آمار نگران کننده از فرزندکشی پنهان!
روزانه ۶۳۰ جنین در کشور سقط یا به تعبیر دقیق «اسقاط» می‌شوند و از بین می‌روند و ظالمانه و بی رحمانه به کام مرگ کشانده می‌شوند.
سالانه ۲۳۰ هزار سقط جنین بر اساس آمار‌های موجود در وزارت بهداشت و طبق برخی پژوهش‌ها سالانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار «سقط جنایی یا غیرقانونی» در کشور انجام می‌شود. به گزارش ایرنا این اعداد و ارقام بسیار نگران کننده و حیرت انگیز و البته «وجدان سوز» را رئیس سازمان اجتماعی کشور روز یک شنبه در «همایش ملی مواجهه با آسیب‌های اجتماعی» اعلام کرد.
دلایل این «جنین کشی های» مغز استخوان سوز هرچه که باشد از بارداری‌های ناخواسته، روابط نامشروع و... که در جای خود باید بدان‌ها پرداخت، حکایت از عمق فاجعه‌ای دارد که مانند «خوره» به جان جامعه افتاده و وجدان عمومی را زخمی عمیق و کاری می‌زند. حتی اگر آمار سالانه ۲۳۰ هزار سقط جنین (براساس آمار‌های موجود در وزارت بهداشت) را مبنا قرار دهید یعنی روزانه ۶۳۰ جنین در کشور سقط یا به تعبیر دقیق «اسقاط» می‌شوند و از بین می‌روند و ظالمانه و بی رحمانه به کام مرگ کشانده می‌شوند.
چند سوال از مرتکبان و عاملان جنین کشی
و حال ابتدا چند سوال از مرتکبان سقط جنین، بدون این که بخواهیم به مباحث شرعی و فقهی این مسئله بپردازیم.
۱ – آیا این افراد نمی‌دانند که هریک از این جنین‌ها در هر مرحله‌ای از شکل گیری که باشند، اگر به کام مرگ کشانده نمی‌شدند، در قامت یک انسان پا به عرصه حیات می‌گذاشتند؟! انسانی با «حق حیات» که هیچ کسی حق گرفتن این ابتدایی‌ترین «حق» را از هیچ کسی آن هم «جنین بی گناه» ندارد؟!
۲ – آیا عذاب وجدان چنین عملی، زندگی و سرنوشت امروز و فردای مرتکبان و عاملان این عمل ظالمانه و بی رحمانه (اگر نگوییم جنایت) را تحت تاثیر قرار نخواهد داد؟!
۳ – مرتکبان و عاملان این جنین کشی‌ها فردای قیامت در محکمه عدل الهی چه پاسخی خواهند داشت؟!
۴ – آثار این عمل بی رحمانه و ظالمانه بر کل جامعه چیست؟!
۱ – آیا این افراد نمی‌دانند که هریک از این جنین‌ها در هر مرحله‌ای از شکل گیری که باشند، اگر به کام مرگ کشانده نمی‌شدند، در قامت یک انسان پا به عرصه حیات می‌گذاشتند؟! انسانی با «حق حیات» که هیچ کسی حق گرفتن این ابتدایی‌ترین «حق» را از هیچ کسی آن هم «جنین بی گناه» ندارد؟!
۲ – آیا عذاب وجدان چنین عملی، زندگی و سرنوشت امروز و فردای مرتکبان و عاملان این عمل ظالمانه و بی رحمانه (اگر نگوییم جنایت) را تحت تاثیر قرار نخواهد داد؟!
۳ – مرتکبان و عاملان این جنین کشی‌ها فردای قیامت در محکمه عدل الهی چه پاسخی خواهند داشت؟!
۴ – آثار این عمل بی رحمانه و ظالمانه بر کل جامعه چیست؟!
و، اما چند سوال از مسئولان
۱ – این همه سازمان و دوایر دولتی و غیردولتی برای نرسیدن به چنین نقطه فاجعه باری یعنی اسقاط ۶۳۰ جنین در روز (و اگر آمار برخی پژوهش‌های اعلامی درست باشد اسقاط روزانه ۸۲۱ و ۱۰۹۵ جنین در روز طبق آمار ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار سقط جنین) چه کار مفید و موثری انجام داده اند؟
۲ – مسئولان و همچنین مراکز و حوزه‌های علمیه، دانشگاه ها، مدارس، رسانه‌ها و ... برای کاهش آسیب‌های اجتماعی و حداقل جلوگیری از رشد آمار اعتیاد، طلاق، حاشیه نشینی، مهاجرت، اقدام به خودکشی، کاهش مصرف دخانیات و الکل و ... چه اقدامات هماهنگ، موثر، کارامد و نتیجه بخشی انجام داده اند؟
۳ – بله در همه دنیا حتی پیشرفته‌ترین کشور‌ها و با بالاترین رشد اقتصادی، آمار‌هایی بس بیشتر و فاجعه بارتر از این در زمینه‌های مختلف آسیب‌های اجتماعی و قتل و غارت و ناامنی و ... دارند، اما وجود چنین آماری برای کشور ما با آن سابقه تمدنی و فرهنگی و این صبغه دینی جای نگرانی بیشتر دارد و بر این اساس مسئولان ما باید بیش از دیگران پاسخ گو باشند، ولی آیا هستند؟!
۲ – مسئولان و همچنین مراکز و حوزه‌های علمیه، دانشگاه ها، مدارس، رسانه‌ها و ... برای کاهش آسیب‌های اجتماعی و حداقل جلوگیری از رشد آمار اعتیاد، طلاق، حاشیه نشینی، مهاجرت، اقدام به خودکشی، کاهش مصرف دخانیات و الکل و ... چه اقدامات هماهنگ، موثر، کارامد و نتیجه بخشی انجام داده اند؟
۳ – بله در همه دنیا حتی پیشرفته‌ترین کشور‌ها و با بالاترین رشد اقتصادی، آمار‌هایی بس بیشتر و فاجعه بارتر از این در زمینه‌های مختلف آسیب‌های اجتماعی و قتل و غارت و ناامنی و ... دارند، اما وجود چنین آماری برای کشور ما با آن سابقه تمدنی و فرهنگی و این صبغه دینی جای نگرانی بیشتر دارد و بر این اساس مسئولان ما باید بیش از دیگران پاسخ گو باشند، ولی آیا هستند؟!
اما نقش فضای مجازی بی در و پیکر
در این میان، اما انصاف نیست که نقش و تاثیر فضای مجازی «یله» و بی در و پیکر در ایجاد و افزایش آسیب‌های اجتماعی و کم رنگ شدن ارزش اخلاقی و وجدانی و دمیدن بر طبل بی بندوباری و افتادن به دام «لذّات آنی» و عادی کردن گناهان فردی و اجتماعی و ... را نادیده بگیریم. بله فضای مجازی برای استفاده‌های فراوان علمی، آموزشی، تحقیقاتی، پژوهشی، ارتباطی، اداری، بانکی و ... بسیار مفید و بلکه لازم و ضروری است، اما آیا همه ما دانش، توان و مهارت لازم استفاده از این فضا را داریم؟!
اما خانواده‌ها
آیا همه پدران و مادران و خواهران و برادران و آدم‌های موثر و مورد قبول به تمامی وظایف خود در قبال تربیت درست فرزندان این سامان عمل کرده اند تا آسیب‌های اجتماعی این چنین دامن گیر گسترده نشود؟!
آیا همه مادران و تمامی پدران، ایجاد فضای امن تربیتی و رشد و شکوفایی استعداد‌ها و بالیدن فطرت خداجو و حقیقت گرای فرزندان خود و ارتباط صمیمی با ایشان را اولین وظیفه خود دانسته اند و به خوبی به این وظیفه مهم، حیاتی، وجدانی و سرنوشت ساز خود عمل کرده اند؟!
آیا همه خانواده و پدران و مادران، آن چنان که باید به گرم و محبت آمیز نگه داشتن کانون خانواده و مأمن بودن خانه و خانواده برای فرزندان و رعایت احترام متقابل، داشتن نظارت‌های لازم و به موقع و پاک و سالم نگه داشتن محیط خانه و خانواده همت گمارده اند؟!
سخن در این باب فراوان است و مجالی به گستردگی وجود بی مثال انسان به عنوان اشرف مخلوقات می‌طلبد و، اما سخن پایانی؛ حتی اگر امروز (گرچه خیلی دیر است) همه مسئولان با عزم جزم همت بگمارند، با همکاری و هم افزایی تمام نهادها، سازمان‌های ذی ربط به کمک خانواده ها، مدارس، حوزه‌های علمیه، دانشگاه ها، رسانه‌ها و ... و استفاده از ظرفیت‌های فراوان نخبگان و فرهیختگان و دلسوزان با برنامه ریزی‌های علمی، موثر و هماهنگ، می‌توانند آسیب‌های اجتماعی را کنترل کنند و حتی کاهش دهند، به شرط آن که خطر آسیب‌های اجتماعی را جدی بگیرند و باور کنند که جامعه، پیکری «در هم تنیده» و متاثر از تاثیرات گوناگون دینی، تربیتی، رفتاری، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و امید‌ها و ناامیدی‌های افراد جامعه و مسئولان کشور است. امروز کشور بیش از هرچیز به امید، فردای روشن تر، دین داری عمیق، گفتار صادقانه و رفتار درست و هوشیاری مسئولان، هم افزایی دستگاه‌ها و نهادها در حل مشکلات و پرداختن و هرچه موثر دانستن امن بودن «کانون خانواده ها» نیاز دارد.
آیا همه مادران و تمامی پدران، ایجاد فضای امن تربیتی و رشد و شکوفایی استعداد‌ها و بالیدن فطرت خداجو و حقیقت گرای فرزندان خود و ارتباط صمیمی با ایشان را اولین وظیفه خود دانسته اند و به خوبی به این وظیفه مهم، حیاتی، وجدانی و سرنوشت ساز خود عمل کرده اند؟!
آیا همه خانواده و پدران و مادران، آن چنان که باید به گرم و محبت آمیز نگه داشتن کانون خانواده و مأمن بودن خانه و خانواده برای فرزندان و رعایت احترام متقابل، داشتن نظارت‌های لازم و به موقع و پاک و سالم نگه داشتن محیط خانه و خانواده همت گمارده اند؟!
سخن در این باب فراوان است و مجالی به گستردگی وجود بی مثال انسان به عنوان اشرف مخلوقات می‌طلبد و، اما سخن پایانی؛ حتی اگر امروز (گرچه خیلی دیر است) همه مسئولان با عزم جزم همت بگمارند، با همکاری و هم افزایی تمام نهادها، سازمان‌های ذی ربط به کمک خانواده ها، مدارس، حوزه‌های علمیه، دانشگاه ها، رسانه‌ها و ... و استفاده از ظرفیت‌های فراوان نخبگان و فرهیختگان و دلسوزان با برنامه ریزی‌های علمی، موثر و هماهنگ، می‌توانند آسیب‌های اجتماعی را کنترل کنند و حتی کاهش دهند، به شرط آن که خطر آسیب‌های اجتماعی را جدی بگیرند و باور کنند که جامعه، پیکری «در هم تنیده» و متاثر از تاثیرات گوناگون دینی، تربیتی، رفتاری، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و امید‌ها و ناامیدی‌های افراد جامعه و مسئولان کشور است. امروز کشور بیش از هرچیز به امید، فردای روشن تر، دین داری عمیق، گفتار صادقانه و رفتار درست و هوشیاری مسئولان، هم افزایی دستگاه‌ها و نهادها در حل مشکلات و پرداختن و هرچه موثر دانستن امن بودن «کانون خانواده ها» نیاز دارد.
منبع: روزنامه خراسان
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۵
در انتظار بررسی: ۰
با سلام و احترام
يه سوال ذهن مرا مشغول كرده اگه كسي ميتونه كمك كنه
به نظر شما به دنيا آمدن يك جنين با مشكلات زنتيكي و بيمار از بدو تولد ، چه آسيب و هزينه هاي به جامعه و خانواده تحميل ميكند ، ضمن اينكه ، ايگونه موارد گاها در سنين كم فوت ميكنند .
متشكرم
يه سوال ذهن مرا مشغول كرده اگه كسي ميتونه كمك كنه
به نظر شما به دنيا آمدن يك جنين با مشكلات زنتيكي و بيمار از بدو تولد ، چه آسيب و هزينه هاي به جامعه و خانواده تحميل ميكند ، ضمن اينكه ، ايگونه موارد گاها در سنين كم فوت ميكنند .
متشكرم
آمار بیش از اینها هست که دارین عنوان میکنید،۹۰ درصد سقطها غیر قانونی انجام میشه،چیزی که مهمه اینه که وقتی دونفر وارد رابطه ،عشقی یا از روی هوس بازی میشیم،خیلی باید حواسمون به این نکته باشه تشکیل بچه نشه،واز آنجایی که اندازه نووک سوزن از اینه بچه بقول معرف نامشروع ارزشی نداره،این بکنار،همون بچه ای هم که مشروع بدنیا میاد هیچ آینده ی روشنی درپیش نداره،با توجه به خط فقر ۱۰ میلیونی ،وقتی پدر و مادر جوان ،خودشون بزور ی لقمه نان بخور و نمیر گیرشون میاد،یاباید اجاره خونه ،یا اقساط وام ازدواج و یا با هزینه های سر سام آور زندگی روبرو بشند،چرا باید یکی دیگه رو هم وارد این فقرو تنگ دستی بکنند ،که بیشتر عذاب بکشند و شرمنده بشوند،با حسرت خوردن بچه هاشون چیکار کنند،تحصیلات و دانشگاه و آینده بچه رو چطور جواب بدند وقتی هنوز خودشون ی شکم سیر از زندگی لذت نبردند.دولت میگه وام میدیم ،اونم چه وامی،چند برابر پس بگیره تازه،یک انسان عاقل که نه دیوانه،باید دیوانه تر باشه که بخواد یکیو وارد بدبختیای خودش بکنه،مملکت دار اگه میخواد چنین اتفاقی نیفته باید ،مسکن رایگان در اختیار خانواده ها بگذاره و تحصیلات بچها را تا دانشگاه رایگان باشد ،شاید ی حرکتی برای جلو گیری این وقایع واقعااا دردناک رو بگیره...در غیر این صورت وضعیت از اینم بدتر میشه
در موضوع فرزندآوری باید از حوزه نصیحت و تشویق و تبلیغ فراتر رفت و مسئولین با تغییر سیاستهای نادرست سیاسی و اقتصادی کشور، زمینه توسعه اقتصادی کشور را فراهم کنند تا این موضوع نیز به نبع آن حل شود.
در موضوع فرزندآوری باید از حوزه نصیحت و تشویق و تبلیغ فراتر رفت و مسئولین با تغییر سیاستهای نادرست سیاسی و اقتصادی کشور، زمینه توسعه اقتصادی کشور را فراهم کنند تا این موضوع نیز به نبع آن حل شود.
بچه هاتون را از ترس فقر نکشید