راهکارهای مراقبت از رابطه بین فرزندان

تربیت فرزند در دنیای امروز هم، چون دیگر کار‌ها سخت و دشوارتر از گذشته شده است. البته شاید اگر الان پدر بزرگ و مادربزرگ‌های ما هم بودند، می‌گفتند که کار آن‌ها هم ساده نبوده است، اما دنیای تکنولوژی و اینترنت زده امروز کار را برای والدینی که تنها خودشان به تربیت کودک نمی‌پردازند، سخت‌تر کرده است. به عبارتی اگر والدین به خیلی مسائل ورود نکنند، حتما فضای مجازی و دوستان این کار را به جایشان این کار را انجام می‌دهند.تربیت چند فرزند هم سختی‌های خاص خود را دارد و هم نیاز به آگاهی بیشتری نسبت به تربیت تک فرزندی دارد. به طوریکه اگر پدر و مادر همزمان حواسشان به بچه‌ها نباشد یا از یکی غفلت کنند، ممکن است مسائل جبران ناپذیر تربیتی برای آن فرزند اتفاق بیافتد.
کمتر کسی هست که با خواهر یا برادرش دعوا نکرده باشد. در دعوا هم که حلوا خیرا نمی‌کنند یکی مو می‌کشد و دیگری هم جیغ می‌زند و صورت خواهر یا برادرش را می‌خراشد. همه ما این تجربه را چه خودمان در کودکی در قبال برادر و خواهرانمان و هم به عنوان والدینی که دارای چند فرزند هستند، داشته و خواهیم داشت، بنابراین این تجربه را پوست و گوشت و استخوان درک می‌کنیم، اما یک نکته وجود دارد و آن هم رفتار پدر و مادر با دعوای بچه‌ها است.
قطعا پدر و مادری که نمی‌توانند مساوات را بین بچه‌ها برقرار کنند، مدیریت عاطفه و احساسات بین بچه‌ها داشته باشند و رفتار یکسانی را نتوانند با آن‌ها بکنند، اولین خراش را به آینده و زندگی فرزندشان داده اند. چه اینکه شاید ما الان بزرگسالانی را بشناسیم که هنوز یادشان است پدر یا مادرشان نسبت به آن‌ها کم لطفی کرده، محبتش را در جایی نسبت به خواهر یا برادرانش دریغ کرده و یا اینکه او را با دیگر بچه‌ها مقایسه کرده است.نخستین درس در نوع مدیریت رفتار والدین نسبت به خواهر و برادران دیگر این است که:

این خیلی نکته مهمی است که یاد بگیرید به عنوان پدر و مادر به استعداد‌ها و توانایی‌های هر بچه پی برده، نقاط ضعفشان را کشف کنید، اما آن‌ها را با هم مقایسه نکنید.مثلا مادری می‌گوید: خواهرت وقتی هم سن تو بود، خیلی با هوش‌تر بود. خیلی حرف گوش کن بود.
حال شاید این مادر از سر عصبانیت و ناراحتی به خاطر شیطنت فرزندش این حرف را بزند، اما حسادت و خشم بچه را ممکن است برانگیزد و همینطور لجبازی او را بیشتر کند. شاید مادر بعد از گفتن این حرف لجاجت بیشتری را از سوی فرزندش ببیند و قطعا مسبب این لجبازی خود او است، چرا که این بچه قطعا درک نمی‌کند که ما در چه شرایط روحی این حرف را زده، اما تصور می‌کند که مادرش او را دوست ندارد و یا اینکه خواهر یا برادری که او مقایسه کرده را بیشتر دوست دارد.

اینکه قهر کردن برای بچه هاست را همه قبول دارند، ولی اینکه هر وقت دعوا می‌کنند، برای آرامش خودتان بگویید قهر کنند، کم لطفی است. اینطور مسائل تا بزرگسالی روابط بین بچه‌ها را سست می‌کند.شاید شنیده باشید که اطرافیانتان گفته اند فلان مادر بین بچه‌ها صلح همیشه برقرار می‌کند و یا فلانی فتنه برپا می‌کند. این‌ها واقعیت دارد و بین خواهر و برادر‌هایی که در بزرگسالی روابط مسالمت آمیز و خوب با هم دارند و یا آن‌هایی که رابطه‌های سست و بی اساسی دارند، کاملا مشخص است و اگر در بین والدینشان جستجو کنید قطعا پدر و مادر‌هایی هستند که این روابط را تشویق می‌کنند حال چه از نوع مثبت و چه منفی.
پس هر زمان که مشاهده کردید بین بچه‌ها دعوا شده و آن‌ها قهر کرده اند، سعی کنید بدون دخالت مستقیم آن‌ها را تشویق به آشتی با هم کنید و از قهر کردن برایشان یک تابوی بد بسازید تا تبدیل به عادت برایشان نشود. به جای قهر پیشنهاد کنید زمانی که آرام هستند، با هم صحبت کنند و اگر اشتباهی هر کدام مرتکب شده اند، عذرخواهی کنند و همدیگر را ببوسند.

-مامان علی منو زد.. - تو هم برو بزنش!
این حرف اشتباهی است. اینکه شما احساسات بچه را تایید کنید و او را تشویق به خشونت کنید.به جای اینکه او را علیه برادرش بشورانید بهتر است بگویید: -برادرت ماشینتو برداشت؟ الان ناراحتی؟ برو باهاش حرف بزن و بهش بگو چقدر ناراحتی. بهترین روش همانطور که در مورد قبلی اشاره شد این است که بچه‌ها را بعد از ناراحتی و عصبانیت، تشویق به گفتگو با هم کنید.

خیلی وقت‌ها ممکن است شما دعوای بین بچه‌ها را شاهد نباشید؛ بنابراین نباید یک مرتبه تصمیم بگیرید و یک نفر را متهم کنید حتی از ناراحتی و عصبانیت یا گریه یکی از بچه هایتان هم نباید این کار را بکنید بلکه باید حرف‌های هر دو طرف را بشنوید و بعد تصمیم بگیرید؛ بنابراین چشم و هم چشمی، دعوا و رقابت بین خواهر و برادر‌ها وجود دارد. اما این نحوه رفتار شما است که می‌تواند اوضاع را بهتر یا بدتر کند.
در نهایت پدر و مادری که بدون توجه به اینکه بین بچه‌ها چه پیش آمده، پدر و مادری که برای آرامش خودشان بچه‌ها را به قهر کردن تشویق می‌کنند، پدر و مادری که رفتار یکسانی با بچه هایشان ندارند، والدینی که بچه هایشان را به خشونت تشویق می‌کنند، والدینی که احساسات بچه هایشان را تایید نمی‌کنند، نه تنها رابطه بین آن‌ها را درست نمی‌کنند که بدترش می‌کنند و این خاطره‌ها تا ابد در ذهن بچه‌ها باقی می‌ماند.

 

منبع : فارس