داستان ثبت یک عکس در تنهایی
«ایران یک سرزمین جادویی است که هر قسمت از آن پر از سوژه برای عکاسی است. ما در این کشور با کمبود سوژه مواجه نیستیم اما با مشکلی مثل آموزش نامناسب روبه رو هستیم.»
این جملات بخشی از اظهارات کیهان محمدی، عکاس اهل کردستان است که به تازگی اثری از او به نام «پرسه در مه» در نمایشگاه «عکس پنج» به نمایش درآمده است.او درباره مشکلات عکاسی در ایران ضمن بیان مطالب بالا، تاکید می‌کند که کمبود سوژه در عکاسی، در کشوری مانند ایران مشکل محسوب نمی‌شود.
محمدی با تاکید بر مشکلات عکاسی در حوزه آموزش، مثال می‌زند: در همین شهرستانی که زندگی می‌کنم، شاید من جزو معدود عکاسانی باشم که به صورت خودآموخته در حال فعالیت هستم. «در تمام هنر‌ها هنرمندان باید به یک نگرش شخصی برسند. ما در ایران عکاس‌های خوب زیاد داریم، اما اکثرا دچار تکرار می‌شوند و یا صرفا تمرین می‌کنند.»
او درباره ایده ثبت عکسی که در جشنواره «عکس ۵» شرکت داده است، یادآور می‌شود: «روز‌هایی که هوا خیلی بد می‌شود و در لحظاتی که شاید هیچکس از خانه بیرون نرود، من در خلوت و تنهایی به مناطقی از کردستان می‌روم و عکاسی می‌کنم. روزی که این عکس را هم گرفتم، هوا به شدت مه آلود بود و چند سگ در آن مکان در حال پرسه‌زنی بودند و اطراف یک خانه مخروبه‌ای که چند درخت داشت، تعداد زیادی کلاغ در حال پرواز بودند. سگ‌هایی که در آن هوا داشتند پرسه می‌زدند تا کلاغ‌ها را شکار کنند، من را به اسم «پرسه در مه» رساند.»
محمدی همچنین در پاسخ به این سوال که چه شد تصمیم به شرکت در نمایشگاه عکس ۵ گرفت؟ این چنین می‌گوید: «فراخوانی که من دیدم به واسطه نام آن فستیوال و شخصیت بزرگی مثل عباس کیارستمی انگیزه شد تا در این نمایشگاه شرکت کنم.»
به عقیده این عکاس که خود را از دنیای تجسمی می‌داند، «هنری که سوالی را در ذهن مخاطب ایجاد نکند هنر نیست.» او در ادامه خاطرنشان می‌کند: «به همین خاطر من به دنبال این هستم که در عکس‌هایی که می‌گیرم یک سوالی را در ذهن مخاطب ایجاد کنم و برای این کار از تمام هنر‌های تجسمی بهره می‌گیرم.»
محمدی در آخر با مقایسه نمایشگاه‌های مجازی و حضوری، حضور در نمایشگاه و بازدید از نزدیک آثار را مهم‌تر می‌داند و در عین حال می‌گوید: «در دوره کرونا چاره‌ای جز برگزاری مجازی نمایشگاه‌ها وجود ندارد، ولی به هیچ وجه نمی‌تواند جای نمایشگاه حضوری را بگیرد. اینکه شما عکسی را از نزدیک ببینید و آن را حس کنید، تجربه دیگری است.»
محمدی با تاکید بر مشکلات عکاسی در حوزه آموزش، مثال می‌زند: در همین شهرستانی که زندگی می‌کنم، شاید من جزو معدود عکاسانی باشم که به صورت خودآموخته در حال فعالیت هستم. «در تمام هنر‌ها هنرمندان باید به یک نگرش شخصی برسند. ما در ایران عکاس‌های خوب زیاد داریم، اما اکثرا دچار تکرار می‌شوند و یا صرفا تمرین می‌کنند.»
او درباره ایده ثبت عکسی که در جشنواره «عکس ۵» شرکت داده است، یادآور می‌شود: «روز‌هایی که هوا خیلی بد می‌شود و در لحظاتی که شاید هیچکس از خانه بیرون نرود، من در خلوت و تنهایی به مناطقی از کردستان می‌روم و عکاسی می‌کنم. روزی که این عکس را هم گرفتم، هوا به شدت مه آلود بود و چند سگ در آن مکان در حال پرسه‌زنی بودند و اطراف یک خانه مخروبه‌ای که چند درخت داشت، تعداد زیادی کلاغ در حال پرواز بودند. سگ‌هایی که در آن هوا داشتند پرسه می‌زدند تا کلاغ‌ها را شکار کنند، من را به اسم «پرسه در مه» رساند.»
محمدی همچنین در پاسخ به این سوال که چه شد تصمیم به شرکت در نمایشگاه عکس ۵ گرفت؟ این چنین می‌گوید: «فراخوانی که من دیدم به واسطه نام آن فستیوال و شخصیت بزرگی مثل عباس کیارستمی انگیزه شد تا در این نمایشگاه شرکت کنم.»
به عقیده این عکاس که خود را از دنیای تجسمی می‌داند، «هنری که سوالی را در ذهن مخاطب ایجاد نکند هنر نیست.» او در ادامه خاطرنشان می‌کند: «به همین خاطر من به دنبال این هستم که در عکس‌هایی که می‌گیرم یک سوالی را در ذهن مخاطب ایجاد کنم و برای این کار از تمام هنر‌های تجسمی بهره می‌گیرم.»
محمدی در آخر با مقایسه نمایشگاه‌های مجازی و حضوری، حضور در نمایشگاه و بازدید از نزدیک آثار را مهم‌تر می‌داند و در عین حال می‌گوید: «در دوره کرونا چاره‌ای جز برگزاری مجازی نمایشگاه‌ها وجود ندارد، ولی به هیچ وجه نمی‌تواند جای نمایشگاه حضوری را بگیرد. اینکه شما عکسی را از نزدیک ببینید و آن را حس کنید، تجربه دیگری است.»
منبع : ایسنا
ارسال نظرات