است. آینده تنها به دست افرادی تضمین خواهد شد که مواد غذایی را با استفاده از روش‌های سازگار با هنجار‌های زمین و با ارج گذاشتن به شیوه‌های سنتی و با توجه به گوناگونی زیستی و سنت‌های غذایی خاص فرهنگ و اقتصاد هر منطقه از جهان، تهیه می‌کنند.
علم آشپزی می‌تواند با نیاز‌های جدید زیست‌محیطی همگون باشد. قرار دادن علم لذت غذایی در خدمت طبیعت حفاظت شده، انسان را به تولید بهترین غذا‌ها راهنمایی می‌کند، اما این هدف قانونی و طبیعی اغلب نادیده گرفته می‌شود. تولیدات غذایی به جای سعی در تولید بهتر، رنگ و رویی تجاری به خود گرفته‌اند. ویژگی تحریک حسی غذا‌ها از بین رفته و حقیقت و گوناگونی زیستی کم‌رنگ شده است. انسان‌ها با آلوده کردن خاک و هوا و با استفاده از وسایل ارتباطی آلوده‌کننده، همه چیز را به هم ریخته‌اند. راه حل را ابتدا باید در رونق بخشیدن دوباره به کشاورزی روستایی، فصلی و سنتی یافت. مسلم است که انسان‌ها باید تغذیه کنند، اما نه به قیمت نابودی طبیعت. انتخاب غذایی، به زندگی مردم جهت می‌دهد.

جنبش اسلوفود، فلسفه حرکت خود را مشخص کرده و آشپزی متفاوتی را ایجاد کرده است. همچنین برنامه آموزش تغذیه چه در مدارس و چه در زمان اوقات فراغت را به همراه روش‌های جدید و متناسب با تمامی سنین پیشنهاد داده است.این نگرش جدید به آشپزی، تنها یک ایده نیست، بلکه جنبشی اجتماعی است که با مبارزه جهانی علیه هرگونه یکسان‌سازی ناشی از فرآیند جهانی‌سازی، همگام است و درخواست‌هایی صلح‌جویانه برای محیط‌زیستی حفاظت شده دارد. حامیان اصلی این جنبش، چند صد هزار اعضای اسلوفود هستند که از تولید‌کنندگان، روستاییان، صنعتگران و ماهیگیران حمایت کرده و با تبادل اطلاعات میان خود، در ایجاد فردایی بهتر همکاری دارند. در اکتبر ۲۰۰۴ در تروینو، نشست جهانی تولیدات غذایی برای نخستین بار برگزار شد و بیش از ۵ هزار نفر از ۱۳۰ کشور دنیا در آن شرکت کردند. در سال ۲۰۰۶ نیز برای بار دوم این نشست برگزار شد. به طور کلی هدف این نشست ارزش دادن به دانش آشپزی است.

 

منبع : تبیان