پیرزنی که ونکوگ را دید

ژان کالمنت یکی از آن معدود انسان‌هایی بود که بیش از ۱۰۰ در این دنیا زندگی کردند. رسیدن به این سن چنان اتفاق نادری است که شکاک‌ها ممکن بودنش را باور ندارند. بعضی از آن‌ها حتی این نظریه را مطرح کردند که کالمنت فوت کرده و دخترش تا پایان عمرش خودش را او جا زده بود. این نظریه چه درست باشد و چه غلط، ماجرای زندگی ژان کالمنت ارزش یک بار خواندن را دارد.

ژان کالمنت در سال ۱۸۷۵ در شهر آرل ِ فرانسه به دنیا آمد. در آن زمان امید زندگی در میان زنان ۴۵ سال بود. اما کالمنت توانست تقریباً سه برابر بیشتر زندگی کند و در وصف زندگی او هر چیزی می‌توان گفت جز کسل کننده بودند.کالمنت حتی مدعی بود ونسان ونگوگ، نقاش برجسته را در یک فروشگاه لوازم نقاشی دیده بود. کالمنت که در آن زمان ۱۳ سال داشت در آن فروشگاه به همسر آینده اش کمک می‌کرد. جالب آنکه ونگوگ حس خوبی از خود در کالمنت ایجاد نکرده بود. کالمنت می‌گفت ونگوگ زشت بود، بوی خوبی نمی‌داد و بی ادب بود.

در سال ۱۸۹۸ کالمنت صاحب یک دختر شد که نامش را ایوان گذاشتند. متأسفانه ایوان در سال ۱۹۳۴ از دنیا رفت و همسر و پسر ۷ ساله‌ی خود را تنها گذاشت. کالمنت و همسرش، نوه شان که فرناند نام داشت را خودشان بزرگ کردند. در سال ۱۹۴۲ کالمنت عزادار یکی دیگر از عزیزانش شد؛ این بار همسرش. ممکن است بگویید زندگی طولانی او یک نفرین بوده، چون او از بیشتر نزدیک‌ترین اقوامش بیشتر عمر کرد. در سال ۱۹۶۳ او هم نوه و هم داماد خود را از دست داد. در سال ۱۹۸۸، کالمنت در سن ۱۱۲ سالگی پیرترین فرد دنیا شناخته شد. این عنوان اندکی بعد به زن دیگری رسید، اما در سال ۱۹۹۱ به دنبال مرگ این زن، این عنوان دوباره به کالمنت بازگشت. او در آن زمان ۱۱۶ سال داشت و تا ۱۲۲ سالگی زندگی کرد.

قابل درک است که بعضی‌ها عقیده داشته باشند که ممکن نیست تا چنین سن بالایی زندگی کرد. اما گروهی از محققان تأیید کردند کالمنت واقعاً همان کسی بود که ادعا می‌کرد. کالمنت جسم و روحی قوی داشت و حتی در سن بالا صبح‌ها ساعت ۶:۴۵ از خواب برمی خاست و ورزش‌های سبک می‌کرد.با این حال، در سال ۲۰۱۸ بار دیگر توجه‌ها به کالمنت جلب شد. والری نوولسوف، پیراپزشک روس، اعلام کرد می‌خواهد ثابت کند کالمنت شیاد بود و واقعاً تا ۱۲۲ سالگی زندگی نکرده بود. او نظر خود درباره‌ی این موضوع را با ریاضیدانی به نام نیکولای زاک در میان گذاشت که با او هم نظر بود.طبق محاسبات او بسیار بعید بود که کسی بتواند تا ۱۲۲ سالگی عمر کرد. با این حال، محققان دیگری مدل‌های ریاضی ساخته بودند که نشان می‌داد زندگی تا چنین سن بالایی واقعاً غیر ممکن نیست. علاوه بر این، موارد ثبت شده‌ای از افرادی وجود دارد که تقریباً به همان اندازه عمر کردند.
مدارک و شواهدی وجود داشت که از قرار معلوم پشتوانه‌ی عقاید نووسلوف و زاک بود. یا دست کم آن‌ها این شواهد را به نفع خودشان تعبیر کرده بودند. بررسی‌های بیشتر آن‌ها را به این نظریه رساند که کسی که ادعا می‌کرد ژان کالمنت است درواقع دختر او ایوان بود.آن‌ها مدعی بودند، آنطور که خود اعتقاد داشتند، آن ژان کالمنت بود که در سال ۱۹۳۴ از دنیا رفت، اما خانواده اش برای خودداری از پرداخت مالیات بر ارث اعلام کردند متوفی ایوان بود. با این حال، این نظریه از سوی یک محقق رد شد. این محقق می‌گفت مبلغ مالیات بر ارث آنقدری نبود که به این خانواده از لحاظ اقتصادی فشار وارد کند بنابراین هیچ دلیلی نداشت که دست به کلاهبرداری بزنند.اما هم افراد دیگری هم بودند که به صحت ادعای کالمنت شک داشتند و هم نظریات بیشتری درباره‌ی او مطرح شد. با این حال، افراد و اسناد و مدارک کافی هم وجود داشت که بتواند اثبات کند ژان کالمنت واقعاً ژان کالمنت بود نه کس دیگری و اینکه او ۱۲۲ سال زندگی کرد.

شاید انتظار داشته باشید کسی که به اندازه‌ی ژان زندگی کرده و شاهد مرگ عزیزان خود بوده، به آدم محتاط و شاید حتی بدگمان یا بدخلقی تبدیل شده باشد. اما ژان کالمنت اینگونه نبود.کالمنت وقتی ۱۰۰ ساله شد به خانه‌ی همه‌ی کسانی که در شهر آرل تولدش را تبریک گفته بودند رفت تا از آن‌ها تشکر کند. او بعداً هم روحیه اش را از دست نداد. در ۱۲۰ سالگی به خبرنگار‌ها گفت: «بد می‌بینم، بد می‌شنوم، هیچ چیزی را نمی‌توانم حس کنم، اما همه چیز خوب است. من ۱۱۰ سال برای معروف شدن صبر کردم. می‌خواهم لذتش را ببرم.»اینکه او چطور توانست تا این حد عمر کند را واقعاً کسی نمی‌داند. او خود معتقد بود به لطف خنده و روغن زیتون به این سن رسیده بود. دیگران معتقد بودند به خاطرر رژیم غذایی مملوء از قند کالمنت بود. او هفته‌ای حدود ۹۰۰ گرم شکلات می‌خورد و همه‌ی وعده‌های غذایی اش را با دسر به پایان می‌رساند. محققی معتقد بود علت عمر طولانی کالمنت ایمن بودنش در برابر فشار‌های روانی بود.

 

منبع : روزیاتو