روایت آقای بازیگر از سریالی که گویا او را به اسیری برده اند!
آتش تقی پور بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: برای بازی در یک سریال رفته بودم و بعد از یکی‌دو روز گفتم این کار، کار خوبی نمی‌شود چون در پشت‌صحنه کارها جدی گرفته نمی‌شد و رفتارشان جوری بود که احساس می‌کردم مرا به اسیری برده‌اند.
آتش تقی‌پور بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بامداد جمعه بیست و هشتم آبان ۱۴۰۰ مهمان بخش نوستالژی «سریالیست» با اجرای پدرام کریمی بود. بخشی که به سریال «سربداران» به کارگردانی محمدعلی نجفی اختصاص داشت که با حضور بازیگران مطرح زمان خود در سال ۱۳۶۲ روی آنتن رفت.
تقی‌پور که در سریال «سربداران» ایفاگر نقش «پسر عموی طغای» بود درباره همکاری خود با محمدعلی نجفی گفت: من از بازیگران اداره تئاتر بودم. در همان سال‌ها و قبل از سریال «سربداران» در تله‌تئاتر «سِیُم [سوم]حوت» به کارگردانی مجید جعفری بازی کردم. البته نمی‌دانم چه کسی من را به آقای نجفی معرفی کرد. وقتی قراداد بستم اولین کاری که از ما خواستند یادگرفتن سوارکاری بود.
وی اظهار کرد: برای این کار به یک باشگاه سوارکاری در افسریه رفتیم که متعلق به ارتش بود. وقتی سوار اسب شدم و اسب شروع به یورتمه کرد، آنقدر تکانم داد و برایم سخت بود که با خودم گفتم به محض پایین آمدن می‌روم و قراردادم را لغو می‌کنم! البته مربی سوارکاری خوبی داشتیم که می‌گفت اگر به حرف من گوش کنید از اسب نمی‌افتید و به کار ادامه دادیم.
تقی‌پور که در سریال «سربداران» ایفاگر نقش «پسر عموی طغای» بود درباره همکاری خود با محمدعلی نجفی گفت: من از بازیگران اداره تئاتر بودم. در همان سال‌ها و قبل از سریال «سربداران» در تله‌تئاتر «سِیُم [سوم]حوت» به کارگردانی مجید جعفری بازی کردم. البته نمی‌دانم چه کسی من را به آقای نجفی معرفی کرد. وقتی قراداد بستم اولین کاری که از ما خواستند یادگرفتن سوارکاری بود.
وی اظهار کرد: برای این کار به یک باشگاه سوارکاری در افسریه رفتیم که متعلق به ارتش بود. وقتی سوار اسب شدم و اسب شروع به یورتمه کرد، آنقدر تکانم داد و برایم سخت بود که با خودم گفتم به محض پایین آمدن می‌روم و قراردادم را لغو می‌کنم! البته مربی سوارکاری خوبی داشتیم که می‌گفت اگر به حرف من گوش کنید از اسب نمی‌افتید و به کار ادامه دادیم.
اگر «سربداران» موفق نمی‌شد باید فاتحه سریال‌سازی را می‌خواندیم
این بازیگر سینما و تلویزیون درباره اهمیت و ماندگاری سریال «سربداران» پس از حدود چهار دهه یادآور شد: این مجموعه اولین سریال جدی تلویزیون بعد از انقلاب بود که با سرمایه‌گذاری درست و جمع شدن عوامل حرفه‌ای ساخته شد. آقای نجفی در آن سال‌ها به دولت‌مردان نزدیک بود و به اصطلاح حرفش خریدار داشت؛ در نتیجه توانست امکانات لازم برای تولید یک کار خوب را دریافت کند، چون همانطور که گفتم ما می‌خواستیم یک کار جدی انجام بدهیم. نگاه ما این بود که اگر «سربداران» به عنوان اولین تجربه در آن سال‌ها، نتیجه خوبی نداشته باشد باید فاتحه سریال‌سازی را بخوانیم و دیگر هیچ کس ما را تحویل نمی‌گیرد که خوشبختانه این اتفاق نیفتاد.
وی افزود: آقای نجفی برای ساختن «سربداران» در هر حوزه‌ای آدم‌های متخصص را دور خود جمع کرد مثلاً آقای علی ژکان که در آن سریال دستیار بود، خودش بعد‌ها به یک کارگردان شناخته‌شده تبدیل شد. یا آقای معیریان که گریمور این کار بود هم بعد‌ها کار‌های ماندگار زیادی داشت. موسیقی سریال هم توسط استاد فرهاد فخرالدینی ساخته شد. نویسنده مجموعه کیهان رهگذار بود که بعد از این «سربداران» سریال «بوعلی سینا» را ساخت. بازیگرانی مثل علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، امین تارخ، سوسن تسلیمی و... در این سریال بازی داشتند و همه این عزیزان افراد کاربلد و حرفه‌ای بودند. در نتیجه، عوامل و نوشته خوب باعث شد این کار دیده شود و پایه گذار کار‌های تاریخی بعدی باشد.
تقی‌پور یادآور شد: من نقش پسرعموی «طُغای» را بازی می‌کردم. البته معلوم نبود که این شخصیت واقعاً در تاریخ بوده و یا بیشتر حاصل تخیل نویسنده بود، چون قرار نیست ما نعل به نعل تاریخ را بنویسیم، اما طغای یک شخصیت واقعی بود که مرحوم فیروز بهجت‌محمدی نقش او را ایفا می‌کرد.
وی با بیان اینکه در بسیاری از سریال‌ها در دهه شصت و هفتاد صدای من دوبله می‌شد، تاکید کرد: اساتیدی مثل زنده‌یادان احمد رسول‌زاده و پرویز بهرام جای بازیگران صحبت می‌کردند. در این سریال هم آقای علی کسمایی مدیر دوبلاژ بود. من و محمد ابهری بیشتر با هم بازی داشتیم؛ صدای محمد ابهری را آقای مهدی آژیر می‌گفت که صدای بسیار خوبی داشت در حالی که صدای من خیلی مناسب دوبله نبود و به‌اصطلاح وحشی بود. من احساس کردم دوستانی که برای ضبط صدای گوینده‌ها آنجا بودند یا تعدادی از دوبلور‌ها دوست نداشتند که من این نقش را بگویم. البته شاید حق هم داشتند، اما آقای کسمایی پافشاری کرد و با همان قاطعیت همیشگی گفت این نقش را باید خودت بگویی و دیگر هیچ‌کس حرفی نزد.
بازیگر سریال «سربداران» عنوان کرد: البته شاید اگر یک از دوبلور‌های توانمند کشور جای من حرف می‌زد بیشتر به دل می‌نشست. به هر حال بازیگر باید از هنر‌های مثل دوبله و تدوین هم سر رشته داشته باشد. این‌ها هر کدام کدام رشته‌های جداگانه‌ای هستند و ظرافت‌های خاص خودشان را دارند.
در یکی از سریال‌های امروزی انگار مرا به اسیری برده بودند!
وی افزود: آقای نجفی برای ساختن «سربداران» در هر حوزه‌ای آدم‌های متخصص را دور خود جمع کرد مثلاً آقای علی ژکان که در آن سریال دستیار بود، خودش بعد‌ها به یک کارگردان شناخته‌شده تبدیل شد. یا آقای معیریان که گریمور این کار بود هم بعد‌ها کار‌های ماندگار زیادی داشت. موسیقی سریال هم توسط استاد فرهاد فخرالدینی ساخته شد. نویسنده مجموعه کیهان رهگذار بود که بعد از این «سربداران» سریال «بوعلی سینا» را ساخت. بازیگرانی مثل علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، امین تارخ، سوسن تسلیمی و... در این سریال بازی داشتند و همه این عزیزان افراد کاربلد و حرفه‌ای بودند. در نتیجه، عوامل و نوشته خوب باعث شد این کار دیده شود و پایه گذار کار‌های تاریخی بعدی باشد.
تقی‌پور یادآور شد: من نقش پسرعموی «طُغای» را بازی می‌کردم. البته معلوم نبود که این شخصیت واقعاً در تاریخ بوده و یا بیشتر حاصل تخیل نویسنده بود، چون قرار نیست ما نعل به نعل تاریخ را بنویسیم، اما طغای یک شخصیت واقعی بود که مرحوم فیروز بهجت‌محمدی نقش او را ایفا می‌کرد.
وی با بیان اینکه در بسیاری از سریال‌ها در دهه شصت و هفتاد صدای من دوبله می‌شد، تاکید کرد: اساتیدی مثل زنده‌یادان احمد رسول‌زاده و پرویز بهرام جای بازیگران صحبت می‌کردند. در این سریال هم آقای علی کسمایی مدیر دوبلاژ بود. من و محمد ابهری بیشتر با هم بازی داشتیم؛ صدای محمد ابهری را آقای مهدی آژیر می‌گفت که صدای بسیار خوبی داشت در حالی که صدای من خیلی مناسب دوبله نبود و به‌اصطلاح وحشی بود. من احساس کردم دوستانی که برای ضبط صدای گوینده‌ها آنجا بودند یا تعدادی از دوبلور‌ها دوست نداشتند که من این نقش را بگویم. البته شاید حق هم داشتند، اما آقای کسمایی پافشاری کرد و با همان قاطعیت همیشگی گفت این نقش را باید خودت بگویی و دیگر هیچ‌کس حرفی نزد.
بازیگر سریال «سربداران» عنوان کرد: البته شاید اگر یک از دوبلور‌های توانمند کشور جای من حرف می‌زد بیشتر به دل می‌نشست. به هر حال بازیگر باید از هنر‌های مثل دوبله و تدوین هم سر رشته داشته باشد. این‌ها هر کدام کدام رشته‌های جداگانه‌ای هستند و ظرافت‌های خاص خودشان را دارند.
در یکی از سریال‌های امروزی انگار مرا به اسیری برده بودند!
بیشتر بخوانید:
وی در مقایسه سریال‌سازی در گذشته و اکنون اظهار کرد: الان کمتر از گذشته به کارها اهمیت می‌دهند و نوعی سستی دیده می‌شود. کار خوب حاصل پشت‌صحنه خوب است. من برای بازی در یک سریال رفته بودم و بعد از یکی‌دو روز گفتم این کار، کار خوبی نمی‌شود، چون در پشت‌صحنه کارها و وظایفی که افراد داشتند جدی گرفته نمی‌شد. رفتارشان جوری بود که احساس می‌کردم من را به اسیری برده‌اند. این را به خودشان هم گفتم و البته آن‌ها هم من را تهدید کردند، اما من ادامه ندادم. بعد از مدتی کارگردان آن سریال هم عوض شد، اما این حربه هم کارساز نشد کارگردان جدید هم نتوانست کار را جمع کند.
تقی‌پور درباره حضور در سریال امام علی (ع) هم اینگونه صحبت کرد: داود میرباقری هنرمندی است که علاوه بر قلم خوب، جسارت‌هایی را دارد که شاید افراد دیگر آن جسارت‌ها را نداشته باشند. او به کارش ایمان داشت و در مسیر تولید تسلیم مشکلات نمی‌شد. به‌ویژه وقتی کار اعتقادی باشد، مال خود مردم است و نباید از آن به سادگی گذشت. قرار بود نقش من در سریال امام علی (ع) پررنگ‌تر باشد؛ یعنی فقط به دو سکانس در قسمت‌های پایانی خلاصه نشود، بلکه آن شخصیت فردی بود که قبلاً در جنگ‌ها هم حضور داشت. من در آن زمان به صورت همزمان در سریال «روزی روزگاری» هم حضور داشتم که گریم متفاوتی داشت و در نهایت نقشم در سریال امام علی (ع) کم‌رنگ‌تر شد و بیشتر درگیر پروژه «روزی روزگاری» بودم.
این بازیگر پیشکسوت درباره نقش‌های موردعلاقه خود نیز توضیح داد: علاوه بر «روزی روزگاری» و امام علی (ع)، سریال‌های «شب دهم» و «خانه‌ای در تاریکی» را هم دوست داشتم. معمولا نقش‌های من کوتاه است، اما سعی می‌کنم به بهترین شکل کار خودم را انجام بدهم. اعتقاد دارم که تا زمانی که خود فرد از کارش راضی نباشد و به دل خودش ننشیند آن کار به دل مخاطب هم نمی‌نشیند.
«سریالیست» به تهیه‌کنندگی محمد باریکانی و مجتبی فرجی و با اجرای پدرام کریمی کاری است از گروه تاریخ، فرهنگ و هنر شبکه یک که پنجشنبه هر هفته ساعت ۲۳:۱۵ روی آنتن شبکه یک سیما می‌رود.
منبع: فارس
ارسال نظرات