تیک‌آف به دنیای ۱۸ سالگی
ورود به ۱۷ سالگی همراه با ظهور یک دوراهی جالب در مسیر پیش‌رو برای بسیاری از نوجوانان است. بعضی از آن‌ها در مسیری صاف و بدون دردسر به سوی دوران بزرگسالی «تیک آف» می‌کنند. این گروه به طور فزاینده‌ای مسئولیت‌پذیر شده و مشتاقند تا مستقل شوند. برخی نوجوانان ممکن است از واقعیت‌های در حال ظهور دوران بزرگسالی به وحشت بیفتند. بعضی از آن‌ها نیز درباره آینده دچار گیجی و سردرگمی می‌شوند
تابناک جوان :درحالی که بسیاری از نوجوانان ۱۷ ساله خوش‌بین و چشم انتظار فرا رسیدن آینده‌ای روشن پس از دوران دبیرستان هستند، سایر گروه‌های سنی از ورود به دنیای بزرگسالی وحشت و دلهره دارند. برای والدین هم تربیت و تعامل با یک فرزند ۱۷ ساله می‌تواند کمی دلهره‌آور باشد. والدین عزیز، آیا تاکنون به فرزند نوجوان خود موارد و نکاتی که او لازم دارد تا تبدیل به فردی بالغ و مسئول شود را آموخته‌اید؟ قبل از ورود به دنیای واقعی، به شما توصیه می‌کنیم از نحوه رشد و نمو جسمی و ذهنی او ارزیابی داشته باشید و بر آن اساس راهنمایی و کمک‌های ضروری را قبل از ورود به دنیای واقعی در اختیار فرزندتان قرار دهید.
تکمیل رشد جسمانی و تغییرات فیزیکی
رشد و نمو جسمی اکثر دختران و پسران تا سن ۱۷ سالگی کامل می‌شود. بلوغ جنسی و رشد قدی آن‌ها هم کامل خواهد شد. البته رشد عضلانی پسران ادامه می‌یابد. همچنین رشد مو‌های صورت آن‌ها ممکن است ادامه پیدا کند. صدای آن‌ها هم همچنان کلفت‌تر و بم‌تر خواهد شد. دغدغه و نگرانی نوجوانان بابت شکل ظاهری بدنشان در این سن رایج بوده است، زیرا برخی نوجوانان از تغییرات فیزیکی که در بدنشان پیدا می‌شود، احساس ناخوشایندی دارند. جوش و آکنه نیز می‌تواند در این دوران رایج باشد. معیار‌های اصلی رشد جسمانی شامل رشد کامل قد، تکمیل بلوغ جنسی و ادامه رشد عضلانی پسران می‌گردد. به والدین محترم توصیه می‌شود به جای ظاهر چهره و بدن در مورد سلامتی با نوجوان خود صحبت کنند و به جای رژیم غذایی یا پرخوری و افزایش وزن تمرکز آن‌ها را بر خوردن غذا‌های مغذی معطوف بدارند.
تغییرات احساسی و اخلاقی
ورود به ۱۷ سالگی همراه با ظهور یک دوراهی جالب در مسیر پیش‌رو برای بسیاری از نوجوانان است. بعضی از آن‌ها در مسیری صاف و بدون دردسر به سوی دوران بزرگسالی «تیک آف» می‌کنند. این گروه به طور فزاینده‌ای مسئولیت‌پذیر شده و مشتاقند تا مستقل شوند.
برخی نوجوانان ممکن است از واقعیت‌های در حال ظهور دوران بزرگسالی به وحشت بیفتند. بعضی از آن‌ها نیز درباره آینده دچار گیجی و سردرگمی می‌شوند. این دسته ممکن است تقلای زیادی کنند تا خود را در قبال تکالیف محوله، مسئولیت‌های روزانه و امور شخصی مسئول نشان دهند و چه بسا از بزرگسالی احساس ترس و دلهره کنند. در اکثر موارد، مشاهده می‌شود که خلق و خوی نوجوان ۱۷ ساله آرام‌تر از سال‌های قبل است و این حالت به‌دلیل تغییرات هورمونی کمتر و احساس کنترل بیشتر بر اعصاب و روحیاتشان است. البته این بدان معنا نیست که نوجوان شما زمانی که با یک مشکل بزرگ مواجه شود با احساسات خود مبارزه نکند و نجنگد. بسیاری از ۱۷ ساله‌ها برای اولین بار با مشکلات مربوط به دوران بزرگسالی مواجه می‌شوند.
اکثر ۱۷ ساله‌ها هدفگرا هستند. آن‌ها در باره اینکه پس از پایان دوران مدرسه و دبیرستان چه نوع زندگی می‌خواهند برای خود خلق کنند، شروع به تصویر‌سازی می‌کنند. معیار‌های اصلی رشد احساسی در آن‌ها شامل تمایل به تظاهر استقلال، پیدا شدن ظرفیت عمیق‌تر در ایجاد روابطی صمیمی‌تر و کاهش ریسک پذیری است. به والدین توصیه می‌شود اجازه دهند نوجوانشان در این سن رانندگی کند، شغلی حتی ساعتی داشته باشد یا شب تنها در خانه بماند. این موارد گام‌هایی برای تبدیل شدن به یک فرد بالغ است. با این وجود اگر فرزندتان انتخاب‌های نامناسبی داشت، ضروری است تا او را کنترل کنید یا حتی در مقابل او بایستید.
تمایل به روابط قوی و پایدارتر
اکثر ۱۷ ساله‌ها روابط قوی دارند. آن‌ها رابطه دوستی نزدیکی برقرار می‌کنند و احتمال برهم زدن رابطه دوستی‌شان کمتر می‌شود. بیشتر ۱۷ ساله‌ها بر این باور هستند که قابل اعتماد بودن اهمیت دارد. هنگامی که آن‌ها وعده‌ای به دوستان خود می‌دهند، می‌خواهند به تعهد و قولشان احترام بگذارند. نوجوان شما ممکن است اکثر وقت آزاد خود را با دوستانش صرف کند و زمانی که در خانه باشد، ممکن است ترجیح دهد در اتاق خود تنها باشد. رابطه والدین و نوجوان ممکن است در طول این دوره سنی تغییر جزئی پیدا کند. این موضوع در بعضی خانواده‌ها همانطور که نوجوان مستقل‌تر می‌شود، ممکن است به معنای رشد فرآیند جدا شدن باشد. در برخی خانواده‌های دیگر هم نوجوانان ممکن است در واقع به والدین نزدیک‌تر شوند، زیرا میل آن‌ها به سرکشی و نافرمانی به مرور کاسته می‌شود. معیار‌های اصلی رشد اجتماعی شامل جست‌وجو برای رابطه نزدیک و پیدا کردن همدم (حتی در جنس مخالف)، علاقه به داشتن نقش رهبری مانند افراد بالغ، قول و تعهد دادن و حفظ آن است. به والدین توصیه می‌شود دستورالعمل روشنی درباره دوست یابی برای فرزند خود تهیه کنند و بیشتر در مورد روابط سالم، سلامت جنسی و آیین دوستی‌یابی با او صحبت کنند.
رشد شناختی و هوش سیال
در سن ۱۷ سالگی بیشتر نوجوانان مهارت سازماندهی خوبی پیدا می‌کنند. بسیاری از نوجوانان موفق می‌شوند خود را با انجام فعالیت‌های فوق برنامه و تکالیف مدرسه وفق دهند. اگر چه بسیاری از افراد ۱۷ ساله فکر می‌کنند که دیگر بالغ شدند لیکن مغز آن‌ها هنوز به طور کامل رشد نکرده است، بنابراین در عین حالی که ممکن است مهارت‌هایی برای تنظیم و تحت کنترل نگه داشتن تحریکات عصبی خود داشته باشند، بعضی اوقات رفتار بی‌پروا و بی‌ملاحظه‌ای از روی بی‌احتیاطی از آن‌ها سر می‌زند. اکثر ۱۷ ساله‌ها درباره آینده فکر می‌کنند. آن‌ها شروع به اندیشیدن در باره برنامه‌های مشخص‌تر و عملیاتی‌تری برای زندگی پس از دوران دبیرستان می‌کنند. هوش سیال نیز در این سن بروز میکند به این معنی که افراد ۱۷ ساله توانایی بهبود یافته‌ای برای مقابله با مشکلات و رویارو شدن با موقعیت‌های جدید پیدا می‌کنند.
گرایش به گفتار و زبان کوچه بازاری
اکثر ۱۷ ساله‌ها می‌توانند مانند بزرگسالان ارتباط برقرار کنند، اگر چه وقتی کلمه یا معنای یک عبارت را متوجه نشوند، ممکن است از شما درخواست نکنند واضح‌تر یا بلندتر صحبت کنید. استفاده از واژه‌ها و اصطلاحات کوچه بازاری و عامیانه در میان این نوجوانان رایج است. دامنه معنایی این کلمات و اصطلاحات وسیع‌تر از زبان رسمی رایج در میان بزرگسالان است. بعضی از نوجوانان ۱۷ ساله معمولاً مسیر و منظور اصلی موضوعات و سؤالات طولانی و پیچیده را گم می‌کنند.
بزرگسالانه شدن سبک تفریح و فراغت
تفریح با یک دوست ۱۷ ساله می‌تواند شامل رفتن به رستوران یا انجام یک سرگرمی باشد. بسیاری از ۱۷ ساله‌ها فعالیت‌های اوقات فراغتی مشابه بزرگسالان دارند. اکثر آن‌ها سرگرمی و جذابیت‌هایی را برای خود ایجاد می‌کنند که به آن‌ها آرامش می‌دهد. به والدین توصیه می‌شود نوجوان ۱۷ ساله خود را تشویق کنند تا برای تفریح هم شده مطالعه کند. خواندن به افزایش دایره لغوی نوجوان کمک میکند، همچنین مهارت‌های نوشتاری او را بهبود می‌بخشد.
حرف آخر با والدین نگران
نوجوان ۱۷ ساله انواع مختلفی از چیز‌ها و رویداد‌ها را ممکن است برای اولین بار تجربه کند. برخی ممکن است درگیر رفتار‌های پر خطری شوند. رانندگی خطرناک، دخانیات و مواد مخدر ممکن است چند چیزی باشد که نوجوان وسوسه شود امتحان کند. برای برخی نوجوانان، سن ۱۷ سال شاید اولین دفعه‌ای باشد که رابطه عاطفی و شاید حتی اولین شکست قلبی را تجربه می‌کنند. بسیاری از آن‌ها نیز ممکن است مانند یک فرد بالغ تلاش کنند با این مسائل دوران بزرگسالی مقابله نمایند.
چنانچه پاگذاشتن نوجوان ۱۷ ساله‌تان به دنیای واقعی در سال بعد یعنی ۱۸ سالگی شما را نگران میکند، بدانید که فقط شما این‌گونه نیستید. بسیاری از والدین نمی‌توانند باور کنند نوجوانشان موفق گردد به طور مستقل وارد دنیای بزرگسالی شود. اما خوشبختانه رشد خوبی بین سن ۱۷ و ۱۸ سالگی برای اغلب آن‌ها رخ می‌دهد. در آن سال، نوجوانان آماده ورود به دانشگاه یا خدمت سربازی یا بازار کار می‌شوند. اگر نوجوان شما برای رویارویی با واقعیت‌های دنیای بزرگسالی مجهز نبوده یا خوب مهیا نشده باشد، بهتر است با مشاور صحبت کنید. همچنین اگر تغییرات عمده‌ای در خلق و خو و رفتار نوجوانتان مشاهده کردید، باید کمی نگران باشید. کاهش نمرات درسی، تغییر در عادت خواب یا تغییر در وزن و اشتها چند نشانه‌ای است که می‌تواند اختلال در سلامت روان یا سایر مشکلات نهفته را نشان دهد.
برگرفته از سایت: verywellfamily.co
نوشته: امی مورین و استیون گانس
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
کارشناسان محترم : از آنجا که رشد جسمی و قد و تناسب اندام علاوه بر رشد عقلانی و عاطفی ... بزرگترین عامل شکل گیری - استقلال و ثبات شخصیت و ورود افراد به دوران جوانی و احساس نشاط و شروع یک زندگی زیباست چرا دولتهای ما هیچ سیاست عملی راهبردی در رشد طبیعی قد برای شهروندان و نسل جوان خود ندارند زیرا تغذیه بد ؛ دختران و پسران مارا دچار عدم تناسب جسمی و انواع کسالتها و بیماری روحی و جسمی ناشی از آن و نداشتن اعتماد به نفس و نشاط لازم برای زندگی میکند براستی چرا نوجوانان ما که در این دوران نیاز به تغذیه کامل برای رشد طبیعی جسمی و بلوغ عاطفی و فکری دارند دائما به فکر رژیم های غذایی خود ساخته برای لاغر شدن هستند در حالیکه افزایش وزن در این دوران طبیعی است و علت آن افزایش رشد استخوانها و عضلات برای ورود به دوران جوانی است نه افزایش چربی ... چرا کارشناسان در برنامه های تلویزیونی این موضوع حیاتی را برای داشتن نسلی سالم برای آینده و مدیریت و ساختن کشور هشدار نمیدهند ؟!... براستی چرا نسل‌های جدید ما کوتاه قد تر از گذشته اند ؟!...