صفحه نخست

دیگه چه خبر

فرهنگ و هنر

خانواده و جامعه

چند رسانه ای

صفحات داخلی

۲۸ دی ۱۴۰۰ - ۲۲:۲۵

چرا مغز ما از پاورپوینت متنفر است؟!

چرا ارائه سخنرانی با پاورپوینت و اسلاید به صورت سنتی دیگر واقعا باید منقرض شود؟
کد خبر: ۴۹۸۱۵
تعداد نظرات: ۸ نظر

یک جلسه سخنرانی و تدریس و یا هر ارائه دیگر مثلا جلسه گزارش در یک شرکت را یه یاد بیاورید. فرمت کلی و غالب این است که مدرس یا سخنران اسلاید‌هایی از پیش، آمده کرده که مملو از کلمات هستند.
خیلی کم هستند کسانی که بدانند چطور باید از اسلاید‌ها برای جلب توجه و تمرکز شنونده و خودشان استفاده کنند. در بسیاری از موارد اصلا اسلاید‌ها یک وسیله تقلب سخنران هستند و او تقریبا همه چیز‌هایی که می‌خواسته بگوید را به جز برخی حروف ربط و افعال و دو سه خاطره تلطیف‌کننده فضا، در اسلاید‌ها درج کرده است.

مشکل کجاست؟

مشکل این است که در واقع ارائه‌ها درک و یادآوری را کاهش می‌دهند، زیرا شما اگر چند کار را به یک ناحیه از مغز بدهید تا پردازش کند، مغز واقعا افتضاح عمل می‌کند. این همان داستان غیرعملی بودن چندکارگی یا چندوظفیگی از بعدی دیگر است.
روانشناسی به نام مارک کوتانش از دانشگاه پیتسبورگ به رسانه Popular Mechanics توضحیات جالبی داده:
او می‌گوید که وقتی سخنران می‌آید و با پاورپیونت یا هر نرم‌افزار ارائه اسلایدی جملات و واژگانی را به شما نشان می‌دهد و در عین حال شما در آن واحد با کمی تغییر ادبیات و کمی فاصله زمانی، حرف‌های سخنران را در همان مورد می‌شنوید، مغزتان اتصالی می‌کند!
یعنی مغز بین پردازش کلمات نوشتاری و پردازش صدا گیر می‌افتد، مثل این است که چند ورودی به یک دستگاه رایانه داده باشید. مغز مدام کلنجار می‌رود که آیا صبر کند تا سخنران به همان قسمت اسلاید برسد و بعد کار پردازش را شروع کند یا اینکه بیاید و سریع کلمات را بخواند و بعد اتصال دیداری را قطع کند و به حرف‌ها گوش کند. در این بین بسیار پیش می‌آید که نظم و ترتیب را از دست می‌دهد و نتیجه همه این‌ها خستگی و ننشستن مفهوم در مغز و فراموشی است.
اما در مقابل اگر همان ارائه به صورت یک پادکست بود، شما خیلی راحت‌تر با مفاهیم ارتباط برقرار می‌کردید.
تعداد زیادی از کارآفرینان موفق، مانند جف بزوس و ایلان ماسک، به طور شهودی به آنچه علم مدتی است در مورد بی‌ثمری پاورپوینت‌های و اسلایدکست‌ها رسیده، از مدت‌ها قبل رسیده‌اند و ظاهراً دیگر تمایلی به پاورپوینت‌ها ندارند.
 

چاره کار چیست؟

۱- چکیده و موضوع حرفتان را کمی پیش از سخنرانی در حداکثر ۳ صفحه ارائه بدهید. دقت کنید که این سند را بهتر است مثلا روز قبل سخنرانی برای حضار ارسال نکنید، چون این کار شما شبیه نوعی تکلیف شب می‌شود و هیچ کس آن را نمی‌خواند.
۲-اگر در حال تدریس و آموزش هستید، تجربیات تعاملی ایجاد کنید. نوعی تمرین گروهی ایجاد کنید و یا اصلا گاهی روی وایت‌برود بنویسید. شرکت‌کنندگان در سخنرانی شما روی نوشتن شما تمرکز می‌کنند و بیشتر تحت تاثیر قرارمی‌گیرند.
۳- اگر واقعا می‌خواهید الهام بخش باشید، سخنرانی کردن درست را یاد بگیرید. در دانشگاه یا شرکت شما ممکن است هرگز کسی سخنرانی واقعی نکرده باشد و شما تصور کنید که اگر از روتین بیرون بیایید، ممکن است چیز جالبی از آب درنیاید، اما شما اولین سخنران مؤسسه خود شوید. ویدئو‌های TED در واقع کلاس آموزش سخنرانی رایگان هستند. با کمی دقت می‌توانید همه چیز را یاد بگیرید. مثلا اینکه چطور حضار را در ابتدای کار با یک خاطره شخصی کوتاه با خود همراه کنید. چطور موارد متعدد خسته کننده را تبدیل به موارد شیرینی کنید که حضار را تحت تاثیر قرار بدهد.
۴- آیا هرگز در TED دیده‌اید که به سبک پاورپوینت‌های دانشگاهی، سخنران‌ها بیایند و اسلایدی به صورت سرفصل و بعد زیرشاخه‌های متعدد تو در توی آن روی پرده بیندازند.
خیر!
آماده کردن اسلاید هم فوت و فن خاص خود را دارد. به ویدئو‌های همایش‌های اپل نگاه کنید. کل متن یک همایش بزرگ اپل شاید در حد دو صفحه هم نشود. به جای اسلاید‌های مفصلی که تنها نشاندهنده عدم اعتماد به نفس شما در سخنرانی هستند، فقط برخی کلمات کلیدی را نشان بدهید یا عکس‌هایی که تاثیر سخن شما را بیشتر می‌کنند.

بیشتر بخوانید: شبیه‌سازی جلسه دفاع از پایان‌نامه / دفاع که ترس نداره! + فیلم


به تصویر زیر نگاه کنید و متنش را بخوانید:
 

دقیقا آدم یاد پاورپوینت‌ها به خصوص در ایران می‌افتد. باور نمی‌کنید. به دو صفحه از پاورپوینت یکی از مشهورترین اساتید بیماری‌های عفونی ایران نگاه کنید:
 

این مطلب را با نقل قولی از استیو جابز تمام می‌کنم:
 
منبع: یک پزشک
ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۸
در انتظار بررسی: ۰
مهدی
|
|
۲۲:۰۷ - ۱۴۰۰/۱۰/۳۰
یکی از دلایل ارائه‌های ضعیف، عدم تسلط و شناخت دانش‌آموزان و دانشجویان به اصول ارائه استاندارد بخصوص اصول طراحی پاورپوینته. بهتره بجای صرف اینهمه وقت برای طراحی شخصی پاورپوینت، از متخصصین این حوزه کمک گرفت. درحال حاضر سایت‌های خیلی خوب ایرانی مثل گام۹۸ اقدام به طراحی و ارائه پاورپوینت کردن. مزیت این قالب‌های آماده پاورپوینت گام۹۸ اینه که بطور استاندارد طراحی شدن و در اون قسمت‌هایی برای درج عنوان و نوشته و عکس بصورت خلاصه و استاندارد درنظر گرفته شده. این میتونه کمک شایانی به بالا رفتن سطح کیفی ارائه کنه.
امیر کاظمی
|
|
۱۳:۴۳ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۹
باسلام همانطور که از نام این برنامه برآید power point یعنی نکات یا نقاط کلیدی . همانطور که دوست عزیز در بالا بیان کرده است معمولا ارائه دهندگان بخاطر عدم تمرکز در کار و ترس از فراموش کردن موضوعات، هرانچه که در تحقیق دارد را به نوعی در این گزارش(power point) می اورد و نتیجه همین می شود که جلسه خسته کننده برای مخاطب جلوه می کند.
میثم
|
|
۱۲:۲۸ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۹
خیلی شیوا و مفید بود ممنون
ناشناس
|
|
۱۰:۰۴ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۹
مشکل از پاور پوینت نیست. مشکل از کسی هست که اون صفحه رو درست طراحی نکرده. وگرنه پاور پوینت بهترین راه برای حفظ تمرکز شنونده ها روی مطلب هست.
زنبورک
|
|
۱۰:۰۴ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۹
وایت برود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
حمید
|
|
۰۹:۳۹ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۹
بسیار مفید، جالب و آموزنده بود.
با سپاس از تهیه کننده محترم
کارمند
|
|
۰۸:۳۹ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۹
عالی و مفید بود
ناشناس
|
|
۰۸:۲۴ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۹
مسئله این است که ارائه دهنده ها اولین آموزش های لازم را ندیده اند . شما هر کتاب در باره پاورپوینت را باز کنید اشاره کرده که نباید صفحه را پر از اطلاعات کنید . فقط باید نکات کلیدی را بگذارید . طرف می آید کل تز دکترایش را در صفحات پاور پوینت کپی می کند و از آن روخوانی می کند . مثلا در دوره کارشناسی ارشد درس سمینار وجود دارد ولی خود استاد سمینار اصلا درسهای علوم تربیتی را نگذرانده . یک کمی بی راه برویم اساتید دانشگاه هنوز نمی دانند اصول سنجش چیست . می روند دو دقیقه به امتحان یک کتاب از بلاد کفر مثلا کوانتوم ساکورایی را باز می کنند و یک مسئله از آن بر می دارند و چون خودش حل نکرده نمی داند که این مسئله دو ساعت وقت می برد . 10 دقیقه برای آن وقت می گذارد . بعد که می خواهد نمره بدهد می بیندد که در حل و المسائلش نیامده و خودش هم بلد نیست حل کند . حالا دو راه دارد یا همه نمره را به دانشجویان می دهد ویا صفر می دهد . به هر حال بی مسئولیتی و بی عدالتی است .