سرگردانی «گاندو» بین واقعیت، خیال و شعار
سریال سیاسی - جاسوسی شبکه سه سیما که مخاطبان نسبتا زیادی را هم جلب کرد، چه نقاط قوت و ضعفی داشت؟
یک شنبه‌شب فصل دوم مجموعه تلویزیونی «گاندو» به پایان راه رسید و با توجه به اتفاقات قسمت پایانی، به نظر می‌رسد که پرونده این سریال بسته شده است. با این حال، چه این سریال ادامه پیدا کند و چه نکند، شناخت نقاط قوت و ضعف آن برای رسانه ملی راهگشاست تا در تلاش‌های بعدی برای ساخت سریال‌های جاسوسی – سیاسی و ادامه همین «گاندو»، بهتر از قبل عمل کند. کما این که تجربه‌های موفقی در ساخت چنین ژانر‌هایی همچون مجموعه «خانه امن» و «شبی که ماه کامل شد» نیز می‌تواند بر این تجربه بیفزاید. اگرچه همین مجموعه با تمام انتقاد‌هایی که از آن شد، در فصل نخست ۴۴ درصد و در فصل دوم در زمان طلایی نوروز ۶۱ درصد مخاطب جذب کرد و مجموعه نسبتا موفقی بود. گزارش پیش رو به نقاط قوت و ضعف «گاندو» می‌پردازد؛ با این توضیح که بعضی از آن چه در ادامه خواهد آمد، عملا اصول و پایه‌های ساخت درام تلویزیونی است، ولی از آن جا که در «گاندو» برخی موارد رعایت نشده، این گزارش ناچار به تکرار آن‌هاست.
کجا واقعی بود کجا غیر واقعی؟
مشخص نبودن مرز بین واقعیت و تخیل، مهم‌ترین پاشنه‌آشیل هر دو فصل سریال «گاندو» بود. منشأ تقریبا همه سوءتفاهم‌ها و اختلافات درباره این سریال، همین معجونی بود که سازندگان از واقعیت و تخیل ساختند. عده‌ای می‌گفتند همه «گاندو» واقعی است و فقط اسامی برای پیشگیری از حاشیه‌های احتمالی تغییر یافته و عده‌ای آن را یک داستان تخیلی با نگاهی کلی به پرونده‌های واقعی میدانند. تقریبا هیچ جای این دو فصل، به صراحت اعلام نشد که کجای داستان واقعی است و کجای آن تخیلی. حتی در همین جلسه تقدیر از عوامل سریال که با حضور رئیس رسانه ملی برگزار شد، علی‌عسکری گفت: «در باره «گاندو ۲» با اعتراضاتی مواجه بودیم و این اعتراضات بدون توجه به این بود که این مجموعه نمایشی، درام است و لزوما نباید مبتنی بر واقعیت باشد.» بالاترین مقام صداوسیما تلویحا بخشهایی از قصه را تخیلی خواند، در حالی که در همین جلسه، آرش قادری نویسنده فیلم نامه «گاندو» گفت: «حدود هشت ماه درگیر پژوهش و جمع‌آوری مطالب بودم و کتاب‌ها، مقالات و گزارش‌های بسیاری را خواندم و تلاش کردم آن چه می‌نویسم نظر شخصی‌ام نباشد و آن چیزی باشد که در قوه قضاییه به آن پرداخته و رأی آن مشخص شده باشد!» اگرچه حاشیه‌های زیادی بر سر همین واقعی بودن یا نبودن قصه «گاندو» به وجود آمد و فضای سیاسی را تحت تأثیر قرار داد. این مشخص نبودن مرز میان خیال و واقعیت در مورد بخشهایی از سریال تا جایی پیش رفت که همین چند روز قبل یک نماینده مجلس در تذکری در صحن مجلس خواستار این شد که اگر روایت گاندو از اتفاقات براساس واقعیت است باید روحانی (رئیس جمهور سابق) را محاکمه کرد و اگر غیر از این است باید پخش آن متوقف شود؛ لذا اگر این مسئله در پردازش سریال مورد توجه قرار گیرد و از تبدیل شدن یک سریال مورد توجه به نمونه «غلبه کار احساسی بر کار منطقی» جلوگیری خواهد کرد.
دیالوگ‌های پر از شعار
بزرگ‌ترین ایراد «گاندو» که در فصل دوم نسبت به فصل نخست، نمود بیشتری داشت، شعاری بودن سریال بود. شخصیت‌های «گاندو» در هر موقعیتی که می‌شد، گاهی وسط عملیات، گاهی در مقر فرماندهی و گاهی در میانه بازجویی شعارهای مختلفی می‌دادند. شخصیت‌ها در این مسیر به چند سطح تقسیم می‌شدند؛ نیرو‌های اطلاعاتی مثل «داوود»، «رسول»، «فرشید» و «سعید» بودند که گفت‌وگوهایشان با یکدیگر، پر از شعار بود. سطح بالاتر «محمد» (وحید رهبانی) بود که به نیرو‌های خود آموزش‌های مختلف سیاسی و امنیتی می‌داد. «شهیدی» (خسرو شهراز) نیز در دیالوگ‌هایی گل‌درشت، «محمد» و نیرو‌های او را که دانسته‌هایشان کمتر از او بود، ارشاد میکرد. بالاتر از همه نیز «عبدی» (داریوش فرهنگ) قرار می‌گرفت که مانند یک معلم، در جلسات مختلف یا هرجای دیگر نیرو‌های زیرمجموعه خود را می‌دید، مسائل امنیتی، سیاسی و حتی فرهنگی و اجتماعی را به آنها آموزش می‌داد. در این میان حتی شخصیت‌های منفی هم در شعار دادن دست کمی از شخصیت‌های مثبت نداشتند. همین «شارلوت» که در ایران برای انگلیس جاسوسی میکرد، اغلب مواقعی که در قاب تصویر ظاهر می‌شد، مشغول شعار دادن به نفع ما و به ضرر خودشان بود. سازندگان «گاندو» باید بپذیرند که مخاطب برای دنبال کردن «تصویر»، سریال تلویزیونی را تماشا میکند و اگر می‌خواست مباحث آموزشی مستقیم را در دیالوگ‌ها دنبال کند، کتاب می‌خواند یا فیلم مستند می‌دید؛ بنابراین آموزش مستقیم مباحث مختلف در قالب دیالوگ‌های شعاری، جز آن که مخاطب گسترده تلویزیون را به مخاطبی محدود تقلیل بدهد، فایده خاصی ندارد. یکی از نکات مهمی که در این سریال‌ها که مخاطب عمومی دارد و بخش و یا تمامی آن برخاسته از پرونده‌های واقعی است این است که سبب امیدآفرینی در جامعه باشد نه عاملی بر تزریق ناامیدی و یا فساد سیستماتیک.
شخصیت‌های مطلقا تخت
همه شخصیت‌های سریال تلویزیونی «گاندو»، ساده و تخت بودند؛ فاقد هیچ پیچیدگی جذاب دراماتیک. شخصیت‌های مثبت این سریال مانند «محمد» آن‌قدر سفید، بی‌خطا و فاقد اشتباه بودند که حتی در زندگی شخصی خود نیز چهره‌هایی موفق، مؤدب و بی‌نقص از خود نشان می‌دادند. بنا بر آن‌چه از آرش قادری نویسنده سریال در آثار گذشته‌اش می‌شناسیم، می‌توان با اطمینان زیادی او را از اتهام خلق شخصیت‌های یک سره سفید و سیاه مبرا کرد. در مقابل شخصیت‌های منفی، حتی یک نقطه روشن نیز نداشتند؛ تا جایی که جاسوس سرویس اطلاعاتی خارجی (امیریل ارجمند) آن‌قدر احمق بود که نمی‌فهمید نباید با یک «بِپا» (شاهد احمدلو) سر یک‌قران دوزار دستمزد، چانه بزند! محتمل است کسانی که درک چندانی از درام نداشته‌اند، بسیاری از این ایراد‌ها و برخی دیگر را به «گاندو» تحمیل کرده‌اند.
تبدیل خوب پرونده به درام
بر خلاف پرونده‌های پلیسی، همه آن چه که در پرونده‌های امنیتی وجود دارد، به علت مسائل امنیتی قابل انتشار نیست. نویسنده فیلم نامه‌ای بر پایه پرونده‌های امنیتی، به دلایل منطقی و قابل درک، همواره از تبدیل کردن بخشی از پرونده به واقعیت، منع می‌شود؛ بنابراین در این آثار وفاداری کامل به واقعیت، عملا ممکن نیست. یکی از سختی‌های تبدیل پرونده‌های امنیتی به درام‌های تلویزیونی/سینمایی، همین موضوع است. آرش قادری نویسنده این سریال، فارغ از آن که در فیلم نامه خود چقدر واقعیت و چقدر تخیل را دخیل کرده، در تبدیل کردن پرونده‌های امنیتی به درام تلویزیونی موفق بوده است؛ این پیروزی کمی نیست.
واقعیت برگ برنده است
یکی از نقاط ضعف سینما و تلویزیون ایران، تکیه بیش از حد بر قصه و دوری از واقعیت است. همین تفاوت، از آن مواردی است که باعث موفقیت سینمای آمریکا در جلب مخاطب شده است. طبیعتا قصه‌های واقعی و ملموس جذابیت فراوانی برای مخاطب دارد و همواره توجه به واقعیت، کمک‌حال سریال‌ساز، از نویسنده تا سایر عوامل است؛ اگرچه سختی خود را هم دارد. «گاندو» از آن جا که تا حدی به پرونده‌های واقعی نزدیک شده (یا این طور نشان می‌دهد) یک موفقیت برای رسانه ملی محسوب می‌شود؛ با این حال همان‌طور که گفته شد، سوءتفاهمی که به علت مشخص نبودن میزان دخالت تخیل در سریال به وجود آمد، از نقاط ضعف سریال بود.
منبع: روزنامه خراسان
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۴۱
در انتظار بررسی: ۰
یه سریال چرند پر از دروغ و شعار های تو خالی همه ملت میدونند که موساد اومد از تورقوز آباد با وانت مدارک هسته ای جمهوری اسلامی رو بار کرد برد کم قصه ببافید البته تلویزیون میلی خودتان بهتر خبر دارید ابدا مخاطب نداره اگه واقعا آزادی هست نظر منو انعکاس بده هه
من زیاد تلویزیون نگاه نمیکنم،یه قسمتی از این سریالو تو یه جمعی اجبارا دیدم و اونم سکانسی بود که این یارو بخاطر تحریمها داشت از حمایتهای چین و روسیه از ایران تو اوج تحریم ها تقدیر میکرد و از نقش مخرب انگلیس تو قرن اخیر میگفت
و همون موقع با دوستان بحثم شد که چرا ایشون نسبت به ضربه هایی که روسیه
تو همین قرن بهمون زد و شهرهای شمالی رو از ایران جدا کرد نظری نمیده یا چرا نسبت به بدقولی و بد عهدی روس ها و چینی ها نظری نمیده
کسی نظری نداره؟
واقعا شعور مخاطبو به سخره گرفتن
و همون موقع با دوستان بحثم شد که چرا ایشون نسبت به ضربه هایی که روسیه
تو همین قرن بهمون زد و شهرهای شمالی رو از ایران جدا کرد نظری نمیده یا چرا نسبت به بدقولی و بد عهدی روس ها و چینی ها نظری نمیده
کسی نظری نداره؟
واقعا شعور مخاطبو به سخره گرفتن
ناشناس
۱۲:۰۱ - ۱۴۰۰/۰۶/۲۳
جواب شما رو باید کسانی بدن که مبحث حمله شوروی به ایران در جنگ دوم جهانی از کتب درسی حذف کردن به بهانه حجیم بودن کتاب متاسفانه سال های زیادی هست که چشم به روسیه ای دوختیم که منافع محور و حتی در مورد واکسن کرونا سهم ایران و نداد و همه رو برای خودشون مصرف کردن و با ژست انسان دوستانه از رفتار غرب علیه ما در دوران کرونایی سخنرانی میکنن و هنوزم حامیان ایرانی اونا میپرستن
مرگ بر امریکا
در هیچ سفارت خانه ای در جهان کارمند محلی حق ورود به بخش سیاسی را ندارد مگر اینکه کاری با اون داشته باشند حالا مامور ما خیلی راحت به اتاق مامور انگلیس اونم از نوع افسر اطلاعاتی ورود میکنه حداقل از تشریفات وزارت خارجه دوتا سوال میکردید ولی در مجموع سریال جذابی بود دم بچه هلی اطلاعات گرم
بااینهمه رشوه خواری وتبعیض وبی عدالتی که می بینیم غیرقابل باور بود
من عاشق سریال گاندو هستم واز خدا میخوام تمام کسانی که در ساخت این سریال زحمت کشیدن رو عمر طولانی بده واز خدا میخوام هر کسی بد ایران رو میخواد به خاک سیاه بشینه
دست مریزاد عالی بود لذت بردیم امید وارم ادامه داشته باشد
من نه سیاسی طرف جناح خاصی هستم ونه فیلم نگاه می کنم بعدسریال آقازاده تنهاسریالی که دیدم گاندو بودعالی بودمن بااینکه ازسیاست سردرنمیارم و خیلی کم پیش میاد سریالی روببینم ولی این دروغ،راست ،عالی بود،دختر۶ساله من عاشق اونا شده همش میگه من بزرگ بشم پلیس مخفی میشم،عاشق آقامحمدورسول وداود، فرشید،سعید وحتی عطیه رو خیلی دوس داره
عالی بود،آقای منتقدعزیز،من هیچی ازسیاست وفیلم نامه نمیدانم،ولی این نقدشمااصلاعادلانه نبود،سالها پیش ماسریال درپناه تورادیدیم وهنوز هم درذهن ماهست،درآن مریم وخانواده اش همش سفید ورامین همش سیاه بود،درفیلم پلیسی خواب وبیدارهمچنین،درفیلمهای جدیدخانگی مثل شهرزاد ،آقازاده،حامدهمش سفید وبقیه سیاه...این نقدها مزخرفه،فیلم عالی بودعالی ،من ازسیاست هم سردرنمیارم عالی بود
اونهایی که مخالف نظام وپایداری و امنیت ایران هستند از این فیلم خوششان نیامده و اونهایی که مردم و مال این ملت هستند میگن باید بیشتر کثافت کاریهای دولت قبل بر ملا می شد و دستشان رو می شد و قوه قضائیه باید به شدت با آنها برخورد کنه !!!!!!!
گاندو یک عقده گشایی گروه تندرو از دولت مستقر بود که توسط تندروهای ملی در تمام سطوح همراهی شد ،کسانیکه فقط خودشان را مثل طالبان حق می دانند و مذهبی،درست مثل شیطان که خودش را قبول داشت
توهمی ترین و تخیلی ترین سریال بی محتوای ساخته شده در ۵۰سال اخیر....
اینکه بستر هر کار نمایشی و هنری تخیل و خیال است و اتفاقات واقعی بر روی بستر خیال صورت می پذیرد که جای شکی نیست.
اما چرا تابناک جان یه جاییش سوخته جای تعجبه.
تا اونجایی که یادم میاد تیم خبری تابناک هم در حلقه اصلی مذاکرات وین حضور داشته.
حالا شما خودت تفسیر کن این ماجرا را.
اما چرا تابناک جان یه جاییش سوخته جای تعجبه.
تا اونجایی که یادم میاد تیم خبری تابناک هم در حلقه اصلی مذاکرات وین حضور داشته.
حالا شما خودت تفسیر کن این ماجرا را.
حالا می فهمم اون پول ها که از ما تو بورس گرفتن کجا هزینه میشه
یه جایی مثل این خبرگزاری برای دفاع از ........
یه جایی مثل این خبرگزاری برای دفاع از ........
گل درشت ترین مووع آن است که اگر قرار بود انگلیس اینطوری اهدافش را دنبال میکرد و تا این هد پیزوری وار عمل می کرد که همان ۵۰۰ سال پیش کمپانی هند شرقیش را وا داده بود به پرتغالی ها!
سلام هر گاه با پسر يازده ساله ام به پارك مي رويم وقتي با هم بازي ميكنيم يا هر كار ديگر ، ناگهان پسرم از من ميپرسد: بابا آلان آقا رسول داره ما رو ميبينه؟ نميدانم ايجاد اين احساس كه شايد در خيلي ها بوجود آمده جزء نقاط قوت اين سريال بوده يا بر عكس؟ متاسفانه اين احساس توسط سريال القا شده كه دائم خود را تحت نظارت يك سيستم امنيتي تصور كنيم !!
ناشناس
۲۱:۱۵ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۷
مگه شناوخانواده ات جاسوسید که میترسید؟ اطلاعات قوی ترس برای دشمن وآرامش خاطربرای مردم عادی هست.ماکه ازاین اقتدارخوشحالیم.وقتی بفهمیم یکی هست که حواسش جمع همه چیزه
ناشناس
۰۱:۱۴ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۹
بهش بگو آره میبینه اون الان پیش بچه اش نیست تا مواظب من و تو باشه تا وحوش آدم نما به ما آسیب نزنن
خوشحالم که ندیدمش و وقت تلف نکردم
ناشناس
۲۰:۲۷ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۷
زرشک
ناشناس
۰۱:۱۲ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۹
وقتت رو پای بی بی سی و شبکه های سعودی پر و پیمون کن
واقعا متاسفم برای این تحلیل مزخرفی که ارائه دادید
هر کی هستید مشخصه از این سریال به شدت دردت اومده که این چنین زور می زنی با چرندیات زیر سوال ببریش مثل خیلی از مسئولین که از دیدن واقعیت خودشون دردشون اومده
ولی موفق نمیشی هیچ وقت
این سریال یکی از زیبا ترین سریالهایی بود که دیدم و چند بار دیدم و بی صبرانه منتظر فصل های بعدیش هستم
هر کی هستید مشخصه از این سریال به شدت دردت اومده که این چنین زور می زنی با چرندیات زیر سوال ببریش مثل خیلی از مسئولین که از دیدن واقعیت خودشون دردشون اومده
ولی موفق نمیشی هیچ وقت
این سریال یکی از زیبا ترین سریالهایی بود که دیدم و چند بار دیدم و بی صبرانه منتظر فصل های بعدیش هستم
اینها‌همش‌خیال‌بود‌پول‌خوبی‌گرفتید
برو روتو کم کن یه نمه...... چرا اینقدر حس خود تحقیری دارین که آثار اقتدار ملی رو تضعیف میکنین.... بقیه آثار کلیشه ای تکراری با سیاه نمایی زیاد خوبن؟ آخه کجای دنیا اینقدر خود تحقیرن که شما هستید.....
اگر سریال بر اساس واقعیت ساخته شده که برای جمهوری اسلامی متأسفم.
اگر بر اساس تخیل است، حداقل مردم را در جریان بگذارند که همه شمشیر به دست به دنبال دشمن فرضی نباشند.
مردم از شعارهای توخالی خسته شده اند.
اگر بر اساس تخیل است، حداقل مردم را در جریان بگذارند که همه شمشیر به دست به دنبال دشمن فرضی نباشند.
مردم از شعارهای توخالی خسته شده اند.
ناشناس
۰۱:۱۰ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۹
خاک بر سر کسی که توافق اسرائیل و آمریکا برای عملیات و جاسوسی که از شبکه های خودشون پخش شد، و ترور دانشمند ای کشورش رو دشمن فرضی میبینه، کوری یا از آلبانی کامنت میذاری
گاندو بدترین سریالی که اکثریت قاطع مردم با دیدن یک قسمت بقیه قسمت ها را ندیدند زیرا ارزش دیدن نداشت.
یه چند قسمتی نگاه کردم‌سریالی ضعیف با بازیگرانی اکثرا درجه دو که بشدت تمایلات سیاسی جناح خاصی رو دنبال می کرد. دیدم ارزش دیدن نداره
فاطی❤
۱۷:۰۴ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۸
ت برو بچه مهندس ۴ تماشا کن
یا هم ک پایتخت ۸
یا هم ک پایتخت ۸
ما خیلی از ساخته شدن این فیلم لذت بردیم، شعار هاش هم قشنگ بود! تا چشم اصلاح طلب ها در بیاد!
به نظر من اینقدر این سریال خالی بندی و اغراق آمیز بود که خیلی جاها ادم حالش یه هم میخورد از این همه چرند گویی و یا رصد کردن انگار اطلاعات تو دستشویی خانه های مردم هم دوربین و میکروفون کار گذاشته
ناشناس
۲۰:۲۹ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۷
خیلی بی ذوقی.خیییییییلی
من قسمت‌های آخر این سریال رو پیگیر بودم اونم چون میخواستم رقیب رو بشناسم، این سریال انقدر اشکالات بدیهی و ابلهانه داره که میشه گفت اونهایی که دستشون به بیت‌المال برای این شعارها میرسه و فکر میکنن مردم رو باید ببرن به بهشت ، اگه انقدر سطحی فکر میکنن یه روز صبح بیدار می‌شیم و می‌بینیم طالبان دارن تو تهران ول می‌گردن.
من یه سوال فقط دارم
چرا سادیاعامر شریف رو فروخت و برگشت تا اعدامش کنن و دخترش آواره بشه؟ چرا فرار نکردن؟
من یه سوال فقط دارم
چرا سادیاعامر شریف رو فروخت و برگشت تا اعدامش کنن و دخترش آواره بشه؟ چرا فرار نکردن؟
ناشناس
۰۱:۰۵ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۹
اشگال از بیننده ایی است که از محتوی درس بگیرد که یک رای اشتباه به خائنین کشوری بزرگ را به نان شب محتاج میکند، دوما چطور از داعش که حکم قتل ایرانی را داد نترسیدی و شعار نه غزه نه لبنان دادی حالا هم دیر نشده برو افغانستان و قسمت دوم شعارتون رو عملا به مردم نشون بدید، به خدا که دروغ میگید
میم
۲۱:۴۸ - ۱۴۰۰/۰۶/۲۲
وقتی قسمت ها رو ندیدی نمیتونی نظر بدی ادمی که تحت تعقیبه مرض نداره فرار کنه
آره خب دیگه این وصله ها به دولت رئیسی نمی چسبه ! بدبخت روحانی !
فاطی❤
۱۷:۰۳ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۸
مختار:امثال خولی اگر ما را متهم نکنند باید به حقانیت راهمان شک کنیم.
گاندو هم آئینه ای از جانفشانی های دلیران گمنام ما بود و هم تلنگری به مدیران بی کفایت و وطن فروش، اگر این سریال باعث ناراحتی شما و دوستانتان در هالیود گردیده و ناراحت هستید حتما به یک روانشناس مراجعه کنید
اینکه یک سریال جاسوسی، شامل بخشهایی از داستانهای واقعی، کپیهای کلیشه ای از فیلمها و سریال جاسوسی تاریخ سینما، تخیل و داستان سرایی و همینطور عناصر اضافه شده ای از فرهنگ داخلی داشته باشد، خیلی طبیعی است.
اما عناصر اضافه ای که به گاندو اضافه شده است، یکی شعار، حمله های سیاسی به جناح مخالف، و نهایتا هم توهم است.
تخیل یعنی اینکه ابعاد داستان متناسب با ابعاد ماجراهای واقعی است. اما در توهم این تناسب ابعاد از دست می رود (مثل اول داستان آلیس در سرزمین عجایب که تناسب اشیا از دست می رود). مثلا از یکطرف می گن چرا دولت قبلی انگلیسیها را اینقدر جدی می گیرند؛ از طرف دیگر توهم دایی جان ناپلئونی که الان هم انگلیس خیلی کشور مهمی است و در همه چی دست دارد؛ درحالیکه الان انگلیس یک کشور درجه دوم و حاشیه ای اروپایی است (بعد از فرانسه و آلمان) و تمام اعمال جاسوسی انگلیس در ایران، صرفا دنباله روی از آمریکا و برای اجرای سیاستهای کلی غرب و آمریکاست؛ وگرنه خود انگلیس که الان در ایران منافع قابل توجهی ندارد.
اما عناصر اضافه ای که به گاندو اضافه شده است، یکی شعار، حمله های سیاسی به جناح مخالف، و نهایتا هم توهم است.
تخیل یعنی اینکه ابعاد داستان متناسب با ابعاد ماجراهای واقعی است. اما در توهم این تناسب ابعاد از دست می رود (مثل اول داستان آلیس در سرزمین عجایب که تناسب اشیا از دست می رود). مثلا از یکطرف می گن چرا دولت قبلی انگلیسیها را اینقدر جدی می گیرند؛ از طرف دیگر توهم دایی جان ناپلئونی که الان هم انگلیس خیلی کشور مهمی است و در همه چی دست دارد؛ درحالیکه الان انگلیس یک کشور درجه دوم و حاشیه ای اروپایی است (بعد از فرانسه و آلمان) و تمام اعمال جاسوسی انگلیس در ایران، صرفا دنباله روی از آمریکا و برای اجرای سیاستهای کلی غرب و آمریکاست؛ وگرنه خود انگلیس که الان در ایران منافع قابل توجهی ندارد.
ناشناس
۰۰:۵۹ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۹
تخیل در فیلم طبیعی است ولی درمغز عده ایی که خود را روشن فکر میدانند غیر طبیعی است، اینکه سیاست را اینقدر عوامانه جلو بردند، ومثل بچه ها گول خوردند، وبرجام رو چنان غالب کردند که مانند چهار پایی در گل مانده نه راه پس داشتندو نه پیش