کالبد شکافی عملیات فتح اطلس/ ماجرای جسارت نیروی دریایی ایران!
غربی ها می گفتند نیروی دریایی ایران می خواهد خودکشی کند/ ایستگاه کنترلی رژیم صهیونیستی اصرار داشت پیامی به ما بدهد که یک کلمه به آن ها گفتم که دیپلماتیک نبود اما لایق آن ها بود.
روزنامه خراسان: این آب و خاک، روز‌های افتخار آمیز کم نداشته است این بار شیرمردان سفید پوش ایرانی با شجاعتی وصف ناپذیر و اعتماد به نفسی بالا به قله‌ای حمله کردند که تا چند سال قبل نه تنها خودمان از فتح آن بیمناک بودیم که خارجی‌ها هم چنین کاری را برای ایرانیان نوعی خودکشی می‌دانستند، اما امروز شاهد هستیم که جوانان برومند نیروی دریایی ارتش در کنار پیش کسوتان جهاد در دریا از فتح اقیانوس اطلس آمده اند تا بار دیگر جمله «ما می‌توانیم» معنی پیدا کند.
آن‌ها ۴۵ هزار کیلومتر در ۳ اقیانوس، ۳ کانال مهم و۸ تنگه دریایی دریانوردی کردندو از نوار ساحلی ۵۵ کشور در ۳ قاره جهان گذشتند. برای بررسی جزئیات بیشتر این موفقیت بزرگ که رهبر انقلاب از آن به عنوان اقدامی راهبردی و غرورآفرین یاد فرمودند پای صحبت با امیر دریادار شهرام ایرانی فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نشستیم.
در اولین گفت وگوی اختصاصی فرمانده جدید با مطبوعات، امیر ایرانی این اقدام مهم را نقطه عطفی در تاریخ نیروی دریایی ایران از قبل و بعد از انقلاب می‌داند و معتقد است چنین کاری به ما جسارت برای فتح دریا‌های دورتر را نیز می‌دهد. از سختی‌های دریانوردی طولانی در وحشی‌ترین آب‌های جهان گفت و از این که همه نوع آمادگی برای هر نوع حماقت دشمن در مسیر حرکت وجود داشت. مشروح این گفتگو را در ادامه بخوانید.
*به نظر می‌رسد اولین خبر مهم دوره ماموریت شما بازگشت ناوگروه مکران از ماموریت تاریخی حضور در اقیانوس اطلس باشد. به نظر شما که خودتان سابقه حضور در ناوگروه‌های نداجا را داشته اید اعزام به اقیانوس اطلس چه اهمیتی دارد و چه دستاورد‌های مهمی را می‌توانید برای آن ذکر کنید؟
اقیانوس اطلس یک اقیانوس وحشی به شمار می‌رود و شرایط نامساعدی دارد و نسبت به اقیانوس هند تلاطم بسیار بیشتری دارد. با این شرایط قطعا شناور‌هایی نیاز است که هم توان پایداری داشته باشند و هم بتوانند مسیرشان را به سلامت طی کنند. این یک ویژگی بسیار مهمی هست که شما بتوانید شناوری را در اختیار بگیرید که به راحتی و بدون محدودیت مسیری را در دریا و اقیانوس طی کند. ما از سال ۸۶ که رهبری امر کردند از دریای عمان به سمت اقیانوس گسترش پیدا کنیم تا امروز تعداد زیادی ناوگروه اعزام کرده ایم، اما ویژگی این ناوگروه این بود که دریای توفانی و اقیانوس خشن را تجربه کرد و نکته بسیار مهمش این است که ناو رزمی جمهوری اسلامی ایران سهند که در این ناوگروه حضور دارد تمام ایرانی و توسط وزارت دفاع و متخصصان نیروی دریایی ارتش ساخته و تجهیز شده است و به عنوان یک یگان رزمی تسلیحاتی دارد که همه آن‌ها بومی و ایرانی هستند. همچنین ناوشکن سهند یادآور ناوشکن قبلی سهند است که در رویارویی با آمریکای جنایتکار در دفاع مقدس غرق شد. احیا و زنده ماندن این یگان و حضورش در اقیانوس اطلس که به زعم آقایان آمریکایی و غربی محیطی بود که می‌گفتند اگر نیروی دریایی ایران بیاید در اصل خودکشی خواهد کرد خیلی پیام‌های گسترده‌ای برای طیف‌های مختلفی در جهان دارد.
* آیا می‌توان حضور ایران در اقیانوس اطلس را یک نقطه عطف در تاریخ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران دانست؟
قطعا این گونه است. یک ویژگی حضور ما این بوده که ناوگروه از «دماغه امید نیک» عبور کرده و اقیانوس اطلس را دور زده است یعنی هم اقیانوس هند و هم اقیانوس اطلس را تجربه کرده و تقریبا از همه آبراه‌های مهم دنیا یعنی تنگه هرمز، دماغه امید نیک، تنگه جبل الطارق، دریای سرخ، کانال سوئز، تنگه باب المندب، کانال مانش، خلیج فنلاند و ... در رفت و برگشت عبور کرده که این خودش دستاورد بسیار بزرگی به شمار می‌رود. ویژگی دیگر این عملیات این بوده که این شناور‌ها در هیچ کشوری پهلو نگرفتند و هیچ نیازمندی هم نداشتند یعنی به گونه‌ای برنامه ریزی شد که تمام نیازمندی‌ها در ناوگروه موجود باشد، چون یگانی که ناوشکن را همراهی می‌کرد ناوبندر مکران بود که توان پشتیبانی بالایی در زمان طولانی دارد حتی نانوایی هم داشت و نان داغ برای پرسنل پخت می‌کرد. این دستاورد خیلی بزرگی در حوزه دریانوردی به حساب می‌آید. نکته مهم دیگر در دریا موضوع اهتزاز پرچم کشور است که در واقع ماموریت همه نیرو‌های دریایی دنیاست و نشان از اقتدار آن کشور دارد که می‌تواند هزاران مایل را حتی در شرایط سخت و توفانی طی کند.
* به نظرتان این تجربه مهم که بومی هم بود در حوزه شناوری و تجهیزات چه آورده‌ای برای ما در بخش نظامی و غیرنظامی خواهد داشت؟
یک تولید کننده یا یک صنعتگر وقتی یک وسیله‌ای را تولید می‌کند وقتی می‌بیند نتیجه اش چقدر مفید و موثر بوده به ادامه کار علاقه مند می‌شود. عزیزان صنعتگر و دانشمند ما که طراحی و ساخت و تجهیز این شناور‌ها را بر عهده داشتند چنین حسی دارند. ضمن این که با توجه به نظامی بودن شناور‌ها از سطح بالای فناوری هم برخوردار بودند که برخی از آن فناوری‌ها در واحد‌های تجاری وجود ندارد این شناور هم در زیر سطح هم سطح و هم هوا می‌تواند اقدام تاکتیکی داشته باشد و می‌تواند بالگرد حمل کند و یک فروند بالگرد هم در معیت ناوگروه مسیر را طی کرده تمام این‌ها ثبت و ضبط و تمام این تجارب مکتوب می‌شود و مورد بهره برداری قرار می‌گیرد. وقتی شما از پس طبیعت برآمدی از پس دشمن برآمدن کار سختی نیست مهم‌تر از آن شما در خلوتگاهی حضور یافتید که غیر قابل تصور بوده و دشمنان شما هیچ گاه این تصور را نداشتند که شما در اقیانوس اطلس حضور پیدا کنید بدون این که به کسی وابسته باشید یا نیازی به جایی داشته باشید و اجازه‌ای بگیرید.
* این ماموریت چه تاثیری در وضعیت امنیتی منطقه و ارتقای جایگاه ایران در حوزه دریایی دارد؟
با توجه به این که از سال ۱۳۵۸ در تحریم به سر می‌بریم اولین پیام سیاسی این است که ایرانی‌ها مردمی هستند که از محدودیت نمی‌ترسند و تهدید را به فرصت طلایی بدل می‌کنند تا به چیزی که باید برسند. پیام این کار برای دیگران این است که اگر خودباوری داشته باشیم می‌توانیم اقتدار داشته باشیم. الان در پیمان نظامی ناتو کشور‌های متعددی جمع شده اند و نیروی دریایی قوی ایجاد کردند وقتی شما با ناوگروه مکران از وسط این‌ها عبور می‌کنید و این پرچم مقدس را به اهتزاز درمی آورید پیام اقتدار مردم ایران را منتقل می‌کند. کل مردم ایران این مسیر را طی کردند و ما فقط پرچمدار بودیم. مثل المپیک که یکی با پرچم در جلو حرکت می‌کند و همه پشت سر او می‌روند همه مردم ایران هم این مسیر را طی کردند یعنی جمهوری اسلامی ایران ۲۳۵۰۰ مایل دریایی را طی کرده و به سلامت برگشته است بدون وابستگی و بدون نیاز و احتیاج به هیچ کشوری در هیچ سطحی و این یعنی توانمندی و اقتدار.
* یکی از مسائل این اعزام موضوع هزینه‌های مالی آن است. این کار با این میزان هزینه چه توجیه اقتصادی دارد؟
امنیت واقعا قیمتی ندارد و نمی‌توانید برای آن قیمت تعیین کنید. این که شما امنیت را در حیاط منزل برقرار کنید یا از سر کوچه یا از بیرون شهر، متفاوت است و سطح خودش را دارد. یک روزی دشمن وقتی با ناو هواپیمابر وارد دریای عمان و خلیج فارس می‌شد همه یک حس نگرانی داشتند، اما این حس برداشته شده و ما رفتیم و این ترس را درون او ایجاد کردیم و شما دیدید چقدر به هم ریختند و معادلاتشان به هم خورد. ما کشوری هستیم که بیش از ۹۰ درصد اقتصاد کشورمان از دریا انجام می‌شود و این خودباوری و اطمینان را ما به دریانوردان خود داده ایم که در هر جای دنیا که باشند و لازم باشد ما می‌رویم و از آن‌ها پشتیبانی می‌کنیم. وقتی این اطمینان باشد حوزه اقتصاد هم با خیال راحت در دریا حرکت می‌کند. شاهرگ اصلی ما اقیانوس است و سواحل مکران دروازه اقتصادی ایران به سمت دریاست از این جهت چنین هزینه‌هایی از نظر ما بسیار پایین است. اولین اولویت ما تقویت بازدارندگی است. یادتان هست که در تنگه جبل الطارق انگلیسی‌ها نفتکش ما را توقیف کردند. امروز اگر این اتفاق بیفتد ما خودمان را به سرعت می‌رسانیم و شناور‌های ما دیگر نگرانی ندارند، طرف مقابل هم می‌داند و این بازدارندگی آرامش خاطر ایجاد کرده است.
* نیروی دریایی ارتش در زمان امیر سیاری وارد آب‌های آزاد شد، امیر خانزادی این راه را ادامه داد و دروازه اقیانوس اطلس را برای جمهوری اسلامی باز کرد، برنامه شما برای تحول در این مسیر چیست؟
برای ما مسیری توسط فرمانده معظم کل قوا تبیین شده و با آمدن و رفتن فرماندهان تغییری در این مسیر صورت نمی‌گیرد و کار ما صرفا ارتقای این مسیر است. قطع به یقین در برنامه‌های من هم هست، اما الان نمی‌توانم بگویم، ولی ان شاءا... شاهد خواهید بود پرچم مقدس ایران در جای جای اقیانوس‌های جهان بدرخشد.
* شما در ماموریت عبور از کانال سوئز در سال ۹۱ حضور داشتید. نقش شما چه بود و چه خاطرات و تجربیاتی در این خصوص دارید؟
من فرمانده ناوگروه بودم با حضور ناوشکن نقدی و ناو پشتیبانی خارک. می‌دانید که کانال سوئز نزدیک رژیم صهیونیستی قرار دارد و در زمان عبور ما از منطقه سوئز برای این‌ها نگرانی ایجاد شده بود، صهیونیست‌ها سعی داشتند به طریقی با ما ارتباط رادیویی برقرار کنند. این مهم است که سلامی کنند و علیکی از ما بشنوند و تبلیغات کنند که شناور ایرانی به ما جواب داد. در عرصه دریا همین که همدیگر را صدا می‌زنیم و جواب می‌دهیم این معنی دارد و یک نوع شناسایی به حساب می‌آید. آن جا ایستگاه‌های کنترلی رژیم صهیونیستی سعی در این ارتباط داشتند و چند بار گفتند جواب بده که من فقط یک بار از واژه‌ای استفاده کردم که دیپلماتیک نبود، اما لایق آن‌ها بود و گفتم «shut up» (به معنی خفه شو یا ساکت شو)، البته همین یک کلمه هم برای آن‌ها زیاد بود. ضمن این که ما آمادگی پاسخ قاطع داشتیم یعنی اگر هر حرکتی انجام می‌دادند پاسخ جدی می‌دادیم و آن‌ها هم خودشان به خوبی از توان ما اطلاع داشتند. یک خاطره خوش من هم این بود که وقتی از آن سفر برگشتیم محضر رهبر انقلاب رسیدیم و ایشان وقتی من را مورد لطف قرار دادند اولین سوالی که کردند این بود که آقای ایرانی آن دریای توفانی را چطور تحمل کردید؟ چون ما عین این ۸ روزی که مسیر را می‌رفتیم توفان خیلی شدید بود و حتی نمی‌توانستیم نماز جماعت بخوانیم. شرایط بسیار سختی بود و تحمل همین توفان توسط ما برای رژیم صهیونیستی ترسناک بود که می‌دیدند ما با این توان دریانوردی می‌کنیم.
* برنامه‌های رونمایی شما در کوتاه مدت و ۷ آذر و همچنین بلند مدت چیست؟
ناوشکن دماوند را در دست داریم و تلاشمان این است که تا آذر امسال الحاق شود. ناو کنارک در حال ساخت است و یک چیز جدیدی است که کاملا با گذشته تفاوت دارد. طراحی و ساخت آن در کارخانجات نیروی دریایی صورت گرفته و ان شاءا... شاید بتوانیم در هفت آذر رونمایی اولیه را داشته باشیم. ناوشکن طلاییه هم امیدواریم تا پایان سال الحاق شود. ناوشکن دنا کاملا آماده است و در حال پشت سرگذاشتن تست‌های نهایی خودش است و طبق استاندارد‌های وزارت دفاع در حال بررسی عملکرد است و در نهایت یک ماه دیگر در اولین رزمایش تخصصی ما شرکت می‌کند و می‌تواند به ماموریت هم برود.
*به نظر می‌رسد اولین خبر مهم دوره ماموریت شما بازگشت ناوگروه مکران از ماموریت تاریخی حضور در اقیانوس اطلس باشد. به نظر شما که خودتان سابقه حضور در ناوگروه‌های نداجا را داشته اید اعزام به اقیانوس اطلس چه اهمیتی دارد و چه دستاورد‌های مهمی را می‌توانید برای آن ذکر کنید؟
اقیانوس اطلس یک اقیانوس وحشی به شمار می‌رود و شرایط نامساعدی دارد و نسبت به اقیانوس هند تلاطم بسیار بیشتری دارد. با این شرایط قطعا شناور‌هایی نیاز است که هم توان پایداری داشته باشند و هم بتوانند مسیرشان را به سلامت طی کنند. این یک ویژگی بسیار مهمی هست که شما بتوانید شناوری را در اختیار بگیرید که به راحتی و بدون محدودیت مسیری را در دریا و اقیانوس طی کند. ما از سال ۸۶ که رهبری امر کردند از دریای عمان به سمت اقیانوس گسترش پیدا کنیم تا امروز تعداد زیادی ناوگروه اعزام کرده ایم، اما ویژگی این ناوگروه این بود که دریای توفانی و اقیانوس خشن را تجربه کرد و نکته بسیار مهمش این است که ناو رزمی جمهوری اسلامی ایران سهند که در این ناوگروه حضور دارد تمام ایرانی و توسط وزارت دفاع و متخصصان نیروی دریایی ارتش ساخته و تجهیز شده است و به عنوان یک یگان رزمی تسلیحاتی دارد که همه آن‌ها بومی و ایرانی هستند. همچنین ناوشکن سهند یادآور ناوشکن قبلی سهند است که در رویارویی با آمریکای جنایتکار در دفاع مقدس غرق شد. احیا و زنده ماندن این یگان و حضورش در اقیانوس اطلس که به زعم آقایان آمریکایی و غربی محیطی بود که می‌گفتند اگر نیروی دریایی ایران بیاید در اصل خودکشی خواهد کرد خیلی پیام‌های گسترده‌ای برای طیف‌های مختلفی در جهان دارد.
* آیا می‌توان حضور ایران در اقیانوس اطلس را یک نقطه عطف در تاریخ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران دانست؟
قطعا این گونه است. یک ویژگی حضور ما این بوده که ناوگروه از «دماغه امید نیک» عبور کرده و اقیانوس اطلس را دور زده است یعنی هم اقیانوس هند و هم اقیانوس اطلس را تجربه کرده و تقریبا از همه آبراه‌های مهم دنیا یعنی تنگه هرمز، دماغه امید نیک، تنگه جبل الطارق، دریای سرخ، کانال سوئز، تنگه باب المندب، کانال مانش، خلیج فنلاند و ... در رفت و برگشت عبور کرده که این خودش دستاورد بسیار بزرگی به شمار می‌رود. ویژگی دیگر این عملیات این بوده که این شناور‌ها در هیچ کشوری پهلو نگرفتند و هیچ نیازمندی هم نداشتند یعنی به گونه‌ای برنامه ریزی شد که تمام نیازمندی‌ها در ناوگروه موجود باشد، چون یگانی که ناوشکن را همراهی می‌کرد ناوبندر مکران بود که توان پشتیبانی بالایی در زمان طولانی دارد حتی نانوایی هم داشت و نان داغ برای پرسنل پخت می‌کرد. این دستاورد خیلی بزرگی در حوزه دریانوردی به حساب می‌آید. نکته مهم دیگر در دریا موضوع اهتزاز پرچم کشور است که در واقع ماموریت همه نیرو‌های دریایی دنیاست و نشان از اقتدار آن کشور دارد که می‌تواند هزاران مایل را حتی در شرایط سخت و توفانی طی کند.
* به نظرتان این تجربه مهم که بومی هم بود در حوزه شناوری و تجهیزات چه آورده‌ای برای ما در بخش نظامی و غیرنظامی خواهد داشت؟
یک تولید کننده یا یک صنعتگر وقتی یک وسیله‌ای را تولید می‌کند وقتی می‌بیند نتیجه اش چقدر مفید و موثر بوده به ادامه کار علاقه مند می‌شود. عزیزان صنعتگر و دانشمند ما که طراحی و ساخت و تجهیز این شناور‌ها را بر عهده داشتند چنین حسی دارند. ضمن این که با توجه به نظامی بودن شناور‌ها از سطح بالای فناوری هم برخوردار بودند که برخی از آن فناوری‌ها در واحد‌های تجاری وجود ندارد این شناور هم در زیر سطح هم سطح و هم هوا می‌تواند اقدام تاکتیکی داشته باشد و می‌تواند بالگرد حمل کند و یک فروند بالگرد هم در معیت ناوگروه مسیر را طی کرده تمام این‌ها ثبت و ضبط و تمام این تجارب مکتوب می‌شود و مورد بهره برداری قرار می‌گیرد. وقتی شما از پس طبیعت برآمدی از پس دشمن برآمدن کار سختی نیست مهم‌تر از آن شما در خلوتگاهی حضور یافتید که غیر قابل تصور بوده و دشمنان شما هیچ گاه این تصور را نداشتند که شما در اقیانوس اطلس حضور پیدا کنید بدون این که به کسی وابسته باشید یا نیازی به جایی داشته باشید و اجازه‌ای بگیرید.
* این ماموریت چه تاثیری در وضعیت امنیتی منطقه و ارتقای جایگاه ایران در حوزه دریایی دارد؟
با توجه به این که از سال ۱۳۵۸ در تحریم به سر می‌بریم اولین پیام سیاسی این است که ایرانی‌ها مردمی هستند که از محدودیت نمی‌ترسند و تهدید را به فرصت طلایی بدل می‌کنند تا به چیزی که باید برسند. پیام این کار برای دیگران این است که اگر خودباوری داشته باشیم می‌توانیم اقتدار داشته باشیم. الان در پیمان نظامی ناتو کشور‌های متعددی جمع شده اند و نیروی دریایی قوی ایجاد کردند وقتی شما با ناوگروه مکران از وسط این‌ها عبور می‌کنید و این پرچم مقدس را به اهتزاز درمی آورید پیام اقتدار مردم ایران را منتقل می‌کند. کل مردم ایران این مسیر را طی کردند و ما فقط پرچمدار بودیم. مثل المپیک که یکی با پرچم در جلو حرکت می‌کند و همه پشت سر او می‌روند همه مردم ایران هم این مسیر را طی کردند یعنی جمهوری اسلامی ایران ۲۳۵۰۰ مایل دریایی را طی کرده و به سلامت برگشته است بدون وابستگی و بدون نیاز و احتیاج به هیچ کشوری در هیچ سطحی و این یعنی توانمندی و اقتدار.
* یکی از مسائل این اعزام موضوع هزینه‌های مالی آن است. این کار با این میزان هزینه چه توجیه اقتصادی دارد؟
امنیت واقعا قیمتی ندارد و نمی‌توانید برای آن قیمت تعیین کنید. این که شما امنیت را در حیاط منزل برقرار کنید یا از سر کوچه یا از بیرون شهر، متفاوت است و سطح خودش را دارد. یک روزی دشمن وقتی با ناو هواپیمابر وارد دریای عمان و خلیج فارس می‌شد همه یک حس نگرانی داشتند، اما این حس برداشته شده و ما رفتیم و این ترس را درون او ایجاد کردیم و شما دیدید چقدر به هم ریختند و معادلاتشان به هم خورد. ما کشوری هستیم که بیش از ۹۰ درصد اقتصاد کشورمان از دریا انجام می‌شود و این خودباوری و اطمینان را ما به دریانوردان خود داده ایم که در هر جای دنیا که باشند و لازم باشد ما می‌رویم و از آن‌ها پشتیبانی می‌کنیم. وقتی این اطمینان باشد حوزه اقتصاد هم با خیال راحت در دریا حرکت می‌کند. شاهرگ اصلی ما اقیانوس است و سواحل مکران دروازه اقتصادی ایران به سمت دریاست از این جهت چنین هزینه‌هایی از نظر ما بسیار پایین است. اولین اولویت ما تقویت بازدارندگی است. یادتان هست که در تنگه جبل الطارق انگلیسی‌ها نفتکش ما را توقیف کردند. امروز اگر این اتفاق بیفتد ما خودمان را به سرعت می‌رسانیم و شناور‌های ما دیگر نگرانی ندارند، طرف مقابل هم می‌داند و این بازدارندگی آرامش خاطر ایجاد کرده است.
* نیروی دریایی ارتش در زمان امیر سیاری وارد آب‌های آزاد شد، امیر خانزادی این راه را ادامه داد و دروازه اقیانوس اطلس را برای جمهوری اسلامی باز کرد، برنامه شما برای تحول در این مسیر چیست؟
برای ما مسیری توسط فرمانده معظم کل قوا تبیین شده و با آمدن و رفتن فرماندهان تغییری در این مسیر صورت نمی‌گیرد و کار ما صرفا ارتقای این مسیر است. قطع به یقین در برنامه‌های من هم هست، اما الان نمی‌توانم بگویم، ولی ان شاءا... شاهد خواهید بود پرچم مقدس ایران در جای جای اقیانوس‌های جهان بدرخشد.
* شما در ماموریت عبور از کانال سوئز در سال ۹۱ حضور داشتید. نقش شما چه بود و چه خاطرات و تجربیاتی در این خصوص دارید؟
من فرمانده ناوگروه بودم با حضور ناوشکن نقدی و ناو پشتیبانی خارک. می‌دانید که کانال سوئز نزدیک رژیم صهیونیستی قرار دارد و در زمان عبور ما از منطقه سوئز برای این‌ها نگرانی ایجاد شده بود، صهیونیست‌ها سعی داشتند به طریقی با ما ارتباط رادیویی برقرار کنند. این مهم است که سلامی کنند و علیکی از ما بشنوند و تبلیغات کنند که شناور ایرانی به ما جواب داد. در عرصه دریا همین که همدیگر را صدا می‌زنیم و جواب می‌دهیم این معنی دارد و یک نوع شناسایی به حساب می‌آید. آن جا ایستگاه‌های کنترلی رژیم صهیونیستی سعی در این ارتباط داشتند و چند بار گفتند جواب بده که من فقط یک بار از واژه‌ای استفاده کردم که دیپلماتیک نبود، اما لایق آن‌ها بود و گفتم «shut up» (به معنی خفه شو یا ساکت شو)، البته همین یک کلمه هم برای آن‌ها زیاد بود. ضمن این که ما آمادگی پاسخ قاطع داشتیم یعنی اگر هر حرکتی انجام می‌دادند پاسخ جدی می‌دادیم و آن‌ها هم خودشان به خوبی از توان ما اطلاع داشتند. یک خاطره خوش من هم این بود که وقتی از آن سفر برگشتیم محضر رهبر انقلاب رسیدیم و ایشان وقتی من را مورد لطف قرار دادند اولین سوالی که کردند این بود که آقای ایرانی آن دریای توفانی را چطور تحمل کردید؟ چون ما عین این ۸ روزی که مسیر را می‌رفتیم توفان خیلی شدید بود و حتی نمی‌توانستیم نماز جماعت بخوانیم. شرایط بسیار سختی بود و تحمل همین توفان توسط ما برای رژیم صهیونیستی ترسناک بود که می‌دیدند ما با این توان دریانوردی می‌کنیم.
* برنامه‌های رونمایی شما در کوتاه مدت و ۷ آذر و همچنین بلند مدت چیست؟
ناوشکن دماوند را در دست داریم و تلاشمان این است که تا آذر امسال الحاق شود. ناو کنارک در حال ساخت است و یک چیز جدیدی است که کاملا با گذشته تفاوت دارد. طراحی و ساخت آن در کارخانجات نیروی دریایی صورت گرفته و ان شاءا... شاید بتوانیم در هفت آذر رونمایی اولیه را داشته باشیم. ناوشکن طلاییه هم امیدواریم تا پایان سال الحاق شود. ناوشکن دنا کاملا آماده است و در حال پشت سرگذاشتن تست‌های نهایی خودش است و طبق استاندارد‌های وزارت دفاع در حال بررسی عملکرد است و در نهایت یک ماه دیگر در اولین رزمایش تخصصی ما شرکت می‌کند و می‌تواند به ماموریت هم برود.
ارسال نظرات